ero que lo­ Idem. Incipit epl̓a ad epheſios Pheſy ſūt aſiani Hyaccepto verbo veritatis. pſtitert̉ in fide. hos collau dat apl̓s ſcribens eis a roma de carce titicū dyaconū Hanc epl̓am ſcribit apl̓s ephe Cys. Epheſy aūt ſūt aſiani. hy p paulū non fūdati. ſꝫ ꝯfirma­Anbꝰ ti fuerant in fide. Eos em̄ Imbꝰ dauit apl̓s in fide. ſꝫ ꝯfirmauit multa eis paſſus a ꝑfidis. qui poſt ꝯfirma­Aymo cionē firmiter ſteterāt in fide in bonis operi Idem bus. hys ſcribit apl̓s a roma carcere ty ticū ꝯfortatoriā epl̓am. vlterius non eſſet eos iuſurꝰ ſciens eos bonos arguit de cl̓pa ſꝫ ne relabant̉ timēdū erat Qui em̄ ſtat cadere poteſt. Et quia nullus adeo ꝑfectus ē qui creſcere non poſſit. eos ad vlteriora hor­tat̉. ne recedant a fide ſuis t̓bulacionibꝰ teneantqꝫ ſuas ordinaciones. p̄ſertim nefectio erigat eos in tumorē. oſtēdit de quo ſta tu ad quā dignū vocati ſūt. dicēs om̄ia bene ficia eis vel apl̓is ip̄is vl̓ toti humano gene ri data. ſolā dei gr̄am fore collata. Eſt g intēcio apl̓i in hac epl̓a epheſios in bonis ha­bitis ꝯfirmare. ad vlteriora ꝓuocare. necn̄ ad humilitatē actionemqꝫ gr̄aꝝ informare. Modus tractandi talis eſt de more ſuo ſaluta cionē p̄mittit. deinde agit gr̄as deo exponen­pͥus bn̄ficia hūano gn̓i p̄ſtita poſt ip̄is apl̓i­ſpecialit̓ īdulta. deinde epheſys ip̄is on̄dens a quo ad quid vocati ſint. Deinde xp̄i digni­tatē placionē oſtendit. Poſtea ad paciēciā caritatē eos inuitat. vnitatē fidei eccleſie ꝯmendans dona gracie enumeras. tandē ad certamen exhortans. ꝯͣ principes tenebrarū milicie xp̄iane armaturā deſcribit Priꝰ ergo ſalutans ſe noto nomine ſignificans ait. Aulus apoſtolꝰ xp̄i ih̓u volūtatem dei ſanctis om̄ībꝰ ſunt epheſi fidelibus in xp̄o ih̓u Paulꝰ apl̓s ih̓u xp̄i. meis meritis ſꝫ. volūtatem dei. ita uos habet̉ qͥcqͥd boni eſt vob̓. paulꝰ inꝙͣ ſcribit mādat vel ego paulus ſcribo ſuue mādo. om̄ibus qui ſūt epheſi ſcīs. exercicio virtutū. fidelibus. fide recta. que eſt. in xp̄o ih̓u. Recte illa duo poſuit. Tunc em̄ ꝓdeſt ac credit̉ bona uita. ſi Ambꝰ fides ē in xp̄o ih̓u. Tūc v̓e ſcē ſūt ſi fides eſt ī xo ih̓u. diſtīgue int̓ ſcōs fideles. ut ſcō­intelligas mīores ꝑfectiores. fideles mīꝰ ꝑfe ctos Scribit ergo. ſanctis.. minus ꝑfectis. non ſolū eis. ſꝫ. fidelibus qui ſi ſancti ſt̄ vel infide ſam ſūt. Et qd̓ ſancti ſt̄ fideles. eſt. in xp̄o ih̓u.i. oꝑe xp̄i ſuis meritis Et in ſcribendo an̄ alia ſalutat dicens Racia vobis pax a deo patre noſtro dn̄o ih̓u xp̄o. Gracia iuſtificacionis. pax. i. tranquilli tas mentis recōciliacio ad deū ſit. vobis a deo patre noſtro. quē om̄ia ꝯdita ſūt re­ſtaurata. dn̄o iheſu xp̄o ſine quo. nulla bona dant̉ vobis. Enedictus deus pater dn̄i noſtri ih̓u xp̄i. qui benedixit nos in om̄ī benedictō ne ſpūali in celeſtibꝰ in xp̄o ſicut eligit nos in ip̄o ante mundi ꝯſtitucionē. ut eſſemus ſancti minaculati in conſpectu eius in caritate Benedictus. Premiſſa ſalutacione incipit a graciaꝝ acctione innuens om̄ia eſſe a deo Idem quia aliter benedicit̉ deus ab homine. alit̓ Aymo a deo vnū quidē benedictionis v̓bū eſt. ſꝫ pro ꝯgruencia ꝑſone uarie debet intelligi ſic̄ fa cere dicit̉ deus homo. ſꝫ deus nutu ſolo im paſſibilit̓ facit. homo vero conatu labore. jta deus benedicit̉ ab homine. laudibꝰ di gnis extollit̉. homo aūt a deo. deus ei gra­cie ſue dona imptit. non meritis eius ſꝫ miſeri cordia ſua Ait. deus. ſit. benedictus. corde ore. opere. a me a vobis ab omnibus. Drus dico qui eſt. pater. gn̓acione. dn̄i nr̄i ie. xp̄i. quo nobis benefacit. qui benedixit. Poſt actionē gr̄aꝝ. enumerat beneficia que a deo xp̄m toti hūano generi ſūt data. diſ­tinguit duas dei preordinaciones. earum effectus. quaꝝ altera eſt de pn̄ti ad iuſticiā. al terā eſt de fut̉o ad coronā. Nec dicunt̉ due. quin vna ſit dei predeſtinacio. que eſt ip̄e de­us. ſꝫ quia de duobus eſt ip̄a dei eterna p̄ordi nacio.ſ. de iuſticia in pn̄ti. de gl̓ia in fut̉o. Deus em̄ ante mūdi ꝯſtituctonē nullꝰ qͥcqͣ meruerat pͥordinauit. qd̓ in tēꝑe gracie aliqͦs a