Liber. Secūdus In ſexto dicit ſe ſolum de dei p̄ſentia cōſolari. dicit. ſpera in deo quoniā adhuc cōfitebor illi ſalutare vultus mei et deus meus. In ſeptimo ponit̉ gloria patri. et ſignificat non ſolum vnam ꝑſonā ſed totam trinitatē cupit laudare. Et quia ſcd̓m ſalomonē. I ſtus in principio accuſator eſt ſuijp̄iꝰ. ſacerdos cōfiſus de iſta ꝓphetica cōſo latione. ſcꝫ dixi confitebor aduerſum me iniuſticiā meā domino. et tu remiſi ſti impietatem peccati mei. vt de pec­catis ſuis remiſſionē cōſequatur et vt magis acceptabile fiat ſacrificium ſuū ideo de peccatis ſuis cum aſtantibus conſitet̉ Iſta aūt confeſſio debet fieri in genere et in ſpecie. non em̄ ſacer dos debet dicere et ſe accuſare de lu­xuria. inuidia. homicidio. et de ceteris peccatis in ſpeciali/ de quibus forte eſſet reus. et ita hoc omnino eſſet ſuꝑ­fluum et vicioſum. Nec in ſpeciali det ſe accuſare de hijs in quibus eſt reus. eo iſta confeſſio non eſt occulta ſed publica et manifeſta. et ergo confitea tur tm̄ ſe peccaſſe cogitatione locutio ne et oꝑe. et hoc ſufficit. Et poſtqͣꝫ hec cōfitendo dixit ſubiungit. mea culpa­vt ſeip̄m ſolum accuſet et non alios ac cuſet et ſic aduerſus ſe iniuſticias ſuas domino confitet̉. Et aliqui dicunt ibi ter mea culpa incuſando ſeip̄os. Pri mo/ mea culpa/ propter peccatū fragi­litatis per impotentiā reſiſtendi Se­cundo/ mea culpa ꝓpter peccatū ſim­plicitatis qd̓ ſit ignorantiā. Tertio mea maxima culpa. propter peccatum malignitatis. Uel pōt dici. dicit ter mea culpa/ ꝓpter triplex peccatū. ſcꝫ cordis. oris. et operis. Et cum ſic dicit mea culpa. tāgit pectus exemplo pub licani dicētis. Deus ꝓpicius eſto mihi peccatori. vt ſic vna ſecum deſcendat iuſtificatus in domū ſuam. In ꝑcuſſio ne em̄ pectoris tria ꝯcurrunt. ſcꝫ ictꝰ ſonus. et tactus. que tria ſignificant̉ que in vera penitētia ſunt neceſſaria. ſcꝫ cordis compunctio. oris confeſſio. et operis ſatiſfactio. vt ſicut tribꝰ dis peccare ſolemus ſcꝫ corde cogitā­do. ore loquendo. et opere perpetran do. ita tribus modis ſatiſfaciamꝰ. ſcꝫ­corde dolorem. ore orationē pu­dorem. oꝑe laborem. In huiuſmodi confeſſiōe ſcd̓m plurimoꝝ ꝯſuetudinē dep̄catur virginem mariam vt pro eo oret et intercedat. Et hoc rationabili ter fit Quia vt dicit beatus Bernhar dus ſuꝑ miſſus eſt: Redempturꝰ deus humanū genus tocius boni plenitudi nem poſuit in maria. vt ſi quid ſpei in nobis eſt/ ſi quid gratie/ ſi quid glorie ſi quid ſalutis. totū ab ea nouerimus redundare. Deinde dep̄catur omnes ſanctos aſtantes vt pro eo orent ex eo vt dn̄s abundantiā ſue propiciatio nis ſibi multiplicatis interceſſoribus et orantibꝰ largiatur. Hec ꝯfeſſio ſa­cerdotis ac miniſtroꝝ mutuo conferē­tium/ allegorice ſignificat angelicum alloquium cum virgine obſequioſum et fidele. quoniā miſſus a deo angelus ſalutauit virginem que virgo pro poſito pudoris/ et profeſſione humili­tatis/ debuit fecundari fide pariter miraculo/ potius qͣꝫ virili aminiculo. qm̄ non erat impoſſibile apud deum omne verbum. Ab angelo deniqꝫ ſalu tata/ et mater dei electa non alta dei ſapere. ſed nouerat humilibus ꝯſenti re. Ecce inquit ancilla dn̄i/ fiat mihi ſcd̓m verbum tuū. Hūilitatis ꝯfeſſio ancillam exhibuit. fidei deuotio graui dam ef­