Seite
Te lucis ⁊cͣ. in quo optant ꝓtegi in nocturnis tri bulationibus. Alij ꝟo nō dicūt lectionē: ꝓut ī ꝓ hemio huius ꝑtis dictū eſt: ſed ſtatim poſt p̄s. di cunt verſiculū: tū quia tempꝰ illud dormitionis non aptū eſt ad doctrinā: tum quia poſt cōpleto­rium nō ſolū cibi ⁊ potus veꝝ etiā doctrina que per lectionē ſignificat̉ referēda nō eſt. Hinc ē qd̓ ſtatuit beatꝰ benedictꝰ: ut poſt cōpletoriū nemo loquat̉: dr̄ autem capl̓m: Tu aūt in nobis es do mine. Hiere. xiiij. c. Religioſi in hoc officio ante omnia lectionē premittūt dicētes: Fratres ſobrij ⁊cͣ. ne ordinem. Eſdre excedere videant̉ rep̄ſen tantes in hoc etiam mariā magdalenā. de qͣ dn̄s dixit. Preuenit vngere corpus meū in ſepulchro ideſt hoc fecit qd̓ factura erat mortuo ſi licuiſſet ita ⁊ hec lectio quaſi vngit reddendo aīas atten tas ad vigilādum ante cōmendationem dormi­tionis. Poſt hymnū ſubijcit̉ ꝟſiculꝰ: Cuſtodi nos domine uel alius qui notat totiꝰ officij effe ctum. Poſtulat̉.n. domini cuſtodia cōtra noctis pericula. Et dicit̉ acuta voce ⁊ cū neuma: ex quo excitati ⁊ memores facti ineffabiles gaudij quod erit merces laboris noſtri: canimus canticum ſy­meonis: Nūc dimittis ⁊cͣ. qd̓ eſt Luce. ij. c. Prīo ut illlus exemplo pacem inueniētes mereamur videre lumen qd̓ eſt chriſtus. Secundo iō iſtud canticū canimꝰ: quia ſicut ſymeon cupiēs ex hac vita in alteram tranſire illud cecinit: ſic ⁊ nos dū dormire debeamus quaſi morituri: qꝛ ſomnꝰ eſt quaſi mortis imago illum canimus per quē nos domino cōmendamꝰ. Tertio ꝓpt̓ cauſaꝫ ſub ve ſperis dictā. Quarto quia canticū illud ē d̓ vtro qꝫ aduētu. vnde merito illud dicimus ut premiſ­ſionibus alliciamur ⁊ a vicijs quieſcamꝰ. Conſi­derandū eſt autē ꝙ cū ſeptem ſint ꝑtes ceteraꝝ horaꝝ.ſ. ꝟſus cū gloria patri. hymnꝰ. pſalmꝰ. le­ctio. cantus. preces. ⁊ oratio. in tribus tamē horis ſcilicet in matutinis. laudibus ⁊ veſperis. ⁊ in cō pletorio addit̉ ⁊ octaua: viꝫ canticū euangelicuꝫ qm̄ he tres hore pertinēt ad octauā.i. dn̄i reſur­rectionem: quia mane ſurrexit. In ve ſꝑe ſe diſci pulis manifeſtauit. In cōpletorio diſcipulis ait: Pax vobis: ea ꝓpter in his tribus horis hymnꝰ qui eſt exemplū letitie. p̄s. ſequit̉: ut cōtinet̉ euā gelio gratie. Euangeliū gratie huiꝰ officiū ē can ticum ſymeonis.ſ. Nūc dimittis: in quo pacē ro­gamus eternam: ut ſicut ſymeon trāſire cupiens poſtqͣꝫ vidit chriſtū dimitti rogauit: ſic ⁊ eos poſt lumen fidei pueniamꝰ ad ſplendorē ſpei vbi erit pax eterna. Conſequent̉ oratio dominica ad p̄ ces dicūtur: quibus etiam cōtra noctis fantaſma ta nos munimꝰ. Subijcit̉ etiam ſymbolū in quo noſtre fidei ꝓfeſſio continet̉: ut ſi forte nos mori contigerit in cōfeſſione fidei moriamur. Fit etiaꝫ in quibuſdā eccleſijs: ſicut ⁊ in prima cōfeſſio ge neralis. Alterna.n. confeſſione inuicem nos mū damus. Iuxta illud: Confitemini alterutrū pctā veſtra ne demus requieꝫ tēporibꝰ noſtris donec inueniamus locū domino. Precibus ⁊ oracione cōpletur hoc officiū. Iuxta illud apoſtoli Orātes pro inuicem ut ſaluemur. Rurſus p̄ces myſti ce humilitatem ſignificant que in fine debet eſſe qꝛ ſicut in prīcipio ipſa neceſſaria eſt ad qd̓ ſigni ficandū uoce humilima hoc ſeruitiū inchoat̉: ita in conſumatione eadem humilitas monſtrāda ē contra ſuperbiā: in qua ceciderūt oēs ꝗ oꝑantur iniquitatem. Poſt preces opilio noſter ſiue ſa cerdos cōmendās domino gregē ſuā dicit colle ctam. Unde nō eſt cōgrum ut poſt hoc officium aliquid aliud fiat: niſi quod ꝑtineat ad quietem Et attende quoniā ad primā ⁊ ad completorium apoſtoloꝝ ſymbolū nō dimittimꝰ quia cuncta o pera noſtra in eius nomen incipimꝰ ⁊ cōcludimꝰ in queꝫ credimꝰ. Similiter ad vtrūqꝫ officiū con feſſionē. ⁊ Miſerere mei deus adijcimus: ut ꝗc­quid in nocte peccauimꝰ aut in die relinquimus per cōfeſſionē ⁊ penitentiā diluamꝰ ad implētes illud. Confitemini alterutꝝ pecca veſtra. Reſpici entes etiā illud quod olim ſacerdos farine aſſa­rium offerebat in die vicis ſue medietatē in ma ne ⁊ medietatē poſt meridiē. Sacrificiū autē no ſtrum eſt ſpiritus humiliatus. Ultimo notan­dum eſt ꝙ oīa officio diurna quātum ad p̄s. in­uariabilia ſunt. nocturna ꝟo variabilia p̄ter iſtud per noctē enim intelligit̉ mūdus iſte qui variabi lis eſt. per diem ꝟo ille eternus qui eſt inuariabi lis de quo ſcriptum eſt. Ordinatione tua ꝑſeue­rat dies. Et eſt verior littera ꝑſeuerat in ſingula ri quam perſeuerat in plurali: licet aliter qͣſi com muniter ꝓferat̉. Hoc etiam officiū in quibuſdā eccleſijs qnantū ad hymnū inuariabile eſt prout ſub ti. de prima dictum eſt ⁊ etiam quantum ad pſalmos lectionē preces ⁊ collectā: ita ꝙ ꝓ nulli us ſancti ſolēnitatē. Sicut nec officiū prīe variat̉ pro eo quia in illa de pace: ⁊ ſpecialiter d̓ illa ad quam ſuſpiramus agit̉ que ut premiſſo eſt inua­riabilis eſt: hoc dūtaxat excepto: quoniā ī domi nicis diebus dicūt ad primā illos quīqꝫ pſalmos ſcilicet: Deus deꝰ meus reſpice in me ⁊cͣ. ⁊ ſequē tes pſalmos Cōfitemini ꝓut ibi dictū eſt. Sꝫ quare illi quinqꝫ pſalmi in prima ⁊ ꝟſus In ma nus tuas dn̄e ⁊cͣ. ⁊ in cōpletorio potiꝰ quā ī alijs horis ponūtur. Reſponſio chriſtus cui in his ho­ris canimus qui eſt principiuꝫ ⁊ finis in cruce pē dens legit̉ incepiſſe pſalmū illū Deus deꝰ meus ⁊ oēs pſalmos ſequentes ſereatim vſqꝫ ad dcm̄ ꝟſuꝫ dixiſſe ⁊ ibi finiuiſſe ⁊ ſpiritū emiſiſſe. Me rito igitur ⁊ nos in paſſionibus huiꝰ ſeculi cōſti­tuti ad ipſius īmitationem in hora prima que e in principio horaꝝ diei ⁊ nō alibi dictos quinqꝫ pſalmos. Et in cōpletorio quod ẜm aliquā ꝯfide rationem eſt finis ſiue vltima horaꝝ diei debe­mus dicere ꝟſum ip̄m. Quod ꝟo hoc officiū ad vltimū diei horam ꝑtineat hac cōſideratiōe ap­paret. Nam in prima dicis quatuor octenarios. ꝟ ſuꝫ in pſalmiſ. duos pro prima. ⁊ duos ꝓ ſecūda