ignentem patrē. itum filium Relia ſit ꝑih̓m īnotui ētibus a vt in ſi ein i aliti 3o d oman ¶ Incipit epl̓a pͥma ad corithios Aulus vocatus apl̓us. ⁊cͣ. Hanc epl̓am ſcribit apl̓s cornithijs. Cornnthij at̄ ſūt achaici. Hij. ab ip̄o apl̓o ſūt ꝯuerſi qͥ p̄cepto dn̄ i āmo intus reſedit aput cornithias ꝑ annū vnum ⁊ menſes. vj. docens inter eos verbū dei. ſed poſt ꝑ pſeudo multifarie ſūt ſubu̓ſi. jtaqͦꝫ ſub uerſi erant. vt ſ. de baptiſtis ſe iactarēt vnita tē eccl̓e ſcindentes. ⁊ ſacram̄toꝝ v̓tutē ⁊ vſu ex miniſtroꝝ meritis iudicarent. Putabant em̄ ſacram̄ta maioris eſſe vſus ſi ꝑ bonos tra ctarent̉. maioris aut ul̓ minoris eſſe vſus. ſi ꝑ mag̓ l̓ minus bonos darent̉. ⁊ ꝯtēpto apl̓o de ſapientibꝰ ſcl̓i ſe iactarent. quoꝝ eloq̄ncia ⁊ terrena ph̓ia delectabant̉. vt ſub nomīe xp̄i hijs imbuerent̉ q̄ ꝯtraria ſūt fidei. Inflati qͦꝫ erant de eo qd̓ non iret ad eos apl̓s. Fornncatorē qͦꝫ qui vxorē patris tenebat inter ſe eē pa tiebant̉. Sūt ⁊ alia capitl̓a in ſuis locis notā da. De hijs ⁊ huiuſmōi magna cum fiducia ⁊ caritatis affectu ſcribit eis apl̓s. aliquando conmonens. aliqn̄ blandiens. aliqn̄ arguens Nam multe ſūt cāe ꝓpter quas ſcribit eis ab erroribus ad rectā fidem. ⁊ ab ſciſmatibꝰ eos reuocans ad vnitatē. Eſt igit̉ intencio apl̓i in hac epl̓a chorinthios ab erroribꝰ ⁊ ſciſmatibꝰ ad fidem rectā. ⁊ a uicijs ⁊ alijs peccatis ad bo nos mores reuocare. ⁊ in eis ꝯfirmare. Mo dus talis eſt. huic epl̓e ſicut ⁊ alys ſalutatōeꝫ p̄mittit. ⁊ non ſuū qd̓ celebre erat oībus gē tibus p̄ponit ut magiſtri noīe audito acquieſ cant correctioni. Et qꝛ eis iuluerat apponit di gnitatis nomnia non humilitatis vt ſeruus. Poſt ſalutacōn ꝓ bonis eoꝝ qui inter eos bo in erant gr̄as agit. Deinde increpat illos qui de baptiſmis ſe iactabant. Poſt retrahit eos ab amore terrene ſapiencie Deinde redarguit eos de fornicatore quē inter ſe eſſe ferebant. deinde increpat eos qui ſibi inuicē iniurias ⁊ fraudes faciebāt. ⁊ infideliū examina require bant. poſtea inſtruit eos de matrimonys. ⁊ de p̄cepciōe eukariſtie vbi plurimū errebāt ⁊ de alps pl̓ibus. Circa finē ſubditur moralis am monicio. p̄mittit aūt ſalutacōm dicens. Primo Cahut 4d Chormnlhies. Aulus vocatꝰ apl̓s xp̄i ih̓ū ꝑ volūtatē dei ⁊ ſoſtenes fr̄ eccleſie que eſt chorin thi ſcīficatis in xp̄o ih̓u vocatis ſcīs cū om̄ibus qui inuocāt nomen dn̄i nr̄i ih̓u xp̄i. in oī loco ip̄oꝝ ⁊ noſtro ¶ Paulus vocatus. relectus a deo: apl̓s xp̄i ihū.i. dei voluntate miſſus ad p̄dicand̓ genti Amb̓ bus xp̄m vel. vo.i. ab homībus pͥuilegio noīdictus apl̓s xp̄i ih̓u. Hic aliter incipit ꝙͣ ad Idem romanos. qꝛ alia cā eſt hic ꝙͣ ibi. Hic em̄ n̄ uocat ſe ſeruū ſic̄ ibi. qꝛ pocuis erat opꝰ h̓ au ctoritate ⁊ ꝯm̄datiōe ꝯͣ ſuꝑbiā cornithioꝝ ap̄ quos iuluerat. Apl̓s dico. xp̄i ih̓u. ⁊ n̄ ꝑ irā ſꝫ: ꝑ voluntatē dei. qd̓ non illi vr̄i p̄ſeudo qui Anbꝰ nec miſſi ſt̄ a deo nec verū ē qd̓ dicūt: ⁊ ſoſte nes fr̄. h̓ dr̄ apl̓o de eis nūciaſſe. ⁊ iō ſibi eū ī hac ſalutatione adiungit. ꝑ hͦ indicans qd̓ ꝓ illis valde ſollicitꝰ erat. Ecce ꝑ eū qui int̓ eos ꝯuerſabat̉ culpas eoꝝ ſe ſcire innuit. jō aūt fr̄. dicit. qꝛ ꝑ hͦ remouet ſuſpicōm ſiniſtrā ab illo. on̄dēs qd̓ n̄ malo aīo d̓ eis nūciaᵗ ſꝫ ex ca ritate ⁊ deſid̓io correctōis. Paulꝰ inꝙͣ. ⁊ ſo. ſcribūt hanc epl̓am: eccl̓e dei n̄ hoīm. vt uos facitis eam arbitrantes myſterioꝝ diſpenſato res eſſe gr̄aꝝ auctores. Ita em̄ eſſet eccleſia hoīm n̄ dei. Quos aūt ecc̄a dei dicat aꝑit ſub dens.ſ. ſcīficatis: in bap̄o. ⁊ hͨ. in xp̄o ih̓u.i. ꝑ xp̄m ih̓m. n̄ ꝑ hoīes. ymo a pſeudo euerſi ſūt ip̄is dico: vocatis ſcīs.i. qui vocati ſūt ꝑ p̄dicatores. ⁊ deinde ſancti ſūt l̓. vocatis ſcīs i. p̄ Idem electis a deo. ⁊ hͦ vt ſcī ſint. hͦ ideo dicit. vt oſtendat nil boni eſſe ab homine. ſꝫ totū a deo Hys inqͣ apl̓us ſcribit. cum omnibꝰ.i. omībꝰ ſcribit ſuffraganeis cornithi qui ī eiſd̓ vicijs laborant. vn̄ ſubdit qui in om̄i loco ip̄oꝝ: co rinthioꝝ ⁊ nr̄o.i. mͥ pͥmitus ꝯmiſſo. inuocant no. dei. n̄ aliud a deo. qui vere inuocant dū ẜ. Aug ui euuis ſit. de quibꝰ dicit̉ Prope eſt dn̄s omni bus inuocātibꝰ eū in veritate. hoc em̄ inuocat aliquis qd̓ vult ad ſe venire. Quid ē inuoca āꝰ ī pͣſ re n̄ in ſe vocare. Qui gͦ deū inuocat vt di xxv. ues fiat. deū non inuocat. ſꝫ diuicias. Nā cū dicis. deus da indiuicias. n uis vt deus ad te veniat. Deus aūt gratis ſe vult coli ⁊ diligi Hoc ē em̄ caſte amare n̄ qꝛ dat aliquid p̄ter ſe ſꝫ qꝛ dat ſe. Talibꝰ dic̄ apl̓s: qui inuo. no. do. n. ih̓u xp̄i.i. ſaluatoris ⁊ regis quē v̓e īuocāt dū ab eo credūt ſe ſaluari ⁊ regi Racia vobis ⁊ pax a deo patre nr̄o. ⁊ dn̄o ih̓u xp̄o. ¶ Gr̄a vobis. ⁊cͣ. Ecce ſalutacio. q. paulus ⁊ ſoſtenes ſcribūt. vobis hanc epl̓am. ⁊ ante alia ſalutant vos: optantes vt. gr̄a ſit vobis
