quaſi laude dignis magis ſtudeāt. coī̓cauit dico. in rōne dati ⁊ accepti: vt.ſ. raciōabit̉ cōſiderarent. ꝙ deberet dare carnalia. qui accipiebat ſpūalia. Niſi vos ſoli dico. q̄ n̄ ſolū qn̄ vobis p̄dicauim coīcaſtis ſꝫ. eciā teſſalonicā ſenel ⁊ bis mͥ miſiſtis. neceſſaria. in vſū: pre Auꝰ de ter quē nichil eſt querend̓: n̄ qꝛ. q. dico uos be paſtori nefeciſſe..n̄. vt ego implear. ſꝫ ne vos maueſſitis. ⁊ h̓ eſt qd̓ ait nō. iō dico h̓. qꝛ quero daIdem tū: a vt explear datis rebꝰ: ſꝫ requiro fructū. .i. bonā et rectā volūtatē bone oꝑacioī adiūctā Non em̄ tā gaudet ſubuentū eſſe ſue neceſſi Auꝰ de tatī. ꝙͣ illoꝝ gratulat̉ fecūditati. Diſcerne in ter datū et fructū. Datū eſt res ip̄a que dat̉ id̓ ī li ꝯ ut nūmus cibus potus ⁊ huiuſmōi fructꝰ ap oꝑa bona. ⁊ recta volūtas datoris. vn̄ dn̄s in euangelio n̄ ait ſimpʳ qͥ recipit iuſtū l̓ ꝓph̓am ſꝫ addidit. in nomīe iuſti l̓ ꝓph̓e ſuſciꝑe ꝓph̓aꝫ vel iuſtū datū eſt. in nomīe iuſti vel ꝓph̓e hͦ facere fructus ē. helyā pauiſſe lugunt̉ coruꝰ ⁊ vidula. Sed ꝑ coruū qui non in noīe iuſti dato paſcebat̉. ꝑ viduā fructū. que ſciebat ꝙ homīem dei paſceret. ⁊ ꝓpt̓ h̓ paſceret nō g quero datū ſꝫ frudū: donacionis habūdantē ī rōe vr̄a. vt ſ. ꝓ oꝑe mīe rō vr̄a habeat gr̄aꝫ ſpūs ſcī habūdantē iō dicit. qꝛ h̓ eſt bonū vn̄ multa bona ꝓueniūt. vel ita: reqͥ. fruc: ha. in ra. v.. ut fructus iuſticie veſtre habūdās ſit cū raconē deo redidideritis de factis vr̄is. habeo aūt. q. n̄ q̄ro datū ſꝫ tn̄: habeo oīa: q̄ mͥmi ſiſtis. ⁊ habūdo nō in vno vt in alio egeam Aymo ſzrepletus ſū acceptis ab epafrodito muneri bꝰ. qͥ miſiſtis. mͥ. in odorē ſuauitatis. qꝛ iſta qͥ miſiſtis placent deo vt odor ſuauiſſimus. Cō perant̉ em̄ or̄oi qͦ ē incēſū dei. vn̄ dicit̉ Date elemoſinā. ⁊ ip̄a orat ꝓ vob̓ ad deū. Miſiſtiilla dico.ſ. hoſtiā acceptā ⁊ placentē deo. qꝛ hͨ ſūt hoſtia que det̉ vob̓ inuicē hoſtia ꝙͣ accepᵗ deus placide. Eus at̄ meꝰ īpleat oē deſideriū vr̄m ẜm diuicias ſuas in xp̄o ih̓u. Deo aūt ⁊ pa tri noſtro gl̓a in ſcl̓a ſcl̓oꝝ amen Salutate oēm ſcm̄ in xp̄o ih̓u Salutāt vos qͥ mecū ſūt fr̄s ſalutāt vos oēs ſcī maxīe aūt qui de ceſaris domo ſūt. Deus aūt. q. vos me repleuiſtis. deus aūt meus impleat om̄e deſideriū vr̄m. q. vt mͥ iiij ſiſtis. ita ſit vobis impleat dico: ẜm diuicias ſuas: a. ẜm qd̓ diues eſt. ⁊ plus pt̄ dare. ꝙͣ qͥnereat̉. jmpleat dico n̄ in terrenis ſꝫm gl̓a et̓ na vh̓: in xp̄o ih̓u. ꝑ quē oīa. vel ita impleat dico qd̓ eſt: in gl̓a. que eſt in xp̄o ih̓u.i. gl̓ia xp̄i. Gl̓a em̄ xp̄i eſt impere deſideria ſuoꝝ. Deo aūt. q. deꝰ impleat. inde aūt ei gr̄e agan tur. ⁊ h̓ ē qd̓ dicit: deo aūt ⁊ pat̓ nr̄o. ſit. gl̓a uſqꝫ. in ſcl̓a ſcl̓oꝝ amen. Salutate oēm ſcm̄ ſcm̄ dico. in xp̄o ih̓u. q. qd̓ ſanctꝰ ē a xp̄o ih̓u eſt.: Salutāt vos qui mecū ſūt fr̄es. ſalutaui vos oēs ſcī. maxime at̉ qui de ceſaris domo Anibꝰ ſūt. hos ſig̓ficat ꝓpenſiorē affectū habere circa illos Racia dn̄i nr̄i ih̓ū xp̄i cū ſpū vr̄o amē Gr̄a dn̄i nr̄i ih̓u xp̄i. ſit: cū ſpū vr̄o acū racione vr̄a. vt ſana ſit ſemꝑ ⁊ in ſpūabus habūdet anien. ¶ Finis epl̓e ad philippenſes Incipit ad coloſenſes. Oloſenſes ⁊ hy ſicut laodicenſes ſūt aſiam. E: ip̄i p̄uenti erant a pſeudo ipl̓is nec ad hos acceſſit apl̓s ip̄e. ſꝫ ⁊ hos ꝑ epl̓am corrigit Audierant em ver bum ab archippo. q̄ ⁊ miniſteriū in eos accepit. Ergo apl̓s iā ligatꝰ ſcribit eis ab epheſo per titicū diaconem. Aulus apl̓s. Hanc epl̓am ſcribit apl̓s coloſenſibus. Coloſenſes aūt ſūt aſiam quibꝰ n̄ ip̄e apl̓s p̄dicaˢ ſ. pͥmo ſꝫ eius diſcipl̓i.ſ. ar. hip ⁊ epafras. Archippus v̓o in eis miniſteriū ac cepat. epafras aūt ab eis oriuindus ab illo inſtructꝰ doctrīaꝫ archippi ꝯfirmau̓at Archippo gͦ p̄dicāte ⁊ epafra ꝯfirmāte p̄dicacionē eiꝰ gr̄am xp̄i didicerāt. Suꝑuenerūt aūt pſeudo Anibꝰ apl̓i qͥ eos eutere intebant̉ carnales obẜuan cias p̄dicantes. ⁊ philoſophicis diſputacioībꝰ Idem ſimplicitatē eoꝝ irritere conātes. Hys gͦ ſu ꝑuenientibꝰ ⁊ carnales obẜuācias p̄dicantibꝰ in dubiū illis ven̓at. quibꝰ pocius credendū eſſet. vn̄ paulus cuiꝰ auctoritas celebris erat quaſi medicus iudicat que ꝑs pocius ſit tenēda ſcribens eis ab epheſo. Deſcribit aūt xp̄m ⁊ eius beneficia. oſtendens qūo ſufficiens eſt ad oīa carnalia vero ꝓrſus imꝓbat. vt deniceps ſincere fidē xp̄i teneāt. inſtruit ec̄ morali ter ꝯfirmās quicqͥd illi.ſ. archippꝰ ⁊ ep̄afradocuerant. Et eſt intēcio eius in hac epl̓a ꝯ firmare coloſenſes in eadē fidē ⁊ doctrina ꝙͣdiſcipulis eius acceꝑant. ⁊ n̄ in aliquo p̄ter xp̄m ſpē ponendā eſſe docere Modus tractan di tales eſt. Solito more ſalutacionē p̄mittit qua p̄miſſa de bonis eoꝝ gr̄as agit. ⁊ fidē ⁊ dilectōem eoꝝ ꝯmendās orat. ut ꝑficiat̉ in xº cuius beneficia ⁊ pͥmatū ẜm vtrāqꝫ naturam ꝯmendans deinde ſui miniſtery dignitatē cōmemorat ⁊ monet. ne ꝑ philoſophiā ⁊ legis cerimonias ſeducti. a xp̄o recedant Tande ⁊ omnes ſimul ⁊ ſeperatim ẜm ſexus ⁊ etates ⁊ ꝯdiciones moralit̓ inſtrut in fine archippū ꝯmonet ſollicitū fore ſuſcepti miniſtery. Pre mittens aūt ſalutacionē ait