Seite
uēs de hono lymo Idem Idem Piritū nolite extinguere ꝓph̓ias nolite ſpernere Omnia ꝓbate qd̓ bonū ē tene­te. ab omni ſpecie mala abſtinete vos. ꝯp̄m nolite extinguere.i. donū ſpūs ſan­cti abſcōdere. quo merito ⁊ vos illd̓ p̄deretis huic ſenſui ꝯcordat alia littera.ſ. gr̄am noli­te celare ⁊ vos ſubditi: nolite ſpernere illoꝝ ꝓph̓ias: Ecce qͥd dixit ſpū. vel. ſpm̄ no. ex i. Anibꝰ ſi quid alicui ſpūs ſanctus ad horā reuelat no Aymo lite ꝓhibere loqui qd̓ ſentit. qꝛ deus qui os aſi ne apuit. reuelat ſepe iuniori qd̓ melius ē vel Auꝰ ad. ſpii. s. no. ex. rnialis oꝑibus a uobis exclu­bonifaᵐ dere. Non h̓ iō dicit. qd̓ ſpē ſanctus q̄ vinus ſub̓e eſt cū patre ⁊ filio extingui poſſit. ſꝫ qͣn tū in ip̄is eſt extinctores eius merito vocant̉ qꝛ ita agūt vt extindū velint. ſpū gͦ ſci c datus eſt nobis nō quantū in ſe. ſꝫ in nob̓ ex tinguinius. dū a nob̓ peccando fuganmus. Et Aymo ꝓph̓ias no. ſp i. ſi quis dicta ꝓph̓aꝝ explanat ⁊ ad edificaciōeꝫ p̄dicat. nolite eū deſpice̓ neqꝫ ꝯtēpnere. nō tn̄ oīa indiſcrete recipiatis ſꝫ: ꝓ­bate.i racione diſcutite. oīa. ꝓbanda.ſ. Cer­ta em̄ non egent diſcuſſione. ⁊: qd̓ bonū ē: qd̓ bonū eē inuenit̉: tenete. ⁊ abſtinete uos ab oī ſpē mala.i. ab oīre q̄ ſpēm malā p̄tendit. ⁊ non ſit malū nolite p̄cipitant̓ agere. Solꝫ em̄ ſpūs mūdi fallacit dicere bona. ⁊ nit̓ hec ſuībduce̓ pͣua. vt ꝑ h̓ que bona ſūt accipiant̉ ⁊ mala. jdeo monet oīa ꝓbare ⁊ qͥcqͥd ſobrie ⁊ bene dictū fuerit retinere. Pſe aūt deus pacis ſcīficet vos per oīa vt integer ſpūs veſter ⁊ aīa ⁊ corpus ſine querela in aduentū dn̄i noſtri ih̓u xp̄i ſer uetur. Ipſe at̄. q. ego p̄latos ⁊ ſubditos ita mōeo : ip̄e aūt deus: dator. pacis. qͣ. qui poteſt inqͦͣ­etudinē remouere. ſcīficet vos per oīa que do cui:. ita.ſ. vt ſpc veſter. de quo alibi. Renoua nimi ſpū mentis veſtre. que.ſ. eſt mens que fuit legi dei. ẜuet̉ integer.i racō vr̄a ſeruet̉ nitegra non ꝯſenciendo carni. ⁊ h̓. in aduētū dn̄i n. ie. x i. vſqꝫ adfinē uite vr̄e: ⁊ aīa i. ſen ſualitas ſeruet̉ integra ſeruiendo rōi ⁊ cor pus. ſeruet̉: ſine querela. vt.ſ. nich̓ agats eiꝰ miniſterio. vnde aliqͥs ꝯquerat̉. hͦ tria poſuit Anibꝰ vt totꝰ homo ſit ꝑfectus. Aliqn̄ em̄ inquinat̉ anima ꝑ cogitacionē malā ⁊ tn̄ eſt mūdū cor­pus jōqꝫ ſpm̄ in homine mūdū dicit eſſe debe re. Si aūt mala vita vel cogitacio ntcedat non erit integer ſpūs Et nota qd̓ ait.ſ.ne qꝛ Auꝰ de ⁊ n̄ ſine peccato. Aliud eſt em̄ eē ſine peccato ꝑfe. ui. qd̓ de ſolo in hac vita vnigenito dictū ē. aliʳ homīs eſt ſine querela qd̓ de multis iuſtis eciā in hac vita dici potuit qꝛ ē qͥdā mo̓dus bone vite d̓ qͦ eciā in iſta ꝯuerſacione iuſta querela eē n̄ poſ ſit Quis em̄ querit̉ iuſte de de hoīe qui nemī malū vult. ⁊ quibus poteſt fidelit̓ ꝯſulit. nec ꝯtra cuiuſꝙͣ iniurias tenet libioinē uīdicandi eo ip̄o qd̓ h̓ dicit ſine peccato ſe n̄ eſſe declarat in multis em̄ offendimꝰ oēs. Et noͣ qd̓ t̓a po­ d̓ ī ẜ d̓ ſuit quibꝰ homo ꝯſtat.i. ſpm aīam ⁊ corpus. ſimbolo ſ. illud qͦ intelligimus. ⁊ illud qͦ viunius ⁊ il lud qͦ viſibiles ⁊ ꝯtrectabiles ſimus. q̄ rurſꝰ duo dicunt̉. qꝛ ſepe aīa cū ſpū noīat̉. vl̓ ſpūs ponit̉ h̓ ꝓ donis ſpūs ſancti ⁊ ē ſenſus jta ſan ctificet uos vt ſpūs veſter ſeruet̉ integer. i. Aymo ut gr̄a ſpūss. que data eſt vobis in baptiſº ſeruet̉ integra ⁊ īcorrupta. ne vr̄o vicio vl̓ immundicia corrupat̉ vel minuat̉ vel fuget̉ Nam dū agit homo que odit ſpūs. s. recedit ab eo gr̄a eius penitus vel minuit̉. Et aīa f­uet̉ mūda ⁊ corpus ſine que: vſqꝫ in ad. d. n. Anbꝰ ih̓ū xp̄i. Idelis ē deus qui veauit vos qui eciaꝫ faciet. fratres orate ꝓ nobis Salutate om̄ēs ī oſculo ſcō. Adiuro vos per dominum vt legat̉ epl̓a h̓ oībus ſcīs fr̄ibus. Gr̄a dn̄i nr̄i ih̓u xp̄i vobiſcū. Amen Fidelis. q. oro vt ſcīficet ⁊ ſcīficatos ẜuet nec inde dubitandū eſt. qꝛ deus eſt fidel̓. rue Aymo rus in ꝓmiſſis. qui vocauit uos. ad vitā. qui eciā faciet. in vobis.i. ꝑficiet opus gr̄e implē do ꝓmiſſa fratres orate ꝓ nobis Salutate ex parte nr̄a. fr̄es omēs in oſculo. non ſimula to. ſꝫ ſcō: qd̓ eſt ſignū dilectōnis Salutate di co ⁊ epl̓am oſtendite ⁊ inde. adiuro vos per dn̄m.ſ. ut legat̉ epl̓a h̓ oībus fr̄ibꝰ ſcīs.i. in batiſmate ſactifitatis vel ſcīs.i. ꝑfectis ut m̄ ꝓfaciāt. Et vt in bonis operibꝰ ꝓficiatis gr̄a dn̄i nr̄i ih̓u xp̄i ſit. vobiſcū amen Incipit epl̓a ſecunda. ad theſſalonicnſes. D theſſalonicēſes ſcd̓aꝫ ſcribᵗ epl̓aꝫ ⁊ notum facit eis de tēporibꝰ nouiſſi mis Ad̓ adu̓ſary deſtructione. ſcribēˢ hanc epl̓m ab athenis per titicū dyaconem ⁊ oneſimū acolitu. Aulus ⁊ ſiluanus ⁊ tymotheꝰ ⁊cͣ Hanc epl̓aꝫ ſcribit apl̓s teſſalo inceuſibus Orta em̄ apud eos gra uiori triblacione ireꝝ nonet eos ad patienciam oſtendens iuſtū dei iudiciū. vt boni gl̓aꝫ ꝯſequātur ⁊ mali penā. Et qꝛ in pͥ­ Anbꝰ ma epl̓a quedā dixit de aduētū dn̄i ⁊ de reſur rectione mortuoꝝ vnde putabat̉ dies dn̄i in­ſtare nūc aliā ſcribit epl̓am in qua ſignificat licet obſcure nec em̄ aꝑte poteſt de abolicio­ne ronani regni ⁊ de an̄xp̄i apparencia ⁊ dā pnaciōe ⁊ de quoꝝdā fr̄um inqͥetudinē Scri­bit eciā non inſtare diē dn̄i. ſicut occaſione pͥ oris epl̓e videbat̉. Cū em̄ theſſaloīcēſes pͥorē Aymo