Seite
VT. Cauſa emplum. ar. xi. q. iij. pre Uieſcite inquit ſancta ſino accuſandi vel lacerandi aut arguen ff. ꝙ me. cā. l. vl. ij. q. v. cipue. dus nicena et nolite perſeq̄ di. et infra. Nemo bonū faciens/ al­p̄ſbiter. violenta ꝯdem l Deteriores. peius eos qui recte deo famulant̉. nationē. xxxij. q. i. dixit teri aut verbo aut facto nocere vult ē ꝑſuadere ꝙͣ facere. ut et ſincera voluntate ſuꝑna dei man C. de ad vlt̓. ꝙͣuis. licet quātominus in ſuſpitōe debet veni ff. de ſer. corrup. l. i.§. ꝑ data cuſtodiūt et noſtris legibꝰ ſub ſit ar. ꝯtra. extra. de pre re fidel̓ homo ut dicat aut faciat ea ſuadere. et. l. vt tantuꝫ. iugantur. quia nō decet ut carnales ſumpc̄. litteras. que ꝑati non vult. quia omnis ſuſpi et. lxxxvi. di. tanta. Mitare. Ca. ne­ſpūales ꝑſequant̉. Item anteriꝰ tio potius eſt repellenda ꝙͣ approbā m Audiat. ſic. jͣ. xi. q. mo debꝫ ſe iactare de papa. Subditi ſuos platos accuſare da vel recipienda. Ipſa autem de­iij. non ſolum ille. bonis ne cadat. vt pe­non debent. tractio licet ex vicio ſit detrahentiū n Vnquā. ſcꝫ ꝑ detra trus et dauid. X merito plebis nonnūꝙͣ epi ctores. ne ſit contra.s. tamen ex iuſto dei iudicio nōnunqͣꝫ b Tercio. hic videtur v. q. v. nō vos. vel dic ꝑ ſcopi deprauantur. quatinꝰ aduerſus bonos excitatur. ut quos ꝙ tociens pnīam faciaꝫ eos.i. ꝑ curioſos. vn̄ iu ꝓcliuius cadant qui ſequunt̉. Capi vel domeſtica p̄ſumptio vel alioruꝫ quotiens ꝯmitto forni­uenal̓. ſcire volūt ſecre­te langueſcente cetera corꝑis mēbra fauor in altuꝫ extulerat detractio hu cationē etiam cū eadem ta domꝰ atqꝫ ind̓ timeri inficiunt̉. Deteriores ſunt qui vitā miliet. Unde Ambroſiꝰ. Ne qͦs muliere et ꝙ quaſi ꝓ di Vmma. detra­moreſqꝫ bonorum corrūpunt ꝙͣ hij de ſe p̄ſumat lingue malorū ex dei p̄ uerſis delictis ſit michi here.s. di. xlvi. ac qui ſubſtantias alioum prediaqꝫ di indicēda pnīa vt de pe­cepto contra eum excitantur. cuſatores fratruꝫ. ripiūt. Caueat itaqꝫ vnuſquiſqꝫ ne di. v. ꝯſideret. et de pe. Mitareª petrū tercio dicentem p Et accuſare. is. ij. di.i. menſuram. Item aut linguam aut aures habeat pru­tu ſcis domine quia amo te. Ete q. vij. ſi quis epiſcopus ſi poſt pͥmam fornicatō rientes. id eſt ne aut alijs ip̄e detra nim qꝛᵖ tercio negauerat. tercio de pe. di. i. homicidioꝝ nem quis penitet iniū­hat aut alios detrahentes audiat. fames. contem confitet̉. Sed negauit in nocte. cōfi gitur ei penitētia ſi ſecū ſedens inquit ꝓpheta aduerſuſ fr̄eꝫ nunt. ſi. xix. diſ. nulli­tetur in die. Hec aūt ideo dicta ſunt do accedit ad eandem tuum loquebaris detrahendo ⁊ ad r. Criminibus. ex hͦ ut ſciamus neminem ſe debere iacta ſcd̓o ei iniūgitur penitē ca. patet ꝙ omne cximē uerſus filiū matris tue ponebas ſcā re. nā ⁊ ſiᶜ petrus lapſus eſt qꝛ dixit tia ergo talis erit melio infamet ẜm canones. et dalum ⁊cͣ. Parcant ſinguli detracti ⁊ ſi alij ſcandaliſati fuerint in te ſed ris ꝯditionis ſi nō peni s. e. omnes. et. c. ſequēti oni lingue cuſtodiantqꝫ ẜmōes ſuoſ teat a principio ꝙͣ ſi pe nō ego. qͦs alius iure de ſe p̄ſumat. Item ex hoc. c. videtur ſciantqꝫ qꝛ cūcta que de alijs loquū nitet poſtea. Item ſi ſe Deniqꝫ dauid quia dixerat ego dixi ꝙ omne crimen ſit pub tur ſua ſentētia iudicabūtur. Nemo cundo accedit ad aliam in abundantia mea nō mouebor in licum ẜm canones inuito auditori libenter refert. Offi mulierem equale pecca eternum. eam ſibi iactantiam obfuiſ o De bellis publicis tuꝫ ꝯmittit ſicut ſi ſcd̓o cium ſingulorū ſit dilectiſſimi nō ſo ſe confitetur dicens. Au ertiſti faciē tales ſunt rei leſe maie­accederet ad pͥorem ſed lum oculos caſtos ſeruare ſed ⁊ lin tuam a me et factus ſum cōturbatus ſtatis. ut. ff. ad. l. iul̓. ma ꝓ illo ſcd̓o pcc̄o qd̓ fac̄ guaꝫ. nec quid in cuiuſqͣꝫ domo aga ie. l. iij. et capite punient̉ Itē gre. Ut boni ſalubriter hu cum altera noua pnīa ſi tux alia domusᵐ vnꝙͣ ꝑ eos noueri­niſi quando dominū de milientur lingue malorū contra eos bi indicit̉ ergo et noua habeant omnes ſimplicitatē colūbe fendere non potuerūt. inſurgunt penitentia indicēda eſt uec cuiqͣꝫ machinentur dolos et ſer ut. ff. de re mili. l. omne ſibi ſi ad eandeꝫ denuo Unt plurimi qui vitā bono­pentis aſtuciā ne aliorū ſupplanten §. qui in acie. accedit cū par ſit pecca rum fortaſſe amplius ꝙͣ de­t Petunt. ambicioſe. tur inſidijs. Item lutius papa­tum et hoc ꝯcedi poteſt bentᵉ laudant et ne qua elatio d̓ lau ut. s. i. q. vi. ſicut. Bonus nocere non cupit. licet ẜm leges qui ſepiuſ de ſubrepat. permittit omnipotens v Ad iracundiam. Apiens non eſt omnis qͥ no rem ꝯtractet nō ꝯmittit deus malos in obtrectatōem et ob­extra de homi. ſicut di diuerſa furta. ff. de fur. cet. Item anacletus p̄pa­iurgatōem ꝓrūꝑe ut ſi qua culpa ab gnum.§. illi vero. Raptoribus deteriores epiſcoporū ei qui. ore laudantiū in corde naſcit̉ ab ore x Prouocant.i. dela­ Petrus. ar. a ma­ſuūt detractores. tores. ut. v. q. vlti. dela vituꝑantiū ſuffocet̉. Hinc eſt etiā ꝙ iori. ſimile. xxxij. q. v. ſi Eteriores ſunt qui doctorū tori. doctor gentiū ſe in p̄dicatōne curre paulus. vitam moreſqꝫ corrumpunt re teſtatur inter infamiam et bonā Anathematiza­d In habundātia. ꝙͣ qui ſubſtantias alioꝝ p̄diaqꝫ diri famam qui etiā dicit ut ſe ductores toſ. s. iij. q. v. ꝯſtituimꝰ id eſt ꝯfidentia bonita piunt. Ipſi enim ea que extra nos z Legitimaꝫ.i. plenā. et veraces. Uerum hac auctori tis mee ſunt licet nr̄a ſint auferūt noſtri quo aliter enim non ꝓmoue̓ tate ꝓhibentur ſpūales a carnalibꝰ Vnt laudant hͦ tur. nec aliquem pn̄t ac qꝫ detractores et morū corruptoreſ accuſari. nō carnales a ſpūalibꝰ qd̓ eſt veniale peccatū cuſare. ut. jͣ. ſequitur. noſtrorum ſiue qui aduerſum noſ ar ex verbis eiuſdem dat̉ intelligi qui xxv. di. criminis. mantur ꝓprie noſip̄os decipiunt et bus in eodem capitulo ſubiunxit di ſed qui conmendāt mor ideo iuſte infames ſunt ⁊ merito ab talia vicia mortaliter cens. capite langueſcente facilius re eccleſia extorres fiunt. Pro meritis peccant. xlvi. di. ſunt liqua membra inficiūtur. ſicutˣ ſcri a Curie. liiij. di. c. i. ij. ergo plebis ſepe paſtores deprauā nōnulli. ptum eſt. omne caput languidum et b Mētem. ut furioſi tur eccleſie ut ꝓcliuius corruant qui r Inter infamiam. omne cor merēs a plāta pedis vſqꝫ c Manifeſtantur. id eſt quidam decipien­ſequūtur. Itē alexāder. De eod̓ ad ꝟticē. nō eſt in eo ſanitas. qͣ ꝓpt̓ s. xxxiij. di. maritum. tes dicebant eos vera­Umma iniquitaſē detrahe manifeſtum eſt dyabolū qui ſic̄ leo Vicunqꝫ. ſeptē. ces quidam nō. xli diſ­re fratreſᵇ ⁊ accuſare. vn̄ ſcri rugiens circuit querens quem deuo xxij. q. iiij. ꝓ ſacra nō dixit dominus. ptum eſt. Omnis qui detra ret. cordibus plebiuꝫ ſuadere vt do mento. contra ſolu g Veruꝫ hac aucto hit fratri ſuo hōicida eſt. ⁊ oīs hōici tio ibi. ctoribus atqꝫ paſtoribus ſuis detra ritate. ſcꝫ. s. e. oues hͦ e Sine penitentia. inte da n̄ hꝫ ꝑtē ī regno xp̄i ⁊ dei. Ptꝫ ctiones irrogenti vel accuſent ut ple ſunt verba eiuſdem pij. riori. ſi. l. di. clerico. gͦ ut p̄miſſum eſt ꝙ carnales ꝓhibē bes langueſcentes nō tenentibꝰ pa­et ꝯtinuātur illi. e. oues f Teſtimonium. ec̄ tur ab accuſatōe ſpūaliū. nō ſpūales h Scriptuꝫ. in yſaia. ſtoribus eorum frena laſciuiāt atqꝫ poſt pnīam ꝑactam. ut ab accuſatōe carnaliū. Cuꝫ itaqꝫ cri xmerito. depra in ima ruāt ut ſalteꝫ ſic ꝑiclitari poſ jͣ. xxij. q. v. ꝑuuli. et hoc minoſi et infames ab accuſatiōibus uantur.i. pͣui ep̄i ſint. Multū vero damna morum a eſt verum in teſtibus ſe ꝓhibeantur videndum eſt quos ca conſtituuntur. nō enim damnis rerū tꝑalium diſtant cū iſta cus videtur in accuſato nonum ſacra auctoritas infames ap ꝓpter aliorummerita eſ extra nos ſint. illa vero in nobis ſint re. ut. xxij. q. v. ſi quis cō ficiuntur mali. ſed mali pellet. Unde ſtephanus romane ec et infra. peius malum fore non exti uictus. ꝓpter maloruꝫ merita p̄ cleſie ep̄us hilario ſcribit dicens g Recipiatur. alibi mo qͣꝫ xp̄ianos ſuiſ inuidere ſacerdo lati fiūt. viij. q. i. audac Que ꝑſone infames habeantur. dicitur ꝙ iuramentum tibus. Hinc felix papa. ij. ait. ter. Nfames eſſe eas ꝑſonas dicimꝰ habet ſolum deum vlto eo recte famulantes. perſequi nō k Cadant. quia ꝯpo­que pro aliqua culpa notantur rem. ut. C. de rebꝰ cre­licet. nitur orbis ad regis ex­