Seite
ſpūs ſcūs vel gratie copia. per balſamū qd̓ oleo admiſcet̉ in criſmate odor bone fame deſignat̉ Ecc̄. xxiiij. quaſi balſamū nō mixtū odor meus. Quia ergo in oꝑibus epiſcopoꝝ ⁊ alioꝝ ſuꝑioꝝ pluſqͣꝫ in alijs inferioribus munꝰ ſpūs ſancti ap parere ⁊ odor ſame ſentiri debet. iuxta illud. ij. ad Corinth. ij. Chriſti bonus odor ſumꝰ deo. nā ⁊ in celeſti ierarchia ſuperioris angeli. inferiori­bus donis ⁊ gratia eminēt. lxxxviij. di. ad hoc iccirco in eoꝝ cōſecratione manꝰ alias oleo in­uncte criſmate rōnabilit̉ inungūtur. Pollex etiā criſmate cōfirmat̉: ut pollicis impoſitio cunctis ꝓficiat ad ſalutē. Nempe in ve. te nō ſolū vnge bat̉ ſacerdos verū etiā rex ⁊ ꝓpheta. ſic̄ in librꝭ regum habet̉. Unde dn̄s precepit Helie. Uade ⁊ reuertere in domū tuā per deſertū ī damaſcū cūqꝫ ꝑueneris illuc vnges. Azahel in regeꝫ ſuꝑ ſyriam Ieu filiū nauſi vnges regē ſuꝑ iſrahel. Heliſeū aūt filiuꝫ ſaphat qui ē de abel vnges ꝓ phetam ꝓ te. Samuel quoqꝫ vnxit dauid ī re­gem. Sed poſtqͣꝫ Iheſus nazarenꝰ quem vnxit deꝰ ſpū ſcō. ſicut in actibus apl̓oꝝ legit̉. Unctus eſt oleo p̄ cōſortibus ſuis. qui ẜm apl̓m es caput eccleſie q̄ eſt corpus ipſiꝰ: principis vnctio a ca­pite ad brachiū ē tranſlata: ut princeps a tꝑe xp̄i nō vngat̉ in capite ſed in brachio ſiue in hume ro vel in armo in quibꝰ principatꝰ cōgrue deſi­gnat̉. Iuxta qd̓ legit̉ Factꝰ ē principatus ſuper humeꝝ eius ⁊cͣ. Ad qd̓ etiā ſignādum Samuel fecit poni armū ante Saul cui dederat locū in capite menſe ante eos qui fuerūt inuitati. In ca pite vero pontificis ſacralis eſt delinitio obẜua­ta: qꝛ ꝑſonā capitis.ſ. chriſti qui ē caput eccleſie in pontificali officio repreſentat. Differt autē inter pontificis ⁊ principis vnctionē qꝛ caput pō tificis criſmate cōſecrat̉. brachiuꝫ vero principis oleo delinit̉ ut oſtendat̉ quāta ſit dr̄a int̓ aucto ritatem pontificis ⁊ principis poteſtatē. Et nō ꝙ ſicut in euangelio legit̉: quidā paterfamilias vocauit ſeruos ſuos ⁊ dedit illis decem nas. Siquidē vocatio ſerui ē canonica electio epiſco pi que fit ẜm vocationē dn̄i vocātis Aaron ex d̓ clec. tranſmiſ. Mna dat̉ eis qn̄ is qui ſibi manꝰ impoſuit dat ei textū euangelij dicēs: Uade p̄­dica: ⁊ ipſe cū primo ingredit̉ ciuitatē ſuā p̄fert euāgeliū in pectore ſuo iuxta morē quorundam eccleſiaꝝ oſtendēs qͣſi negociator mnā ſuaꝫ. In quibuſdam etiā eccleſijs cū archiep̄s dat illi ꝟ­gam dicit Uade predica: ⁊ ille ſtatim benedicit ppl̓m in quo ſignat̉ ꝙ Moyſes cuꝫ ꝟga miſſus eſt in egyptū. Rurſus ep̄i in die ſue ꝯſecratio nis cōſueuerūt equitare equis albis pānis coop­tos repn̄tantes illud qd̓ legit̉ in apoc. xix. c. Ex­ercitus qui ſunt in celo ſequūtur illū in equis al bis. Siquidē exercitus qui ſūt in celo ſūt boni ⁊ iuſti viri ⁊ prelati qui quotidie ſequūtur ꝓ cele­ſtibus deū in oībus bonis operibus. qui io dicūt̉ eſſe in celo quia ſola celeſtia diligūt ⁊ querunt. Unde apoſtolus: nr̄a ꝯuerſatio in celis ē. Hi ex ercitus.i. boni ⁊ iuſti viri ⁊ p̄lati ſequūt̉. Iheſuꝫ qn̄.ſ. expugnāt in ſe vicia ꝑ correctionē ⁊ in ꝓx mis per admonitionē. Unde iacobus. Qui con uerti fecerit peccatorem ab errore vie ſue libera bit aīam ſuā in morte ⁊cͣ. Iſti exercitꝰ ſūt in eis albis.i. ⁊ in corporibus caſtis. Corpora bonoruꝫ dicūtur equi: quia ſicut equi dirigūtur ẜm volū tatem ſeſſoris: ita iuſtoꝝ corpora regūtur ẜm vo luntatē chriſti. Iſti equi debēt eē albi ſiue albis operti.i. corpora iuſtoꝝ ⁊ prelatoꝝ debēt eſſe ca ſta ⁊ mūda. Si enim caſta nō fuerint xp̄m ſequi nō poterūt. Et petrus: Chriſtus paſſus eſt ꝓ no­bis vobis relinquēs exēplū ut ſequamini veſti­gia eiuſ ⁊cͣ. Sed ⁊ clerici ſcē romane eccleſie ex cōceſſione Conſtātini imꝑatoris. xcvi. di. cōſtan tinus. equitāt equos decoratos linteaminibꝰ cā­didiſſimi coloris. Qua die debeat ep̄us conſe­crari. ⁊ qꝛ̄ codex euangelij ponit̉ ſuꝑ humeros conſecradi. dicet̉ in ſecūda ꝑte ſub ti. de ep̄o. Septimo loco dicendū eſt de vnctione eccleſie altaris calicis ⁊ alioꝝ miniſterioꝝ eccleſie q̄ ẜm morem dū dedicātur iūgūtur exͣ de ſacra vncti. c. vno nō ſolū ex mādato legis diuine ſed etiam ꝙ moyſes tabernaculū ⁊ oīa vaſa miniſterij ſan guine aſꝑſit ⁊ oīa pene in ſanguine mūdabant̉ veꝝ etiā exemplo beati Silueſtri qui qn̄ conſe­crabat altare illud criſmate ꝑungebat. Precepit enim dn̄s Moyſi ut faceret oleū vnctiōis de qͦ vngeret tabernaculū menſam archaꝫ teſtimenti cādelabrū ⁊ ſuppellectilia Exo. xxx. ⁊ xl. c. ⁊ alia vt premiſſum e. Que vnctiones fiūt in rebꝰ in­unctis ut maior reuerētia exhibeat̉. ⁊ maior eis gratia infundat̉. De his vnctionibꝰ in ſuis locis dictū eſt ⁊ dicet̉. Ueꝝ vnctionis ſacr̄m aliud qd̓ efficit ⁊ figurat in nouo quā in ve. te. exͣ de ſa cra vnc. Unde nō iudaicat eccleſia cū vnctiōis celebrat ſacramentū: ſicut aliqui antiqui mēciū tur: qui neqꝫ ſcripturas neqꝫ dei nouere ꝟtutem de vnctionibus eccleſie ⁊ altaris in ſuis ti. dcm̄ eſt. Patena ſiquidem cōſecrat̉ ⁊ inungit̉ ad amminiſtrationē corporis chriſti: qui in ara cru­cis ꝓ oīuꝫ ſalute immolari elegit. Nam ⁊ oīpotēs deus cōſpſam ſimilaginē in patenis aureis ⁊ ar genteis ad altare ſuū deferri iuſſit. Calix qͦqꝫ conſecrat̉ ⁊ inungit̉: ut gratia ſpūs ſancti ꝑficia tur nouū ſepulchrū corporis ⁊ ſanguinis chriſti: ⁊ ipſe dignet̉ illū ſua ꝟtute ꝑfundere qui calicē Melchiſedech famuli ſui ꝑfudit. Octauo de extrema vnctione q̄.ſ. ex inſtitutiōe Felicis pa­pe quarti ⁊ ex p̄cepto Iacobi apoſtoli. Dat̉ labo­rantibus in extremis dicendū eſt. De qua dicūt quidā ꝙ illa nō eſt ita ꝓprie ſacramētum ſicut criſmatio que ſit in fronte vel alia: qꝛ ſicut aſſe­rūt iterari pōt cū ſit or̄o ſuꝑ homine qd̓ in ſacra mentis nō cōtingit de conſe. di. iiij. oſtēdit̉. ⁊ nō de cōſe. di. v. c. i. Sane hec vnctio ꝑ ſolū ſacer doteꝫ fieri pōt ſi plures adeſſe nō poſſunt extra