de ver. ſig. queſiuit: per quā quideꝫ venalia re­mittūt̉. Iuxta illud Iacobi. Infirmat̉ ꝗs ex vo­bis: vt s. Fit aūt vnctio hec in diuerſis ꝑtibus corꝑis ſiue mēbris propter cauſas que ex orati onioꝰ que tūc dicūtur colligūtur: ſpecialiter in illis in. quibꝰ quīqꝫ ſenſus hoīs vigent: vt ꝗcꝗd per illos infirmꝰ deliquit per huius vnctōis vir tutē aboleat̉. De quibuſdā ordinarie legit̉ inungēdus debet eſſe ad minꝰ xviij. annoꝝ: egrorās ſemel dūtaxat debet in anno inūgi: licet pluries egrotet: nullus inūgēdꝰ eſt niſi qui prius cōpos mētis exiſtēs ꝟbis aūt ſignis illud poſtulauerit. xxvi. q. vlt. is qui:. c. ſe. ext de ſen. ex. a nobiſ debēt ſcapule inūgi: qꝛ in bap tiſmo fuerūt inūcte: āmodo miniſterio carēt: cōfirmatus debet inūgi in. fronte ſed in poribꝰ: nec preſpyteri manꝰ vngi debēt interius ſed exterius: quia in ordinatiōe eiꝰ interiꝰ inūcte fuerūt: ab ep̄o ſemel inūctus debet ꝓpt̓ eius reuerētiā vlterius per preſpyterū mūgi exͣ de tēpo. or. in diſtribuēdis de con. di ij. c. fi. ſi eger inūctus cōualeſcit: loca inūcta lauētur aqua lotiōis in ignē ꝓijciat̉. Si ꝟo decedat: lauet̉ corpus ꝓpter recentē vntionē ſi e ger in extremiis laborat cito vngat̉ ne inūctꝰ de cedat. v. di. baptizati Quidā etiam penitētes morituri ciliciū induūt ſternūtur ī cinere vt di­cet̉ in ſexta parte ſub. iiij. feria in capite ieiunioꝝ Nono cimiteriū quod eiſdeꝫ gaudet priuilegijs eccleſia cōſecrat̉ benedicit̉. xvij. q. iiij. ſi as cōtumax.c. ſe. extra de. eccl. cōſuluiſti: de īmū. eccl. in rubrica. c. eccleſia: ſicut dominꝰ benedixit per manus ſeruorū ſuorum. Abrahe. iſaac iacob terrā a filijs effron cauſa ſepulture cōparatā. Benedicitur autē vt vlterius deſinat illic immūdorū ſpirituum habitatio eſſe: fideli um corpora ibi vſqꝫ in diē iudicij requieſcant in pace niſi paganorū vel infideliū vel etiam excō­municatoꝝ corpora ibi fuerint humanata donec inde fuerint eiecta de con. di. i. eccleſiā.i.. ij. extͣ ſepul. ſacris. Illud etiam notādū palle altaris veſtimenta ſacerdotalia huiuſmodi eccleſiaſti calia ornamēta benedicēda ſūt. Legimꝰ enī de . di. i.§. i. Moyſen ex precepto dn̄i tabernacu­ diuinis precibus ſacraſſe menſa altari vaſis vtēſilibus ad diuinū cultū expiēdū. Si ergo iudei legis futuroꝝ vmbre ſeruiebāt agebāt hebreos. viij.. x. c. qͣꝫtomagis nos ꝗbus ꝟitas per xp̄m patefacta eſt hoc agere debemꝰ hoc per ep̄os ſacratos per corep̄os. lviij. di: qͣꝫuis. Un̄ legit̉ exo. penult. c. Cūcta vaſa mi­niſterij bn̄dixit moyſes: ſi ſacre veſti pecia vl̓ filū adiungat̉: io bn̄dictioneꝫ iterari debere iuris teſtimonio cōprobātur. ar. inſti. de re: di.§. cum ex aliena..§. qui tamē extra de con. eccle. in dubijs. Quare autē res huiuſmodi ſimi les benedicātur: ex earū benedictionibꝰ colligit̉ cuidēt̉. De veſtibꝰ ꝟo ſacrꝭ dicet̉ ī ꝓhēio. iij. ꝑti. Et attende quia benedictio ſeu cōſecratio eccle­ſie eſt veſtiū ornamentoꝝ eccleſiaſticoꝝ. fit eo ille ſint gratie ſuſceptiua ſint inaīata: ſꝫ hoc noſcit̉ introductū qꝛ ſicut hoīes: ſic illa benedictionē conſecrationē diu ino cultui abi litantur: idonea maioris reuerētie efficiūtur Perſonis vero per vnctionē benedictionē ma ior gratia infūdit̉. Quidē aute in ornamentorū benedictione manꝰ ſuſpendūt: de quo dicet̉ in ſecūda ꝑte ſub titulo de dyacono. Decimo eſ ſet de cōſecratiōe virginū dicendū. ſed de hoc ī prohemio ſecūde ꝑtis agitur. De eccleſiaſticis ſacramentis Rubrica. c Irca eccleſiaſtica ſacramēta no tandū eſt ſcd̓m Grego. i. q. i. multi. Sacramentū eſt in aliqua celebratōe res geſta ita ſit ut aliꝗd ſignificate rei accipimus qd̓ ſancte.i. digne acci­piendū eſt. Miſteriū vero eſt quod occulte in uiſibiliter operat̉ ſpūs ſanctus: ita oꝑando ſi­gnificat ſanctificādo benedicit. Miſteriū eniꝫ eſt in ſacramentis miniſteriū dicit̉ in ornamētis Sed ſcd̓m Aug. de conſe. di. ij. ſacrificiuꝫ.c. ſignū. ſacramentū eſt inuiſibilis gratie viſibilis forma. Item ſacrificiuꝫ viſibile inuiſibile ſacra ingerit ſenſibus aliquod aliud ex ſe faciēs in mentū. Item idē ſignū eſt res preter ſpecie quā gnitionem venire. Dicit̉ etiā ſacramentuꝫ ſacre rei ſignum vel ſacrū ſecretum. de hoc etiā in qͣr­ta ꝑte ſub ſexta ꝑticula canonis dicet̉ ſub verbo miſterium fidei ſub titulo de oblatione. Sa ne quedā ſunt ſacramēta neceſſitatis tantū. que dam dignitatis neceſſitatis. quedā ordinis et neceſſitatis. quedā dignitatis volūtatis. q̄daꝫ vero volūtatis tantū. Sacramentū neceſſitatis tantū eſt baptiſmus qui in ſūma neceſſitate a qͦ­cūqꝫ dum tamē in forma eccleſie collatꝰ profic ad ſalutē de ſumma. tri. c. i.§ penult. xxij. diſ.§. verum. Et dicitur neceſſitatis quia ſine eo nemo ſaluari pōt ſi ex contēptu deſerat̉. De hoc ſacra­mento in ſexta ꝑte ſub ſabbato ſancto dicet̉. Sa cramentū dignitatis neceſſitatis eſt cōfirmatō dignitatis quia a ſolo ep̄o cōfertur extra de firmatione quāto de ſacra vnc. ci. neceſſitatꝭ qꝛ ex cōtēptu illud dimittens ſaluator ut in pre­dicto. c. quāto. De hoc etiā ſub dicto ſabbato di cetur. Sacramēta vero ordiniſ neceſſitatis ſūt penitentia: euchariſtia extrema vnctio. ordiniſ quia tantū a rite ordinatis ſcd̓m claues eccleſie dari debent: niſi in neceſſitate in qua quis pōt etiam laico confiteri neceſſitatis quoniā ex con­temptu illa dimittens ſaluari non poteſt. De pe nitentia vide in ſexta ꝑte ſub ti. de vſi. ſeu. cene domini. Et diximus in reportorio noſtro ſub ti. de peniten̄. remiſ. De euchariſtia in quarta ꝑte ſub canōe dicet̉. De extrema vnctiōe in p̄ced eti