Rurſus in qualibet horaꝝ ipſaꝝ dr̄ ter ſuꝑ pſal mos gloria pr̄i ⁊cͣ. vt quot diei hore nobis cor poris ſuſtētatōe ad laborādū cōceſſe ſunt. totiēs ipſis gloria pr̄i dicat̉: vt hoc ī dei ẜuitio om ni hora nos mōſtremꝰ. Siꝗdē tres glorifica tiones ſunt ī hora p̓ma. īdicās nos ī dei fa­mulatu. ī pͥma. ſcd̓a tertia horis. tres ſunt ī tertia nos ꝓtegūt ī qͣrta ꝗnta horis ſexta. tres quoqꝫ que ſunt ī ſexta nos muniūt contra inſi­dias dyaboli: in ſeptīa octaua nona horis: No­na ꝟo ſuis glorificationibꝰ nos ꝓregat. in deci ma vndecīa duodecima horis. poſſet etiā ī ōepetēter dici ſub p̓ma due hore cōprehēdūt̉ vꝫ ipſa p̓ma ſcd̓a ſub ſexta ſimiliter tres.ſ. ipſa tertia qͣrta qnta. ſub ſexta ſimilit̉ tres.ſ. ipſa ſe xta. ſeptīa octaua ſub nona due.ſ. ipſa nona decima. veſpere ꝟo repn̄tāt vndecimā cōpleto riū duodecimā. Sꝫ ī p̄miſſis ſex diei horis. vꝫ ī p̓ma tertia ſexta nona veſperis cōpletorio. ſpālit̉ deū laudamꝰ ī ſecūda qͣrta ꝗnta. ſepti ma octaua decima: qꝛ ille ī aliꝗbꝰ. alijs ſunt p̓ui legiate: ꝓut ī p̓ncipio tractatꝰ cuiuſlibet eaꝝ oſtē det̉ ꝓpter qd̓ merito ī illis diuinū celebrat offi­ciū. Nempe ī nocte chriſtꝰ ē cōprehēſus. mane illuſus. hora p̓ma gētibꝰ traditꝰ ter flagellatꝰ: voce crucifixus. ſexta cruci affixus. nona mor tuus. vndecima de cruce depoſitꝰ ī duodecima ſepultꝰ. Itē ī nocte ſpoliauit infernū mane ſurre xit. In p̄ma hora marie apparuit. tertia de mo numēto redeuntibꝰ obuiauit. ſexta iacobo. nona petro. Ueſpera duabꝰ diſcipulis euntibꝰ ī emaus ſcripturas aperuit ſe māifeſtauit. In completo rio apoſtolis pax vobis dixit eis manduca uit. Has aūt horaꝝ laudes qͣliter abſoluere debe amꝰ on̄dit bernardꝰ dicēs. Fratres mei īmolātes hoſtiā laudis īiungamꝰ ꝟbis ſenſū ſenſui affectū affectui exultatōeꝫ exultatōi. maturitatē maturi tati. humilitatē humilitati libertateꝫ. Preterea diutine pſalmodie a p̓ma. tertia. ſexta. nona. ab alijs nomē ſūpſerūt vt eas dei ẜuitiuꝫ agamꝰ qm̄ pr̄familias cōmemorat̉ ī euāgelio ex iſſe ī illis cōducē operarios ī vineā ſuā ſcām ſi gnificat eccl̓aꝫ. Sūt etiā dicūt morem cantādi tertiā ſextā nonā fuiſſe a daniele ſumptū. in tellecto nabuchodanoſor ſtatuā erexiſſet quaꝫ oībꝰ adorādā p̄ceperat. ītrauit domū ſuā: aper tis feneſtris ter ī die genua flectebat ꝟſus hieru ſalē. qd̓ Hiero. exponēs. d. hinc hꝫ eccl̓aſtica tra ditio tres die genua ſūt flectēda.ſ. ī t̓tia ſexta nona. In eiſdē qͦqꝫ horis beatā virginē lauda­re debemꝰ.ſ. ī nocturnis ſiue matutino: quia tali hora q̄dā ſtella apparet ī celo tramōtana voca tur. cuiꝰ ductu naute ꝑueniūt ad portū. ipſa be ata virgo ē ſtella tromōtana: qꝛ ſi eam digne lau dauerimꝰ nos ſumꝰ ī hoc ſeculo ducet ad por ſalutis. Itē ī p̓ma. tūc apparet q̄dā ſtella diana vocat̉ poſtqͣꝫ ſeꝗt̉ ſol. ipſa beata virgo eſt vere ſtella diana que verum ſoleꝫ ſcilicet xp̄ꝫ nobis portauit qui illuminat totum mundū. Itē in tertia. Nam hora tertia cōſueuimus eſurire ipſa portauit panē veruꝫ ſcilicet chriſtū quo ē omnis ſocietas. Iteꝫ in ſexta: quia illa hora ma­gis feruet calefacit ſol: ipſa laudanda rogā da eſt vt nos frigidos calefacit in charitate. per ſoleꝫ chriſtuꝫ queꝫ genuit. Item in nona ꝗa illa hora ſol declinat ad occaſum: ipſa iuuat nos protegit cum ad occaſum ideſt ad ſenectuteꝫ de clinamus. Item in veſperis: quia tunc incipit di es finiri: ipſa laudatores ſuos in hora mortis defendit. Item in completorio. Nam tali hora dies eſt completa: ipſa in cōplemento vite no­ſtre pro nobis intercedit: in eterna tabernacula recipi facit vbi cōpletuꝫ eſt gaudiuꝫ electorum. Officiuꝫ beate Marie inſtituit Urbanus pa pa cantari: ut dicetur in titulo de tempore aduen tus. Nocturnale autem officium nobis ad me­moriam reducit tempus ab adam vſqꝫ ad nos. Matutinale tempus a no vſque ad abraham. Prima tempus ab abraham vſque ad moyſen. Tertia a moyſe vſqꝫ ad dauid. Sexta tempus a dauid vſqꝫ ad aduentū chriſti. Nona tēpus ſe quens vſqꝫ ad aduentum quando venturus eſt reddens vicē pro additis. Per veſperas recoli mus ſabbatum ideſt requiē animaruꝫ poſt exitū a corporibus vſqꝫ ad diē iudicij. Per cōpletori um vero recolimus repletuꝫ numeruꝫ conſu­matum gaudiuꝫ ſanctorum: quod cōplebitur in die magne feſtiuitatis quando benedicti percipi ent regnum dei. In hac igitur parte de offici is eccleſiaſticis in genere tractare intendimꝰ vi delicet de his que in officio cuiuſſibet eccleſie dicuntur. De nocturnis. De laudibus matutinis De prima De tertia. De ſexta. De nona. De ve ſperis: De cōpletorio. Et autem offici um ẜꝫ Iſidoruꝫ proprius vel cōgru us actus vniuſcuiuſqꝫ perſone ẜm mores ciuitatis vel inſtitute profeſſi onis. Alia nāqꝫ habent inſtituta monachi: alia canonici. alia heremite: ſic de reliquis. Et dicit̉ officiū ẜm Hieroni. in libro de officijs ab efficiē do: quaſi efficiū ab efficio efficis vna littera ī aliā propter decorem ſermonis mutata. Unicuiqꝫ et enī conuenit ſuū efficere officium. Uel ẜꝫ Iſido officiū dicitur vt quiſqꝫ illa agat que nulli. of­ficiant ſed oībus proſint. Ceterum in eccleſia generaliter nil canendū aūt legendū eſt: quod a ſancta romana eccleſia canonizatū approbatū expreſſe aut per patientiam non ſit. In primitīa tamen eccleſia diuerſi diuerſa quiſque pro ſuo velle cantabat dummodo quod cātabat ad dei laudem pertineret. Quedam tamen officia ob­ſeruabantur ab oībus ab initio cōſtituta: vel ab ipſo xp̄o vt or̄otio dn̄ica: vel apl̓is vt ſymboluꝫ