Seite
N hora cōpletorij chriſtus orauit patrē. Eadem quoqꝫ hora ſan­guineas guttas ſudauit: ⁊ etiā corpus eiꝰ in ſepulchro poſitū fuit ⁊ cuſtodes deputati. Merito igit̉ in hac hora eccl̓a deo lau des ⁊ gr̄as agit. Illa etiā in memoriā eterni gau dij celebrat. Naꝫ cōpleto electoꝝ numero in illa hora complebit̉ gaudiū ſanctoꝝ ī die generalis retributōis: ⁊ inde ē ꝙ cōpletoriū ſignificat gau diū. Dr̄ aūt cōpletoriū: qꝛ in eo cōplet cōis vſus locutionis cibi ⁊ potꝰ ⁊ alioꝝ q̄ neceſſario ꝓ cor poris ſuſtentatōne ſumunt̉. ⁊ ẜm hoc etiā ſignifi cat finē vite pn̄tis. Sane hoc officiū īcipit pre ter morē alioꝝ officioꝝ. Conuerte nos deꝰ ⁊cͣ. ꝗa enī qͣſi tota die pſalmodie īſiſtimꝰ ⁊ pene īpoſſi bile eſt qn̄ aliquē puluerē ſuꝑbie cōtraxerimꝰ: ⁊ qꝛ ſepe erramꝰ: luxta illud. Erraui ſicut ouis que perit: inde eſt ꝙ nos humiliātes dicimꝰ. Cōuerte nos deꝰ ⁊cͣ. Preterea ꝗlibet quātūlibet ꝑfectus ⁊ bonꝰ eſtimare ſe dꝫ īperfectū ſiue inſipiēteꝫ. iu xta illud. Iuſtꝰ accuſator ſui eſt: iō dicit ſacerdos Cōuerte nos ⁊cͣ. In his ꝟbis iudicās ſe ꝑuerſuꝫ Bonaꝝ quippe mentiū eſt ibi culpa agnoſcē vbi culpa nō eſt. v. d. ad eiꝰ. de peni. di. ij. ſi enī ī p̓n. Nā ⁊ ſi dixerimꝰ qꝛ peccatū nō habemꝰ ipſi nos ſeducimꝰ. Hinc eſt ꝙ etiā ꝯn̄ter īuocamꝰ diuinū adiutoriū dicētes. Deꝰ in adiutoriū meū ītende vt cōuerte nos referat̉ ad p̄terita mala tollēda: ⁊ deꝰ ī adiutoriū ad bona oꝑa futura faciēda: qꝛ ſi ne dei adiutorio ꝗcqͣꝫ boni facere nō valcamus. Quia ꝟo totū ad laudē trinitatis faciēdū ē: ideo ſequit̉. Gloria pr̄i. Rurſus īcipiētes ꝑ Conuerte nos deus ſalutaris nr̄. oramꝰ. Ut nos a malis cō uertat: ⁊ irā ſuā a nobis auertat: ⁊ qꝛ merita nr̄a nō ſufficiūt eiꝰ adiutoriū poſtulamꝰ dicētes. De us in adiutoriū ⁊cͣ. Dicūtur aūt quatuor pſal mi ad obtinendū remiſſionē peccatoꝝ: que com mittimꝰ dū ſumꝰ in hoc corpore ex qͣtuor elemē tis: ⁊ ex quatuor humoribꝰ vel cōplexionibꝰ com poſito: extra de cele. miſ. in qͣdā. ſeu qꝛ corpꝰ ip̄ꝫ ex his cōpoſitū cōtra ꝑicula ⁊ fantaſmata noctis munimꝰ ⁊ deo cōmēdamꝰ. iōqꝫ tūc dr̄. In manꝰ tuas dn̄e ⁊cͣ. ⁊ Cuſtodi nos ⁊cͣ. Et incipit eccl̓a a voce ꝑfectōis dicēs. Cū īuocarem exaudiuit me ⁊cͣ: hoc enī ꝑfectoꝝ eſt. Sed qꝛ ꝑfecti ſe debēt re putare īperfectos: iuxta illḋ Iob. extra de purg­ca. accepimꝰ. de pe. di. ij. ſi enī ꝓpe p̓n. Etiā ſi ſim plex fuero hoc ignorat aīa mea. iō ſeꝗt̉ ī eodem p̄s. Miſerere mei. ſupple dn̄e ⁊ exaudi or̄onem meā: qd̓ ē dicere īperfectoꝝ. Poſtea alijs admo nitis ad bonū facit ī eodē pſalmo mētionem de pace eterna ibi. In pace innidipſum.i. q̄ eſt īuaria bilis quā pacē ſemꝑ ī memoria debemꝰ habere: ⁊ maxīe dū corpꝰ ꝗeſcere dꝫ in lecto: mens debꝫ geſcere ī deo: debet etiā ꝗeſcere in ſpe. Un̄ ſeꝗt̉ ſecūdus p̄s. In te dn̄e ſperaui ⁊cͣ. Sed qꝛ ſpes nō eſt ſine timore. aliter enī p̄ſumptio eſſet. ideo ſeꝗt̉ tertiꝰ p̄s. de tentatione.ſ. Qui habitat in ad iutorio altiſſimi ⁊cͣ. in quo deus ꝓmittit liebrare eccleſiam. Dyabolus enī eſt quaſi fur de nocte ī cedens: ⁊ ideo nocte īminente dicit eccleſia illuꝫ pſalmum contra nocturnales tentationes. Dicit̉ ergo ille pſalmus vt a quatuor tentationibꝰ libe remur. ſcilicet a timore nocturno. A ſagitta vo­lante in die a negocio ambulante in tenebris ab incurſu ⁊ demonio meridiano. ideſt ab incurren te demonio. Prima eſt leuis ⁊ occulta: Secūda eſt leuis ⁊ manifeſta. Tertia grauis ⁊ occulta. Quarta grauis ⁊ manifeſta. In quarto ꝟo pſal­mo ſcilicet. Ecce nunc benedicite dominum ⁊cͣ. Benedicit eccleſia deum pro liberatione tentati onum nocturnaliū ibi. In noctibus extollite ma nus veſtras in ſancta ⁊ benedicite domino: Dic enim Auguſtinus ſuper huic pſalmuꝫ. Nox res triſtis eſt. dies leta res eſt. Ergo per noctem intel ligitur aduerſitas. per diem proſperitas. In ad uerſitate benedicendus eſt dominus: ſicut ⁊ ꝓ ſperitate. exemplo Iob. Qui amiſſis filijs ⁊ re­bus omnibꝰ dicebat. Dominꝰ dedit dominꝰ ab ſtulit ⁊cͣ. Sit nomen domini benedictum. Unde ⁊ hic dicitur. Benedicite dominum. Sed que ritur quare dicitur tantūmodo ſex verſus illius pſalmi. In te domine ſperaui non confundar in eternum. Reſpōdetur ideo: quia dominꝰ dicen do ſextum verſum. In manꝰ tuas domine comē do ſpiritum meū. ſexta etate mundi: ſextoqꝫ die carne obijt: vt iam dicetur. Recte ergo ſex ꝟſus tantum eiuſdemqꝫ pſalmos in cōpletorio canta mus: vt in hac ſexta etate in qua per eum redem pti ſumꝰ: ſicut habet finis vltimi verſus ibi. Re demiſti me domine deus veritatis. conforment̉ dormitioni eius: vt ſcilicet membra quieſcant ⁊ cor vigilet: Sicut caro eius in ſepulchro quieuit ⁊ diuinitas vigilauit. Notanduꝫ autem eſt ꝙ in quibuſdam eccleſijs ſtatim poſt pſalmus dici tur hymnus: ea forte ratione: quia per bonā ope rationem ꝑuenitur ad exultationē abſqꝫ omnis purgationis medio ab his qui purgati tranſeunt ab hac vita. Alia etiā ratio iam dicetur. Et ſic pri us dicunt hymnum qͣꝫ capitulum ad oſtendēdū miſtice ꝙ illi in quibus cōpleta ſunt ſignificata precedentium laudum ſeu perfecti qui per com pletorium ſignificant̉ perueniunt exhortationeꝫ per que capitulum ſignificatur. Nec tamen capi tulum p̄termittunt: quia hic ſemper vtilis eſt ex hortatio ad perſeuerandū in bono: qꝛ nec nocet admiſſo ſubdere calcar equo. In alijs aūt eccl̓is īter p̄s ⁊ hymnū īterponūt ātiphonā vl̓ alleluya ꝑ antiphonā ſequētes ordinem beati ignacij. de quo in prohemio dictum eſt. In alijs vero eccle ſijs ſtatim poſt p̄s. ⁊ antiphonā vl̓ alleluya ſeꝗt̉ lectio: ſiue capitulum cum reſponſorio. In ma­nus tuas dn̄e ⁊cͣ. vel alio: quia vt dicunt in omni officio dici debet lectio. Poſtea adijciūt hymnū De completorio. Rubrica.