Seite
CymA: Itirimꝰ Cab. A operando. dico miſteriū taciti. utiqꝫ alijs. ſꝫ ꝯg­niti ſoli ſapiēti deo. qꝛ ⁊ ſi modo ſit hominibꝰ re­uelatū tn̄ ſoli deo ꝯgnitum eſt. qui ſolus ꝑfecte nouit cur ita factū eſt. ī qͦ reprimit inq̓ſitores qͥ querunt cur deus tm̄ diſtulerit venire cur tot gentes ꝑire permiſit In h̓ aūt ꝙ ait ſoli ſapiē ti deo error quibuſdam ſurrepit arbitrantibuˢ ſolum patrem hoc ſignificari ⁊ ſolū vere ſapi­entem eſſe. cum tamen non ſit dictum ſoli ſapi­enti patri ſꝫ ſoli ſapienti deo et deus vnus ip̄a eſt trinitas vt ſic intelligamus ſolum deum ſa­pientem. ſic̄ intelligimus ſolum potentem.i. pa­trem et filium et ſpiritum ſanctum qui ē vnus et ſolus deus cui ſoli ẜuire uibemur Si tamen dixiſſet apl̓s ſoli ſapienti patri. nec ſic inde ſe peraret filium vl̓ ſpiritum ſanctum. ſic̄ inapo­calipſi defilio legit̉. qͥd habet nomen ſcriptū. ꝙ nemo ſcit niſi ip̄e. nec ideo tn̄ dicit̉ pater neſci­re h̓ nomen aquo eſt filius inſeꝑabilis. Sic̄ g ſcit pater ꝙ nemo ſcire dictus eſt niſi filius. qꝛ inſeperabiles ſunt pater et filius. ſic eciaꝫ ſi di ctum eſſet ſoli ſapienti patri ſimul ītelligi debe­ret eciam filius et ſpūs ſanctus. qꝛ inſeꝑabiles ſunt Dico ꝙ miſterium patefactū ē. et h̓ ꝑ ih̓m xp̄m. cui ſcilicet deo ſoli vl̓ cui ſcilicꝫ xp̄o ē ho­nor anobis et gloria īſe quia ip̄e ē vera gl̓ia et beatitudo et ſūmū bonū et h̓ īſcl̓a ſcl̓oꝝ.i. ſn̄ fine Ecce oſtēſum ē quoniō ei et cui legi poſſit quidam ve̓o legūt ſine cui Si aūt auferas cui abſoluta eſt lectio. ſꝫ beatus aguſtinꝰ dicit ap­poni et tractat quomō debeat accipi vt nō ſuꝑ­fluat. et legit aliomō quaꝫ prius dictum ē. ei a qui po. ē v. ꝯfir. vt ſcilicꝫ deo patri vl̓ deo tri­nitati potens eſt dico in x. e. m. et p̄. ẜ. re. mi. ſterij. tē. ec̄ tacit. h̓ non mutantur. quod miſte. rium nunc patefactum eſt ꝑ ſpm̄ ſct̄m vl̓ ꝑ xp̄ ⁊ h̓ ꝑ ſcripturas. ꝓſe. pͥ. et. d̓i adobe. fi. in. c. gn̓ ſo. ſa. d̓o. h̓ non mutantur ei inqͣ.i. deo trinita­ti vl̓ deo patri ſit honor et gl̓ia ꝑ ih̓m xp̄m. cui h̓ eſt honor ānobis et gl̓ia nnſe. quod addit̉ cū ſufficeret ei gl̓ia inuſitata nr̄e lingue locūcio ē non ſenſus ambiguus jdem eſt enim dicere or­dine muſitato uerborum ei gl̓ia ꝑih̓m xp̄m. cui eſt gl̓ia. ꝙ eſt vſitato ordine. dicere ei gl̓ia cui ꝑih̓m xp̄m ē gl̓ia. Quid em̄ ſenſu deꝑit ſiue h̓ ſiue illo mō dicat̉ ꝑ xp̄m v̓o. eſt pr̄i gl̓ia.i. cla­ra cum laude noticia quia ꝑeum īnotuit hoībꝰ deus trinitas ꝙ eſt miſterium tacitum abet̓ni­temporibus ꝙ ꝑ xp̄m reuelatum eſt Ꝙ ergo ī terpoſitum eſt ꝑih̓m xp̄m. n. ita debet accipi tā quā dicat̉ ſoli ſapienti deo ꝑih̓m xp̄m ut ſcili­deus ſolus ſapiens ꝑih̓m xp̄m ſapiens eſſe in telligatur non participando. ſꝫ gignendo ſapi­enciam. que ē ih̓s xp̄s ſꝫ pociꝰ ita debet accipi vt intelligatur ꝑib̓m xp̄m gl̓ia eſſe ſoli ſapīe ti deo Quis em̄ audeat dicere ꝑih̓m xp̄m fier vt ſit ſapiens deus pater cum ſcd̓m ſubſtāciam ſuam non dubitādum ſit eum ſapientem eſſe pociuſqͣꝫ ſit ſubſtancia filij ꝑgignentem patrē. quam ſubſtancia patris ꝑgenitum filium Re­ſtat ergo vt ſoli ſapiēti deo gl̓ia ſit ꝑih̓m xp̄­.ī clara cum laude noticia. qua īnotuit gētibus deus trinitas jdeo ꝑxp̄m quia vt alia taceam ipſe precepit gentes baptizare In nomine pa­tris et filij ⁊ ſpiritus ſancti. u̓ p̄cipue ꝯmēdata eſt hꝰ indiuidue gl̓ia trinitatis deus itaqꝫ qui eſt ipſa trinitas propterea ſolus ſapiens dicit̉ r̓cte quia ſolus ſecundum ſuam ſubſtāciaꝫ ſapi­ens eſt non ſecūdum accedentem ul̓ accidentem pticipacionem ſapiencie. qualiter ſapiens eſt racionalis creatura Ideo ergo dixit ſoli ſapi enti deo quia deus eſt pater et filius et ſpiritꝰ ſanctus et iſta trinitas. eſt ſolus ſapiens deus qui nec vniquam potuit eſſe inſipiens nec vni quam poterit n̄ ꝑgraciam particeps eſſe ſapi encie. ſed ſapiens immobilitate. atqꝫ īmutabili tate nature. Ei gͦ ſit gl̓ia ꝑ xp̄m. cui ē honor et gloria inſecula ſcl̓oꝝ. A M E N Finis epl̓e pauli Ad Romanos: Inbꝰ