De ſeruitutibus Serui. Eruitutes predi. tutes poſſunt imponi ſolo ⁊ ſuperficiei. Vel ſic. ſer uitutes poſſunt diminuere ſoli utilitatem ⁊ ſuꝑficiei. h. .d. Reuoco in dubium intellectum. l. noſtre. ꝗdam exponunt.i. alie ruſtice alie urbane. qd̓ glo. nō placet: ꝗa iſtā diuiſioneꝫ uidiſtis sͣ. e. l. i. Alij exponūt aliter: ut dicit gl. ⁊ ego dixi in ſūmario. ¶ Sed iūc op. primo ſic. ſeruitus ſeruitutis eſſe nō pōt: ut. l. i. de uſufru. le. ergo in ſuꝑficie nō poterit īponi ſeruitus. glo. rn̄det mirabiliter nō eſt uerū ꝙ ſuꝑficiesª ſit ſeruitus īmo ē utile dominiū. tene mēti iſtā glo ¶ Extra glo. op. ſeruitus nō pōt cōſtitui pro ꝑte: ut. sͣ. e. l. ꝓxi. ergo nō pōt cōſtitui ī ſuꝑficie tm̄ que eſt ꝑs domus: ut. l. ſolū. sͣ. de rei uen. re ſpodeo nō cōſtituitur pro parte īmo inſolidū: ꝗa ꝗlibꝫ eſt dn̄s inſolidū illius domus. unus iure directo alius iure utilis dn̄ij. qd̓ apparet ꝗa ſuꝑficies per ſe nō pōt cē ſeri: ut. l. obligationum fere.§. placet. jͣ. de acti. ⁊ obli ¶ Op. hic innuit ꝙ ſeruitutes ſunt in ſolo uel ſuꝑficie ſeruiēte. cōtra īmo ſeruitutes ſunt in predio dn̄ante: ut .l. arbor. in. fi. jͣ. cōi diui. ⁊ dixi. sͣ. l. i. So. in p̄dio ſeruiēte ineſt paſſiue: in p̄dio dn̄ante actiue. qd̓ no. bene. ¶ Ex. l. ſequenti. ¶ An ſeruitus poſſit cōſtitui ſub cōditiōe extinctiua ⁊ de dictione donec ꝙͣdiudum. Et quare ſeruitus n̄ poſ ſit cōſtitui modis de ꝗbus in hac. l. ibi. Quero. Et que ſit ratio ꝙ uſuſfructus poſſit cōſtitui ad tēpus et ex tē pore ⁊ alie ſeruitutes non: ibi. Quero ergo. ¶Seruitus nō pōt exEruitute S. uingui tꝑe uel ꝯditōe neqꝫ cōſtitui ex tꝑe ipſo iure ſꝫ oꝑe exceptiōis h. d. Et eſt illa. l multū difficilis ⁊ ſubtilis ⁊ iſta ē una lec. Legit̉ in glo. ſuꝑ v̓bo placitū ibi poſſꝫ etiā ⁊cͣ. alio mō per quoſdā doc. legit̉ tertio mō. ¶ Examinemus prīo iſtā ⁊ op. de prīo rn̄ſo ad ſcd̓m rn̄ſū. So. pͥn. loqui tur de eꝗtate qͥ dꝫ ẜuari: ut. l. placuit. C. de iudi. ¶ Secūdo op. de. l. iiij. ⁊. v. sͣ. de uſufru. So. aliud in ſeruitutibus ꝑſonalibus q̄ pn̄t cōſtitui ad tp̄s ⁊ ex tꝑe ut ibi. aliud in realibꝰ ut hͨ. Utrū hoc ſit uerū ⁊ que ſit eiꝰ rō dicā. jͣ. ¶ Sed ꝓ declaratiōe lr̄e q̄ro ꝗd eſt hoc dictuꝫ ꝙ nō pōt ſeruitꝰ ꝯſtitui ex ꝑte. gl. ītelligit hͨ eſt ut ualeat poſt tp̄s ad id qd̓ ſeꝗt̉. neqꝫ ad tp̄s hoc ē ut ualeat ad certū tp̄s ⁊ nō ultra. Itē ponit gl. unū exēplū ſi ego cō ceſſi tibi ſeruitutē ut alternis diebus uel horis utaris. Iſta ſeruitꝰ nō finit̉ lꝫ finiat̉ uſus. ¶ Et ad iſtud exemplū op. de. ſi priꝰ. jͣ. de aqͣ plu. ar. So. ibi fuerūt cōſtitute ſeruitutes diuerſis tꝑibus. hic vno. ¶ Item ad id op. de. l. labeo. jͣ. ti. ij. So. intellige illā ẜꝫ iſtā ¶ Uenio ad illud qd̓ tex. dic̄ neqꝫ ſub ꝯditiōe: neqꝫ ad certā cōdi tionē. ⁊ q̄ro exēpla. Glo. ponit opi. dicūt ꝗdā ſub cōdi tiōe ꝯſtitui ſi ꝯſtituo ẜuitutē pure hoc acto ꝙ ita demū poſſis uēdicare ⁊ uti ſi nauis ex aſia uenerit. iſtud exēplū nō plꝫ ꝗa tex. dicit ꝙ nō pōt ꝯſtitui ſub ꝯditiōe exē plū iſtud pōit ꝙ ꝯditio fuit adiecta uſui uel uēdicatiōi nō ipſi ꝯſtitutiōi. vn̄ alij dicūt ꝙ fuit ꝯſtituta ſub ꝯditi one ſi nauis ex aſia uenerit: ſꝫ an̄ ꝯditiōis euētum tradi dit. ⁊ ſic ſtatī īcipit: ut. l. ſub ꝯditiōe de ſo. ⁊. l. ſꝫ ubi. jͣ. d̓ iure do. Certe nec hoc plꝫ: ꝗa ẜm hoc ꝯditio fuit adiecta ꝓmiſſiōi nō traditiōi. Tex. aūt dicit ꝙ nō pōt adijci ip̄i cōſtitutōi ꝑ ꝯſtitutōeꝫ ego ītelligo ꝓmiſſionē ⁊ tra ditionē uel quaſi ſicuti dicimꝰ ī. l. iiij.§. dare. sͣ. de uſufru. ⁊. jͣ. e. l. pe. Un̄ alij ponūt exēpluꝫ ꝙ nō pōt cōſtitui ſub hac cōditiōe ſi uolā ſic. nec alia obligatio ſic ꝯſtitui pōt: ut. l. ſi ſub hac. jͣ. de ac. ⁊ ob. Iſtud ēt nō placet pri mo ꝗa hec. l. vult facere drīam īter ꝯditionē ſeruitutis ⁊ alios actꝰ. ꝑ hoc nulla drīa fieret. Preterea iſtud eſt exemplū qd̓ hic pōit iuriſcōſultus qn̄ ẜuitꝰ ꝯſtituit̉ ad certā ꝯditiōem nō qn̄ cōſtituit̉ ſub cōditiōe. Et iō gl. tua dic̄ ẜuitꝰ n̄ p̄t cōſtitui ſub cōditōe.ſ. extīctīa ſꝫ bn̄ p̄t ꝯſtitui ſub ꝯditiōe inchoatiua ſeu īductīa ſicut ⁊ dn̄iuꝫ Eruitu tes pre di. ꝙ ſuꝑfici es. ⁊ tex. gl. ⁊ ibi bar. in .d. l. i.§. fi. d̓ ſuꝑfici. ⁊ in ſti. de act.§. ſeque. b Eruitutes. videre iſtam naturalitatē vide de rōe quare ſerui tus neqꝫ ad tēpus neqꝫ ex tꝑe cōſti tui p̄t. ⁊ ſubtiliter ⁊ iſtis adde bar. in .l. nemo pōt in ſcd̓a parte. de le. i. ⁊ ꝑ imo. aliꝗd in. l. eū ꝗ ita .§. ꝗ ita. ī fi. .ij. col. d̓ v̓b. ablig. vt ꝓbat̉ ī. l. ꝗ abn̄ti.§. ſi ꝗs. jͣ. de acꝗ. poſ. Un̄ ſi ꝯſtituo tibi ſeruitutē hoc acto ꝙ extiguat̉ ſi nauis ex aſia venerit nō ualet ipſo iure. Sꝫ ſi ꝯſtituerē tibi ſeruitutē ſi nauis ex aſia uenerit iſtud bn̄ pōt fieri. Ita intelligit̉ qd̓ hͨ dr̄ neqꝫ ſub cōditione. ⁊ in hoc cōiter reſidēt oēs doc illud āt qd̓ ſeꝗt̉ neqꝫ ad certā ꝯditionē: dicit gl. ītellige hoc eſt ad certū modū: ut ſit ſibi ẜuitꝰ cōſtituta donec nauis uenerit: uel dū uolā. Et ſic eſt ꝗdam modꝰ dicit gl. ex qua gl. habes ꝙ hͨ dictio donec uel dū uel ꝙͣdiu ⁊ ſil̓es faciūt modū ⁊ nō ꝯditionē. In ꝯͣriuꝫ vr̄ tex. ī. l. pr̄ ſeuerinā. in fi. de cōdi. ⁊ demū. ⁊ ēt tex. jͣ. e. l. ꝗ dicit ad certā ꝯditionē. Preterea ẜuitꝰ pōt ꝯſtitui ad certū modū: ut. jͣ. ꝓxi.§. dicas ergo ſic q̄dā eſt ꝯditio momē tanea. q̄dā eſt cōditio q̄ hꝫ cām ſucceſſiuā. mō illud qd̓ dicit ẜuitꝰ nō pōt ꝯſtitui ſub cōditione extinctiua: ītel lige de ea q̄ habeat cām momētaneā: utputa conſtituo tibi ẜuitutē q̄ extinguat̉ ſi nauis ex aſia uenerit. q̄daꝫ ē cōditio q̄ hꝫ cām ſucceſſiuā: ⁊ de illa loꝗtur dū dicit ne qꝫ ad certā cōditionē. utputa cōſtituo tibi ſeruituteꝫ duret ꝙͣdiuuolā: hoc ē ꝙͣdiu cōtinuat̉ ſucceſſus uolūtatis mee cōtinuet̉ ẜuitus: ⁊ cū deficit uolūtas deficiat ſeruitꝰ: uel ꝙͣdiu talis uiuet ⁊ ſil̓ia. ¶ Quero ⁊ mō ītremus ſubtilitatē haꝝ legū: quare ſeruitꝰ nō pōt cōſtitui p̄dictis modis. Dicūt ꝗdā ꝙ nec dn̄ium p̄dictis mōis pōt cōſtitui. Qd̓ gl. reprobat ꝑ. l. ꝗ abn̄ti.§. ſi ꝗs d̓ acꝗ. poſſ. dn̄iuꝫ enī ẜm uerā opi. pōt trāſferri ſub cōditione ⁊ ad diē. caſus eſt in. l. pe. C. de le. Rōem. jͣ. dicā. Item ꝗa uſufructꝰ ꝗ ꝑs dn̄ij eſt pōt cōſtitui ſub cōditōe ⁊ ad diē: ut. sͣ. de vſufru. l. iiij. ⁊ tetigi. sͣ. in ſcd̓o cōtrario. Un̄ alij ponūt aliā rōem.ſ. ꝗa tp̄s nō eſt modꝰ tollēde ul̓ inducēde obligatiōis: ut. l. obligationū fere.§. plꝫ. jͣ. d̓ ac. ⁊ ob. ⁊. jͣ. de le. i. l. nemo pōt. gl. iſtā rōneꝫ nō reprobat neqꝫ approbat ſꝫ dat tertiā: ꝗa lex noluit cōſtituere ẜui tutes cū quadā ꝑpetuitate ꝑꝑ vtilitatē p̄diorū. Iſta rō nō ē bōa ꝗa ẜm hoc nō īpediret̉ cōſtitui ẜuitus ex tꝑe: ꝗa tūc eēt ꝑpetua ex ꝑte poſt: ſicuti illa q̄ pure cōſtituit̉ Dicēdū eſt ergo ꝙ rō p̄cedēs eſt ꝟa bn̄ ītellecta. naꝫ ī ẜuitutis cōſtitutiōe ille ꝗ eā cōſtituit ſemꝑ remanet ob ligatꝰ ꝑti: ut. jͣ. e. l. pe. ⁊ no. in. l. corruptionē. C. de vſuf. Sꝫ ꝗa tp̄s nō eſt modꝰ tollēde uel īducēde obligatōis iō hͨ ẜuitus in qua ſemꝑ eſt obligatio ꝑſonalis nō p̄t cō ſtitui ex tꝑe uel ad tp̄s. ſꝫ tūc vltra queramꝰ q̄ eſt rō iſto rū. iuriſcōſultꝰ in. l. obligationū fere.§. placet vr̄ pone re duas rōnes. vna ꝙ certi ſūt mōi cōſtitui ad tollēdas obligatiōes īter quos nō eſt tp̄s. Aliā rōem vr̄ ponere: ꝗa ſicut naturaliter edificium cedit ſolo: nec facere pōt ꝗs ꝙ ſuꝑficies nō cedat ſolo: ita naturaliter obligatio nes ſūt ꝑpetue. Modo hēmus uidere iſtā naturalita temᵇ. Rn̄. obligatiōes ſūt infixe oſſibus nr̄is adeo ꝙ a nobis ſeꝑari nō poſſūt ſicut character ꝗdam: ut gl. iij. .jͣ. pro ſo. Qualiter aūt character īprimet̉ in aīa cum ſit ꝗd mere ſpūale nō bn̄ cadit in ītellectuꝫ niſi ꝑ exempla characteris corporalis. Ponamus ergo in charactere corporali infringendo in corpꝰ: niſi aliꝗs uellet cū ferro ignito īprimere charactereꝫ in corpus alicuiꝰ aīalis uel hoīs ⁊ dicere ꝙ illa īpreſſio incipiet in die futura n̄ poſſet. īmo ſtatī incipit cū imprimit̉ de neceſſitate natu re. Iteꝫ ſi ꝗs vellet dicere imprīo tibi hoc ut non duret niſi hinc ad paſcha nō poſſet: ꝗa de neceſſitate durat ꝑpetuo. ⁊ eodē mō ſi ꝗs vellet imprimere hāc actiōem ꝙ reſolueret̉ in cōditiōis caſualis euentꝰ nō poſſet ita obligatiōes que īprimunt̉ in ꝑſonā nr̄am lꝫ ſint inuiſibiles nō pn̄t imprimi ex tꝑe neqꝫ ad tp̄s nec ſub cōditiōe extinctiua: neqꝫ ad certā cōditioneꝫ. eodeꝫ modo nec ẜuitus p̄dialis. prīo ꝑ eādeꝫ rōem: ꝗa ei ineſt obligatio ꝑſonalis. ſcd̓o ꝗa ꝑ eā īprimit̉ quedā qualitas p̄ dio dn̄anti. ⁊ etiā p̄dio ſeruiēti: ut dixi. sͣ. l. ꝓxi. ⁊ sͣ. l. i. Dices tu eadeꝫ rōe nō poterit cōſtitui ſub cōditiōe ex qua incipiat. cuiꝰ cōtrariū dixi. sͣ. rn̄. ꝙ ſub cōditiōe nō cōſtituit. īmo cōditioneꝫ differt. inſti. de ꝟb. obl.§. ſub
