Tractatus. Secundus dyabolus conatur homini auferre fructum eucariſtie Unde ī tali caſu cō­ſultum fuit cuidam monacho. vt legit̉ in collatiōibus patrū. cōmunicaret. et ſic dyabolus videns ſe non poſſe ſequi intentū ab illuſione ceſſauit Sed quia non poteſt defacili ſciri cauſa ex contingat pollutio. idcirco conſultum et tucius eſt tali die abſtinere ꝓpter re­uerentiam ſacramenti. Et dicūt quidā debet abſtinere ad vigintiquattuor horas. qꝛ in tali ſpacio natura deordi­nata per mentis ebetudinem et corpo­ralem immundiciā/ econuerſo reordi­natur. niſi neceſſitas incumbat. vel ſo­lennitas feſti immineat. que contrariū exigit. Dico tn̄ in predictis omnibꝰ pollutiōibus cōmuniter eſt immundi­cia corporalis. ſed mentis ebetudo non eſt niſi in illis pollutōibus que accidūt cum imaginatiōe. qꝛ ī illis que ſine ima­ginatiōe accidunt anima nihil videtur perdere. Nulla aūt dictarū pollutio­num eſt peccatum in ſe. qꝛ in ſomnis ex quo ratio eſt ligata nemo pōt peccare pōt tamen eſſe ſignum vel effectus pec cati. et id̓o ſemꝑ recurrendū eſt ad cau­ſam pollutiōis. Ex hoc videtur quādo ſit abſtinendū a cōmunione et qn̄ non. Unde de hoc habent̉ metra: Crimen habet noctis pollutio qn̄ fuiſti ebrius. Aut primo meditatus turpe fuiſti. Cri men abeſt tua ſi natura ſuꝑflua tollit. Aut ſi debilior vacuo ſe ventre reſol­uit. De hac materia plene habetur de ꝯſe. diſ. vj. ca. Teſtamentū. et eſt canon beati Gregorij Et magr̄m. j. li. ſnīaꝝ habetur hoc idem. Sed dubiū ma­net. an pollutio que incipit dormiēdo et terminatur in vigilia ſit peccatum. Ad qd̓ reſpondet̉. pollutio qͣntū ad rōnem meriti et demeriti. magis iudi­catur ẜm principium qd̓ eſt in dormien do qͣꝫ ẜm finem qui eſt in vigilando. Ex quo excitatus eſt motu carnis in dor. miendo non ſubiacet voluntati vigilā tis ille motus vltimus. Nec reputatur vigilaſſe quouſqꝫ perfectū vſum liberi arbitrij recuperauit. Poteſt tn̄ contin gere in ip̄a vigilatiōe peccatū oriat̉ qd̓ ſit qn̄ pollutio placet ꝓpter delecta tiōem. tunc talis cōplacentia aut eſt ex ſurreptiōe tunc eſt peccatum veniale. aut eſt deliberate et cum cōſenſu et tūc eſt mortale. Iſta aūt complacentia facit preteritā pollutiōem peccatū. qꝛ non eſt ip̄ius cauſa ſed ip̄a in ſe eſt pec­catum Si autem pollutio in euigilatio ne placeat ꝓpter hoc eſt nature alle uiatio et exoneratio. tunc peccatū fore non creditur Sed qꝛ in principio hꝰ capituli dictū eſt in accedente ad ſa cramentū eucariſtie requiritur non ſit immundus corporaliter. ideo dubiū pulſat mētem. an immunditia pure cor poralis ſicut lepra fluxus ſanguinis. ſe minis. aut menſtrui impediant eucari­ſtie ꝑceptionē. Ad qd̓ dicendū exquo iſte cibus non eſt corporalis cibus ſed mentalis et ſpiritualis. ideo in eius ſu­ſceptione. magis conſideranda et attē denda eſt mentis deuotio diſpoſitō qͣꝫ corporis mūditia Et ideo diſtīguen dum ē. qꝛ talis immunditia ſeu infirmi tas. aut ē perpetua ſeu diuturna. aut ē temporalis et cito curabilis. Si ē per­petua et diuturna. tūc talis homo nul lo modo debꝫ abſtinere. ne propter im munditiā corꝑis perant̉ fructus tis vt accidit in leproſi. et pacientibꝰ fluxum ſeminis vel ſanguinis. Si aūt eſt temporalis et cito curabilis: cunc ſi aliquis in mente ē bene diſpoſitus. ꝓhibet̉ ſumere qͣꝫuis ad tempꝰ debeat