deuotus lector ex huiꝰ lectionis ſplēdore in diui noꝝ officioꝝ myſterijs eruditus agnoſcit deū no bis fore ꝓpitiū niſi forte eiꝰ īdignationē culpe oſ ſendiculo īprouide īcurramꝰ. Illud qͦqꝫ quatuor coloribꝰ auroqꝫ cōtextū erat: ⁊ hic vt p̄miſſuꝫ eſt rōnes varietatū ī eccleſiaſticis rebus atqꝫ officiis quatuor ſenſibus: viꝫ hiſtorico allegorico: tropo logico ⁊ anagogico fide media colorant̉. Diſtinguit̉ aūt ī octo ꝑtes quas ſeriati fauēte dn̄o ꝓſe quemur. In qͣrū p̓ma aget̉ de eccl̓a ⁊ eccleſiaſticis locis ⁊ ornamētis: ⁊ de ꝯſecrationibꝰ ⁊ de ſa cramentis. In ſecūda de eccl̓e miniſtris ⁊ eoruꝫ officijs. In tertia de ſacerdotibꝰ ⁊ alijs īdumen tis. In quarta de miſſa ⁊ de ſingulis q̄ ī ea agūt̉ In quīta de alijs diuinis officijs ī genere. In ſe xta ſpāliter de ſingulis dn̄icis ⁊ ferijs ⁊ feſtiuita tibus ad dn̄m ꝑtinētibꝰ. In ſeptīa de feſtiuitatibus ſcōꝝ ⁊ de feſto ⁊ officio dedicatōis eccleſie ac mortuoꝝ. In octauo de cōputo ⁊ kalēdario. Incipit liber primus de eccleſia ⁊ eccleſiaſticis locis ⁊ ornamētis ⁊ de con ſecrationibus ⁊ ſacramentis. In hac ergo p̓ma huiꝰ operis ꝑte de ꝗbuſdaꝫ generalibꝰ tractare p̄uidimꝰ vꝫ. De eccleſia ⁊ eiꝰ ꝑtibꝰ. De altari. De picturis ⁊ imaginibꝰ ⁊ ornamentis eccleſie. De cāpanis. De cimiterio: ⁊ alijs ſacris locis. De eccleſie dedicatione. De altaris cōſecratiōe. De ꝯſecrationibus ⁊ vnctionibꝰ. De ſacramentis eccleſiaſticis. De eccleſia ⁊ eius partibus. Rubrica. Rius eſt vt de eccl̓a ⁊ eiꝰ ꝑtibꝰ videamꝰ. Notādū ē ergo ꝙ eccl̓aꝝ alia ē corꝑalis ī qͣ vꝫ diuina officia celebrant̉. Alia ſpūalis q̄ ē fide lium collectio. de cō. di. eccl̓a ſiue ppl̓s ꝑ miniſtros cōuocatꝰ: ⁊ ī vnū cōgregatꝰ ab eo ꝗ vnani mes habitare facit ī domo. Sicut enī corporalis ex cōgregatis lapidibꝰ ꝯſtruit̉: ſic ⁊ ſpūalis ex di uerſis hoībus cōgregat̉. Eccl̓a ergo grece dr̄ cōuocatio latine: qꝛ oēs ad ſe vocat: qd̓ nomen ma gis ꝓprie cōuenit eccl̓e ſpūali qͣꝫ corꝑali. qm̄ hōines nō lapides conuocant̉. ſepe tamē nomen ſig nati attribuit̉ ſignāti. Eccl̓a aūt materialis ſpūa lem deſignat: vt dicet̉ vbi de eiꝰ conſecratōe age tur. Rurſus eccl̓a grece dr̄ catholica.i. vniuerſalis. xi. di. catholica. qꝛ ꝑ totum mundū ē ꝯſtituta ſeu diffuſa: qꝛ vniuerſi ī deū credētes in vna de bent eē congregatōe: vel qꝛ ī ea eſt generalis do ctrina ad inſtitutionē oīuꝫ fidelium. Sinagoga quoqꝫ grece cōgregatio dr̄ qd̓ ꝓpriū nomē iude orum ppl̓s tenuit. ipſoꝝ enī ꝓp̓e ſinagoga dici ſolet: quāuis etiā eccl̓a dicta ſit. apoſtoli tn̄ nūqͣꝫ ſi nagoga dixerūt ſed ſemꝑ eccl̓am forte diſcernen di cauſa. Dicit̉ etiā pn̄s eccl̓a ſyon. eo ꝙ ab hac peregrinatione longe poſita ꝓmiſſionem rerum celeſtiū ſpeculat̉: ⁊ iō ſyon.i. ſpeculatio nomē ac cepit. Pro futura ꝟo patria ⁊ pace hieruſaleꝫ vo cat̉. nā hieruſalē pacis viſio īterp̄tat̉. Dr̄ etiā eccleſia domꝰ dei ſic dcā a dogmate: qd̓ grece dr̄ rectū: qͣſi dans manere vnanimes ī ſe. Dr̄ etiam qn̄qꝫ kiriaca.i. dn̄icalis. qn̄qꝫ baſilica: qd̓ v̓bū grece ſonat latīe regia ſeu regalis rege.ſ. baſillo. car naliū enī regū pallacia ſic dicta ſunt. nr̄a autem or̄onis domꝰ regia dr̄: qꝛ ī ea regi regū ẜuit̉. qn̄qꝫ templū qͣſi tectū amplū ī quo regi deo ſacrificia offerunt̉.xxvi. q. ij. ſed illd̓. ⁊ qn̄qꝫ dei tabernaculū: de cō. di. iiij. nec quēqͣꝫ. qꝛ ī pn̄ti vita ꝑegrina eſt. ⁊ ī itinere ad patriā ꝑgens. vt iā dicet̉. vel dr̄ tabernaculū qͣſi taberna dei ꝓut ſub eccl̓a de dicatione dicet̉. Quare ēt dcm̄ ē tabernaculum vel archa teſtimonij ſub altari dicet̉. qn̄qꝫ martyrium qn̄ ī honorē alicuiꝰ martyris ſit. qn̄qꝫ capel la: ꝓut ī ſecūda ꝑte ſub tractatu de ſacerdote di cet̉. qn̄qꝫ cenobiū. qn̄qꝫ ſacrariū. qn̄qꝫ ſacellum. qn̄qꝫ domꝰ or̄onis. quādoqꝫ monaſteriū. ⁊ qn̄qꝫ oratoriū. Generaliter tamē ꝗlibet locꝰ ad orādū ſtatutꝰ oratoriū dici pōt. Rurſus eccl̓a qn̄qꝫ dr̄ corpus xp̄i. xxvi. q. ij. ſed ⁊ illud. quādoqꝫ etiam ꝟgo vocat̉: iuxta illud. Emulor enī vos ⁊cͣ. qn̄qꝫ ſponſa quā xp̄s deſpōſauit ſibi in fide. de qua in euāgelio. Qui habet ſponſam ſpōſus ē. vij. q. i. ſi cut. qn̄qꝫ mr̄: qꝛ quotidie in baptiſmo ſpūales fillos deo parit. xij. q. ii. ꝗ abſtulerit. qn̄qꝫ filia: iuxͣ illud ꝓphete. Pro pr̄ibus tuis nati ſunt tibi filii lxviii. di. quoꝝ. Itē quādoqꝫ ponit̉ vidua: qꝛ ꝓ pter p̄ſſuras nigreſcit. ⁊ vt Rachel nō cōſolatur quādoqꝫ meretrix figurat̉ ꝓpter eccl̓am de gēti bus cōgregatā: ⁊ qꝛ nulli claudit gremiū redeun di ad ſe. quādoqꝫ vocat̉ ciuitas ꝓpt̓ cōionē ſcōꝝ ciuiū murata ꝓpter munionē ſcripturaꝝ. ꝗbꝰ he retici arcent̉ habēs lapides ⁊ ligna diuerſi gene ris: qꝛ diuerſa ſunt merita ſinguloꝝ: ꝓut iā dicet̉ Quicꝗd autē ſinagoga ꝑ legē accepit. hoc nunc eccl̓a a xp̄o cuiꝰ ſpōſa eſt ꝑ gr̄am recepit ⁊ in me lius cōmutauit. Sane nō ē noua oratorii ſiue eccl̓e inſtō. Precepit nāqꝫ dn̄s moyſi ī monte ſy nai vt faceret tabernaculū de cortinis mirifice fa bricatis. diuiſuꝫ enī erat īterpoſito velo in duas ꝑtes. cuiꝰ ꝑs p̓or ſcā vbi populꝰ ſacrificabat inte rior ꝟo ſcā ſcoꝝ vbi ſacerdotes ⁊ leuite miniſtra bant dicebat̉. vt dicet̉ ī ꝓhemio. iiii. ptis. qd̓ pꝰqͣꝫ vetuſtate cōſumptū ē. iuſſit dominꝰ fieri tēplum qd̓ Salomō edificauit oꝑe mirifico duas habēs ꝑtes vt a tabernaculū. iiii. Rn̄. viii. Ab vtroqꝫ ꝟo ſ. a tabernaculo ⁊ a tēplo nr̄a mālis eccl̓a formaꝫ ſumpſit. In cuiꝰ ꝑte āteriori ppl̓s audit ⁊ orat ī ſanctuario ꝟo clerꝰ orat: p̄dicat: iubilat ⁊ mīſtrat Tabernaculū āt qꝛ ī itinē ſcm̄ quandoqꝫ gerit typū mūdi ꝗ trāſit ⁊ ꝯcupiſcētia eiꝰ. Und̓ ꝯſtat ex qͣtuor cortinaꝝ coloribꝰ: ſic̄ ⁊ mūdꝰ cōpactꝰ ē ex qͣtuor elemētis. Deꝰ igit̉ ī tabernaculo. deꝰ eſt in hoc mūdo. velud ī tēplo xp̄i ſanguine rubricato
