quaſi laude dignis magis ſtudeāt. coī̓cauit di­co. in rōne dati accepti: vt.ſ. raciōabit̉ cōſi­derarent. deberet dare carnalia. qui accipi­ebat ſpūalia. Niſi vos ſoli dico. ſolū qn̄ vobis p̄dicauim coīcaſtis ſꝫ. eciā teſſalonicā ſenel bis miſiſtis. neceſſaria. in vſū: pre Auꝰ de ter quē nichil eſt querend̓: qꝛ. q. dico uos be paſtori nefeciſſe... vt ego implear. ſꝫ ne vos maueſ­ſitis. eſt qd̓ ait. dico. qꝛ quero da­Idem: a vt explear datis rebꝰ: ſꝫ requiro fructū. .i. bonā et rectā volūtatē bone oꝑacioī adiūctā Non em̄ gaudet ſubuentū eſſe ſue neceſſi Auꝰ de tatī. ꝙͣ illoꝝ gratulat̉ fecūditati. Diſcerne in ter datū et fructū. Datū eſt res ip̄a que dat̉ id̓ ī li ut nūmus cibus potus huiuſmōi fructꝰ ap oꝑa bona. recta volūtas datoris. vn̄ dn̄s in euangelio ait ſimpʳ recipit iuſtū ꝓph̓am ſꝫ addidit. in nomīe iuſti ꝓph̓e ſuſciꝑe ꝓph̓aꝫ vel iuſtū datū eſt. in nomīe iuſti vel ꝓph̓e facere fructus ē. helyā pauiſſe lugunt̉ coruꝰ vidula. Sed coruū qui non in noīe iuſti dato paſcebat̉. viduā fructū. que ſciebat homīem dei paſceret. ꝓpt̓ paſceret g quero datū ſꝫ frudū: donacionis habūdantē ī rōe vr̄a. vt ſ. oꝑe mīe vr̄a habeat gr̄aꝫ ſpūs ſcī habūdantē dicit. qꝛ eſt bonū vn̄ multa bona ꝓueniūt. vel ita: reqͥ. fruc: ha. in ra. v.. ut fructus iuſticie veſtre habūdās ſit raconē deo redidideritis de factis vr̄is. ha­beo aūt. q. q̄ro datū ſꝫ tn̄: habeo oīa: mͥmi ſiſtis. habūdo in vno vt in alio egeam Aymo ſzrepletus ſū acceptis ab epafrodito muneri bꝰ. miſiſtis.. in odorē ſuauitatis. qꝛ iſta miſiſtis placent deo vt odor ſuauiſſimus. perant̉ em̄ or̄oi ē incēſū dei. vn̄ dicit̉ Date elemoſinā. ip̄a orat vob̓ ad deū. Miſiſti­illa dico.ſ. hoſtiā acceptā placentē deo. qꝛ ſūt hoſtia que det̉ vob̓ inuicē hoſtia ꝙͣ accepᵗ deus placide. Eus at̄ meꝰ īpleat deſideriū vr̄m ẜm diuicias ſuas in xp̄o ih̓u. Deo aūt pa tri noſtro gl̓a in ſcl̓a ſcl̓oꝝ amen Salutate oēm ſcm̄ in xp̄o ih̓u Salutāt vos mecū ſūt fr̄s ſalutāt vos oēs ſcī maxīe aūt qui de ceſa­ris domo ſūt. Deus aūt. q. vos me repleuiſtis. deus aūt meus impleat om̄e deſideriū vr̄m. q. vt iiij ſiſtis. ita ſit vobis impleat dico: ẜm diuicias ſuas: a. ẜm qd̓ diues eſt. plus pt̄ dare. ꝙͣ qͥ­nereat̉. jmpleat dico in terrenis ſꝫm gl̓a et̓ na vh̓: in xp̄o ih̓u. quē oīa. vel ita impleat dico qd̓ eſt: in gl̓a. que eſt in xp̄o ih̓u.i. gl̓ia xp̄i. Gl̓a em̄ xp̄i eſt impere deſideria ſuoꝝ. Deo aūt. q. deꝰ impleat. inde aūt ei gr̄e agan tur. ē qd̓ dicit: deo aūt pat̓ nr̄o. ſit. gl̓a uſqꝫ. in ſcl̓a ſcl̓oꝝ amen. Salutate oēm ſcm̄ ſcm̄ dico. in xp̄o ih̓u. q. qd̓ ſanctꝰ ē a xp̄o ih̓u eſt.: Salutāt vos qui mecū ſūt fr̄es. ſalutaui vos oēs ſcī. maxime at̉ qui de ceſaris domo Anibꝰ ſūt. hos ſig̓ficat ꝓpenſiorē affectū habere cir­ca illos Racia dn̄i nr̄i ih̓ū xp̄i ſpū vr̄o amē Gr̄a dn̄i nr̄i ih̓u xp̄i. ſit: ſpū vr̄o acū racione vr̄a. vt ſana ſit ſemꝑ in ſpūa­bus habūdet anien. Finis epl̓e ad philippenſes Incipit ad coloſenſes. Oloſenſes hy ſicut laodicenſes ſūt aſiam. E: ip̄i p̄uenti erant a pſeudo ipl̓is nec ad hos acceſſit apl̓s ip̄e. ſꝫ hos epl̓am corrigit Audierant em ver bum ab archippo. miniſteriū in eos acce­pit. Ergo apl̓s ligatꝰ ſcribit eis ab ephe­ſo per titicū diaconem. Aulus apl̓s. Hanc epl̓am ſcribit apl̓s coloſenſibus. Coloſenſes aūt ſūt aſiam quibꝰ ip̄e apl̓s p̄dicaˢ ſ. pͥmo ſꝫ eius diſcipl̓i.ſ. ar. hip epafras. Archippus v̓o in eis miniſteriū ac cepat. epafras aūt ab eis oriuindus ab illo in­ſtructꝰ doctrīaꝫ archippi ꝯfirmau̓at Archippo p̄dicāte epafra ꝯfirmāte p̄dicacionē eiꝰ gr̄am xp̄i didicerāt. Suꝑuenerūt aūt pſeudo Anibꝰ apl̓i eos eutere intebant̉ carnales obẜuan cias p̄dicantes. philoſophicis diſputacioībꝰ Idem ſimplicitatē eoꝝ irritere conātes. Hys ſu ꝑuenientibꝰ carnales obẜuācias p̄dicantibꝰ in dubiū illis ven̓at. quibꝰ pocius credendū eſſet. vn̄ paulus cuiꝰ auctoritas celebris erat quaſi medicus iudicat que ꝑs pocius ſit tenē­da ſcribens eis ab epheſo. Deſcribit aūt xp̄m eius beneficia. oſtendens qūo ſufficiens eſt ad oīa carnalia vero ꝓrſus imꝓbat. vt deni­ceps ſincere fidē xp̄i teneāt. inſtruit ec̄ morali ter ꝯfirmās quicqͥd illi.ſ. archippꝰ ep̄afra­docuerant. Et eſt intēcio eius in hac epl̓a firmare coloſenſes in eadē fidē doctrina ꝙͣ­diſcipulis eius acceꝑant. in aliquo p̄ter xp̄m ſpē ponendā eſſe docere Modus tractan di tales eſt. Solito more ſalutacionē p̄mittit qua p̄miſſa de bonis eoꝝ gr̄as agit. fidē dilectōem eoꝝ ꝯmendās orat. ut ꝑficiat̉ in cuius beneficia pͥmatū ẜm vtrāqꝫ naturam ꝯmendans deinde ſui miniſtery dignitatē cō­memorat monet. ne philoſophiā legis cerimonias ſeducti. a xp̄o recedant Tande omnes ſimul ſeperatim ẜm ſexus etates ꝯdiciones moralit̓ inſtrut in fine archippū ꝯmonet ſollicitū fore ſuſcepti miniſtery. Pre mittens aūt ſalutacionē ait