Seite
Liber Primus deficiat hoc de facto eſt laudabile ſed quotidiana celebratio ſacerdotis ad hoc diſpoſiti eſt hmōi. igitur ⁊cͣ. maior probat̉. Nam ſicut alimentum quodia num animali corporali ad ſeruandā vi tam naturalem eſt neceſſariū. ſic alimē tum ſpūale vt eſt hoc venerabile ſacra mentū ad vitam anime ſeruandā ſum­me eſt neceſſarium igit̉ ⁊cͣ. Conclu­ſio tercia. Interdū abſtinere a celebra tiōe miſſe rōne facientis eſt laudabile. Probat̉ concluſioſic. Omne illud qd̓ ordinatur ad reuerentiā huius ſacra­menti ratione facientis eſt laudabile. ſed interdum abſtinere a celebratione miſſe ordinatur ad augmentū reueren tie et deuotiōis: igitur rōne facientis eſt laudabile. et per conſequēs conclu ſio vera. Correlarie ſequitur ꝙ boni ſacerdotes qn̄qꝫ ad tempus abſtinent a celebratiōe/ vt eorū deuotio augeat̉ et vt eo melius diſponēt ſe. Correlariū patet ex concluſiōe Concluſio quar ta Sacerdos qͣnto ſepiꝰ poteſt ad hoc ſacramentū ſtudeat ſe preparare. pro batur. quia in hoc erit in maiori cuſto­dia vite ſue et conſcientie. ⁊ ſecurius in tendit viuere. igitur concluſio vera Concluſio quinta. Sacerdos faciens qd̓ in ſe eſt. potius debet ex confidētia diuine pietatis accedere ad miſſam ce lebrandam/ qͣꝫ ex conſideratione ꝓpria abſtinere. Probatur ꝯcluſio auctori­tate ambroſij ſic dicentis. Graue eſt ſi ad menſam domi mundo corde. ma­nibus innocentibus nō venimus. gra uius eſt ſi de peccatis metuimus et ſa­crificium non reddamus. Concluſio ſext. Melius eſt quotidie celebrare ex amore ⁊ deuotiōe qͣꝫ interdum abſtine re ex timore: Probat̉ ſic omne bonū per ſe melius eſt bono ꝑ accidens. ſed celebrare quotidie ex deuotiōe et amo re eſt de per ſe bonum. ſed abſtinere in terdum eſt bonū per accidens. vt ſcꝫ augeatur deuotio. ⁊ maioretur reuerē tia. igitur primū eſt melius. Correla rie ſequitur. Si ſacerdos quotidie ſen tit ſe preparatū ad miſſam celebrandā et deuotio eius et amor erga ſacramen tum nō diminuat̉. laudabile eſt ꝙ quo­tidie celebret Patet ex concluſione ⁊ illud correlariū innuit beatus Augu. ſic dicens. Quotidie accipe qd̓ tibi pro ſit. ſic viue ꝙ quotidie merearis acci­pere. Cui conſonat beatus Gregorius. in hec verba. Si quis peccandi ꝓpoſi tum non habet. quotidie celebrare de­bet ne priuet ſanctā trinitatem. maxīa laude et gloria: angelos leticia. viuos gratia. defunctos venia. Iter omīa eī opera meritoria primatum tenet miſſa Et in libro dyalo. ſic inquit. Debemus itaqꝫ preſens ſeculū tota mente cōtem nere. quotidiana deo lacrimarū ſacrifi cia offerre quotidianas eius carnis ho ſtias immolare et ſanguinis Con­cluſio ſeptima. Ex ꝑte fragilitatis hūa ne laudabile videtur. ꝙ ſacerdos non raro nec imp̄termiſſe ſanctā hoſtiam in celebratiōe miſſarū accipiat. Probat̉ illa concluſio. qꝛ ſi raro celebrat minus circumſpectus erit in vita ſua ſi vero imp̄termiſſe celebrat. hoc notare vide tur aliqualem irreuerentiā. cum vix ali quis tam deuotus ſit. qui ſemꝑ eadem deuotiōe ferueat. quin etiā aliqn̄ aliqͣn tulum tepeat. Hec concluſio videtur eſſe de intentiōe beati Augu. in libro d̓ eccleſiaſticis dogmatibus. Et habetur de ꝯſe. diſ. ij. ca. Quotidie. vbi ſic dicit. Quotidie eucariſtiā ſumere. nec laudo nec vitupero. omnibus tn̄ dominicis diebus ꝯmunicandū exhortor. Si tn̄