Seite
Liber Primus abſtinere propter reuerentiā ſacramē ti. De hoc plene in canone diſ. vj. ca. Ad eos. Capitulum. xiiij. An melius ſit hoc ſacramētū eucariſtie frequētius ſumere qͣꝫ rarius Um hec queſtio inter diſpē ſatores miſteriorū xp̄i vide­licet ſacerdotes. ſepius mo­ueatur. ideo de ea qͣntum ex doctoribꝰ haberi poterit aliqua dicent̉. Queſtio igitur ꝓponitur ſub hac verboꝝ forma Utrū ſacerdoti inſcio peccati morta­lis exiſtenti in firmo propoſito a pctīs abſtinendi melius ſit quotidie ⁊ inp̄ter­miſſe miſſam celebrare. vel meliꝰ ſit in­terdum abſtinere: Et arguitur primo ꝙ melius ſit imp̄termiſſe celebrare. qꝛ dicit beatꝰ Augꝰ. Accipe quotidie qd̓ tibi proſit. modo miſſa ſacerdoti et nō ſolum ſibi. ſed cunctis fidelibus viuis et defunctis prodeſt. ideo debet corpꝰ xp̄i in celebratōe miſſe quotidie accipe re. Sed ꝙ melius ſit ſacerdoti inter­dum abſtinere patet per ſanctū Tho­ſic inquientem. Nō eſt res qͣntumcūqꝫ precioſa et bona/ ſi nimis eſt cōmunis: aūt tēpeſcit in amore. vel vileſcit in re­putatiōe. Ideo ne hoc p̄cioſum ſacra­mentū vileſcat. vel eius amor tēpeſcat melius eſt ſacerdoti interdum abſtine­re. Ad illam queſtionē ſaluo iudicio me liori. primo plane reſpōdebo. Deinde per ſeptem concluſiōes Quantū ad primū dico. Si quis ex frequenti vſu huius cibi ſpiritualis/ ſit continue xp̄i Cōformior id eſt xp̄o in virtutibus ſimili­or. ſcꝫ humilior. magis miſericors. paci entior. feruentior ad celeſtia. et ad ter­rena tepidior. elongatior a carnalibus deuotior in dei laudibus. et largior in operibꝰ pietatis. ille poterit omni die celebrare. Sed qui ſedule illo cibo vti­tur. et non ſit xp̄iformior. ſed fortaſſis xp̄o difformior. vel in eadem habitudi ne vel ebetudine ſemper manet. nō vi det̉ ydonee diſpoſitꝰ ad hoc. ꝙ poſſit omni die celebrare aūt communicare. Sed diceres ſi ſic. tunc boni viri ſemꝑ diſpoſiti qui quotidie celebrant. vtiqꝫ deberent ſentire ſe augeri in predictis virtutibus. et notabiliter fieri xp̄ifor­miores. Reſpondet̉ ꝙ nonnulli ſancti p̄ſbiteri olim ex priuilegio effectus hꝰ ſacramenti notabiliter ſenſerunt ſe xp̄i formiores. ſicut adhuc aliqui deuoti p̄ ſbiteri ſenciunt. et hoc ẜm eorū in fide et deuotiōe diſpoſitionē/ ac diuine vo luntatis erga eos dignatiōem. ꝙ autē in om̄ibus qui cōmuniter bene diſpoſi ti ſunt non fiat ſimiliter. rō eſt. Ne ſi ex effectibus concluderetur huius ſacra­menti veritas meritum tam magne fi dei vacuaretur. Cum ergo hoc ſacra­mentum agat non naturaliter ſed pro voluntate xp̄i qui omniū corda nouit qn̄qꝫ vnus ſentit interiꝰ hunc eius effe ctum. alter alium. et alius nullum. Un̄ licet hoc ſacramentū quodam occulto influxū augeat habitualiter fidē ſpem ⁊ caritatem ac ceteraꝝ virtutum oīm habitus. hec tn̄ augmentatio ſicut in qͥ buſdam ꝑceptibiliter redundat ī actu­alem feruorem. et quendā ſpiritualem dulcedinis guſtum. ita in quibuſdam ſolū manet ī hītu ſuſpēſa tl̓i redūdātia in actu ⁊ adhuc qn̄qꝫ ſuſpēdit̉ ī aliqͥbꝰ illa redundātia ſic ꝙ n̄ ſolū nihil deuo tiōis feruoris aūt ſpūalis dulcedīs ſen ciunt. ſed minus feruidos et alacres ad deum ſe reperiūt. et quaſi graciam plꝰ ſolito ſubtrahi licet bene diſpoſiti fue­