ſuggeſtionē ſeparatus eſt: ita chriſti crucifixio nem dignet̉ eadē hora ſpiritꝰ ſanctus in cordibꝰ noſtris īfundi. In hac etiā hora repromiſſus ſpi ritus ſanctꝰ datus eſt apoſtolis: viſibiliter dei magnalia loquebant̉. vn̄ in actibus apoſtolorum No ſūt iſti hebreij ſit hora tertia diei ꝓpt̓ qd̓ dicit̉ hymnꝰ: Nunc ſancte nobis ſpūs ⁊cͣ. Dicit̉ etiā pſalmꝰ: Legem pone. qꝛ tunc lex noua data eſt apoſtolis. Quia vero per legeꝫ dei a mor bo peccati ſanat̉: iuxta illud ſapiētie. Nec herba nec malagna ſanabat eos: ſed tuus ẜmo dn̄e ⁊cͣ in ꝗbuſdā eccleſijs capitulū illud dicit̉: Sana me dn̄e ⁊cͣ. Hiere.xvij. c. reſponſorium: Sana aīam meā ⁊cͣ. Et qn̄qꝫ illud dicit̉. Charitas dei diffuſa eſt. roma. v. c. quādoqꝫ illud: Obſecro vos fratres per miſericordiaꝫ dei. roma.xij. c. Rurſus qꝛ non poteſt ſanari niſi cōſeruet̉. ideo ſequit̉ verſus. Adiutor meꝰ eſto ⁊cͣ. quaſi dicat quāuis liber ſanus in via tua ſim cōſtitutꝰ: tn̄ ſufficio ſine tuo adiutorio ꝑuenire ad illā me ridiem: de qua dicitur. Indica mihi vbi paſchas vbi cubas in meridie. vnde dicit̉: Adiutor meuſ eſto dn̄e ſubiungitur. Ne derelinquas me. id eſt inceptū meū ne intermittas: quia ſine te nihil eſt conatus meꝰ: neqꝫ deſpicias me.i. ne cōtēnas ego mortalis te eternuꝫ audeo querere: qͥa tu es deꝰ meus qui me creaſti recreaſti: ſalutaris meus.i. ſanas plagā peccati mei. Deinde omēs ad orationē ꝓſternunt: ꝓſequit̉ ſacerdos mo dum or̄onis quē apoſtolꝰ docet dicens. Primo omniū fiāt obſecrationes or̄ones poſtulatōes: gr̄atiarū actiones oībꝰ: his qui in ſublimi tate ſunt. Obſecratio fit adiuratione pro malo remouēdo. Oratio bono īpetrando vel ma lo ſuperando. Poſtulatio bono adipiſcendo ſi ue cumilando. Gr̄aruꝫ actio bono iam collato conſeruādo: Obſecratio eſt ibi. Ego dixi dn̄e ⁊cͣ vbi petit vulnera ſanari medicinā dari. Ora­tio ibi: Fiat miſericordia tua dn̄e. vel ibi: Oſten de nobis dn̄e: Poſtulatio ibi: Cōuertere dn̄e vſ quequo: vbi poſtulamꝰ vt per dn̄i auxilium oīa nobis aduerſu remoueāt̉. Gratiaꝝ actio ibi. Sa cerdotes tui īduant̉ ⁊cͣ hoc nobis oībꝰ. Iteꝫ orat regibus: his qui ſunt in ſublimitate di cens: Saluū fac regē: oremꝰ ponti fide nr̄o: oībus viuis dices. Saluū fac populū tuū ⁊cͣ. Et defunctis dicēs. Oremus fidelibꝰ defun ctis. Sequit̉ etiā Miſerere mei deus. his qui ſunt in grauioribꝰ peccatis: ſicut p̄ceſſe dn̄ica ora tio: his ſunt in quotidianis. Poſti hoc ſurgit opilio ſiue ſacerdos: oībus ꝓſtratis manentibꝰ orat vniuerſis: de quo dictuꝫ eſt ſub prima. De ſexta. Rubrica. Ora ſexta pro no­bis crucifixus clauis confixus eſt xp̄us quare tenebre ſuper omnem terraꝫ facte ſunt vt ſol in morte domini ſui lugens ſe quaſi nigris tegeret veſtibus ne illum crucifigentibus lumē preberet. Hac etiam hora in die aſcenſionis cum diſcipulis diſcubuit. Merito ergo eccleſia illa hora deo laudes exhibet gratias ei agens: quia pro ipſa chriſtus pati voluit: propter quod ipſum diligit vehementer: Unde in canticis. Nunciate dilecto. quia amore langues: ob hoc tunc dicit̉ pſalmus. Defecit in ſalutari tuo anima mea ⁊cͣ. Dicitur etiam reſponſoriū. Benedicā dominuꝫ in omni tēpore: ſemꝑ laus eius in ore meo. ſuꝑ­ple quia dignatus eſt pati pro me. ideſt pro ſalu te anime mee. Hac etiam hora Adam de paradi ſo eiectus eſt. Recte ergo illa hora deū depreca re debemꝰ: vt vnde ille propter ſuperbiā eiectus eſt: illuc per humilitatē bonaꝫ operationē rede amus. Sane officiuꝫ ſexte ſtatui temporis rn̄ det. ſicut officia aliaruꝫ horarū. In prima nāqꝫ hora eſt inchoatio. In tertia profectus. In ſexta conſummatio ẜm ſol in prima incipit lucere. In tertia magis. calet. In ſexta eſt in ſummo fer uore quod indicant verba hymnorū que in ipſis horis etiam in nona premittunt̉. Inchoationi reſpondent verba que dicunt̉ ad primaꝫ in pſal­mo. Deus in nomine tuo ſaluum me fac: in vir tute tua libera me.i. ſepera me a zypheis. In p̓n cipio nāqꝫ noſtre conuerſionis incipimus a ma lo ſeparari. vnde ibi merito petimꝰ qui tandē lo co premio ſeparati ſumus. Ad idē pertinet qd̓ dicit ſecundus pſalmus. Utinaꝫ dirigantur vie mee: quod dicit tertius pſalmus. Retribue ſer uo tuo. ideſt frequenter tribue. vbi dicit viuifi ca me ⁊cͣ. ſupplendum eſt tamen qui premortuꝰ eram per peccatum. vnde petit per gratiam iuſti ficari. Ad profectum pertinet quod dicit̉ in prin cipio tertie. Legē pone mihi domine viā iuſtifica tionū tuarum exquirā eum ſemꝑ. Sibi enim poſito in via petit dari legē correctionis. Ad ſummationē pertinet quod dicitur in p̓ncipio ſe xte. Defecit in ſalutari tuo anima mea. ideſt aīa mea poſita in ſalutari tuo defecit terrenitate: vel defecit in ſalutari tuo. ideſt anima mea tendens in ſalutari tuo defecit interrenitate: quāto enim quis magis tendit in dilectionem dei: tanto ma gis deficit a terrenis: quaſi pre nimio deſide­rio languet. iuxta illud. Fulcite me floribus ſti­pate me malis: quia amore lāgueo. Per flores quidem initia bonorum operum. per mala perfe ctio accipitur: que etiam alios accendens quod ammodo conſolatur. non tamen hic plenam reci pit conſolationem: ſed potius affligitur ex dilecti one. Unde ſequitur. Defecerunt oculi mei in elo quium tuum: in verbum tuum ſuperſperaui. in ſecunda parte. Quomodo dilexi legem tuam domine. Et in tertia. Oculi mei defecerunt in ſa lutari tuo anima mea: quoniā exaudiſti ⁊cͣ. Ad hanc perfectionē pertinet reſpōſoriū: Benedica