Poteſt etiā dici ꝙ in priori mō reuerētia dei cō ſiderat̉. Cū.n. reſpondet̉ dn̄s ſupplendū ē benedicat: quia nos digni nō ſumꝰ benedicere. In. ꝟo reuerētia ſuperioris. Cū.n. reſpondet̉: Bene dicite: ſupplendū ē vos pater: qꝛ minor maiore preſente benedicere nō debet. deinde maiore ꝟ ſum inchoante ceteri coadiuuant ad dicendum ad notandū ꝙ iuferiores coadiutores ſūt p̄poſi toꝝ in oneribus ſupportādis. In nōnullis eccleſijs pueri benedicūt menſas etiā prelatoꝝ: ꝓ eo ꝙ lectoris officium ē benedicere panē. Cōueniē tius tamen ſit ꝑ p̄latos. exemplo xp̄i ꝗ in emaus menſam corā duobꝰ diſcipulis benedixit. Poſt oīa in quibuſdā eccleſijs benedicit̉ a ſacerdote panis ppl̓o diſtribuendus. exemplo chriſti qui ī deſerto quinqꝫ panes benedixit: ⁊ ex eis quinqꝫ milia hominū ſaciauit. de quo pane ſub ti. de pa cis oſculū dictum. deinde ſacerdos ⁊ alij ad pro pria reuertunt̉. Sacerdos quidē ad ꝓpria rediens ē chriſtus qui legatione peracta in gloriā pa tris aſcendit. Et fideles etiam reuertūtur dū de carceris exilio liberati in glorie libertatē eripiūt̉. Liber quintus de diuinis oſ fcijs tā noct̉ nis quam diurnis in genere incipit. Rubrica. Egitur in Exodi xxv.c. in fine dn̄ꝫ dixiſſe ad moy bſen: Oīa fac ẜm exēplar qd̓ tibi in mōte monſtra tuꝫ eſt quo circa nos cō formari ꝯuenit illi celeſti hieruſaleꝫ q̄ dominū laudare iubet̉. ⁊ q̄ ſic̄ ait apoſtolus ad gala. iiij. deſurſum eſt ⁊ mater nr̄a eſt preſertim in laudando deū. Iuxͣ illud: Suꝑ muros tuos hieruſalem cōſtitui cuſtodes: ꝗ tota die ⁊ nocte nō ceſſabūt laudare nomē dn̄i. Et in apoc. iiij. c. habet̉ ꝙ aīalia requiē nō habebāt dicentia: Sanctus ſanctus ſanctꝰ ⁊cͣ. verūtamē militans eccleſia imitare plene inquit triūphātē quia ſicut legit̉ in libro ſapientie. c. i. Corpꝰ quod corrūpit̉ aggrauat animā. nequimꝰ.n. iniquitate noſtra p̄pediente in ſingulis.xij. diei. horis iugit̉ diuinis inſiſtere laudibꝰ: qm̄ neceſſe hꝫ hō aliqn̄ neceſſarijs corporis intendere. iuxta illud Gen̄. c. iij. In ſudore vultus tui viſceris pane tuo. l. di. in capite: ⁊ ideo facimꝰ qd̓ poſſumꝰ certis diei na turalis horis deū laudando. Un̄ eſdras ꝓpheta ppl̓m iſraheliticū de babilonica captiuitate reuer ſum docuit deū laudare quat̉ in nocte ⁊ quat̉ in die: ut vnūquodqꝫ qͣtuor elementoꝝ ex quibus hō conſtat. per cōpetentes horas obſequio ſe offe rat creatoris: viꝫ de nocte in veſꝑis. ī cōpletorio in nocturnis. in diluculo.ſ. in laudibꝰ matutinis De die ꝟo in prima in tertia in ſexta in nona ho ris. Ueſꝑtinū igit̉ officiū qd̓ eſt cuiuſcūqꝫ officij inicium. ad noctē pertinere probat̉: ꝙ ẜm Iſido rum li. ethimologiarū dr̄ a veſꝑa ſtella q̄ ſurgit nocte oriente. Ueꝝ dauid inquit: Septies ī die laudem dixi tibi ⁊ rurſus media nocte ſurgebaꝫ ad confidendū tibi ⁊cͣ. Quē ordinē conciliū agathen̄. exͣ. de cel. miſ. c. i. approbat ⁊ ſancta eccleſia ſeruat: qm̄ necturnū officiū media nocte canitur. Relique ꝟo ſeptē canonice hore de die dicunt̉: videlicet laudes matutine q̄ olim in aurora dice bant̉: licet hodie cū nocturnis coniungent̉. pͥma. tertia. ſexta. nona veſꝑe. ⁊ cōpletoriū: que ſepteꝫ hore vocant̉ canonice quaſi regulares. exͣ de pe niten. ⁊ remiſ. ꝙ in te: quia regularit̉ a ſanctꝭ patribus obſeruate ſunt. Nā canon grece regula di citur latine. Miſſe aūt oblatio ꝓpter tanti ſacra menti excellentiā quod in eo ꝯficit̉ ſuꝑ alias lau des ē. ⁊ eſt laus ꝑ ſe. nec ſub numero cōp̄hendit̉ aliaꝝ ꝓpter quod ⁊ in hoc oꝑe tractatū ꝑ ſe obtinet ſpecialem quāuis nōnulli aſſeruerūt illā fo re de officio tertie ſiue none: ꝓ eo qꝛ his duabꝰ horis ſolet regularit̉ celebrari. Sane nocturnum officiū tp̄s miſerie quo genꝰ hūanū a dyabolo tenebat̉ obſeſſus repn̄tat. diurnū ꝟo noſtre redemptionis ⁊ liberationis ꝑ xp̄m ſoleꝫ iuſtitie facte tempꝰ ſignificat: qui claritate ſue diuinitatꝭ tenebras noſtras illuminauit: ⁊ a ſeruitute dyaboli nos eduxit. Quia ergo tantum bonuꝫ dono ſeptiformis gratie ſpūs ſancti adepti ſumꝰ. merito ſepties landē deo cantamꝰ. Secūdo qꝛ dies naturalis repreſentat vniuſcuiſqꝫ etatē nō quaꝫ quilibet homo hꝫ ſed quā ſi nō peccaſſet haberꝫ Que naturalis dies ſeptē hꝫ varietates. prīa eſt īfantia q̄ per matutinas laudes repn̄tat̉. ſecunda pueritia q̄ ꝑ primā. tertia adoleſcētia q̄ ꝑ tertiam quarta iuuētꝰ: q̄ ꝑ ſextā. quīta ſenectꝰ q̄ ꝑ nonaꝫ ſexta ſeniū: q̄ ꝑ veſꝑas. ſeptīa d̓crepita etas ſiue finis vite nr̄e: q̄ ꝑ ꝯpletoriū deſignat̉ In his iō ſingulis etatibꝰ creatorē nr̄m ſuꝑ iudicia iuſtitie ſue laudare debemꝰ. De infantia btūs nicolaꝰ no bis on̄dit̉ in exēplū: ꝗ qͣrta ⁊ ſexta feria ꝟtute ab ſtinētie mr̄na vbera nō ſuggebat niſi ſel̓ in die. de alijs quoqꝫ etatibꝰ ſatis liquet. Tertio qꝛ ẜm ſalomonē ſepties in die cadit iuſtus ꝑ negligētiā de pe. di. iiij. ſepties: iō merito ſeptie: ut ꝑ or̄ois vigilantiā reſurgē valeat: diuinū dꝫ ſubſidiū inuocare. Qꝛ̄to qꝛ numerꝰ ſeptenariꝰ vniuerſitatꝭ ē. Ceteꝝ cū. xij. hore diei attribuāt̉ ī ꝗbꝰ oībꝰ laudādus eēt dn̄s: qͣre ī qͣtuor tm̄ diei horiſ ī ec cleſia pſallit̉. Rn̄deo cū ī ſingul̓ horis ut p̄miſſū ē dīuis iugit̉ inſiſtere laudibꝰ nequeamꝰ: quod in alijs minꝰ ſit. in p̓ma. in tertia. in ſexta. in nona horis ſupplet̉. In eaꝝ nāqꝫ qualibet dicunt̉ tres pſalmi ⁊ ſic in qͣtuor horis numerꝰ pſalmoꝝ rn̄det numero horaꝝ. Et ꝗlibet pſalmꝰ ꝯtinet vſuū octonarios octaua reſurrectiōis ſignificātes. d̓ ꝗ bus ſub ti. de ꝯpletorio dicet̉. ꝑ octonariꝰ ſiꝗde ī bis horꝭ pſallimꝰ qꝛ d̓ r̄ſurrectiōis gl̓ia exultaꝰ
