Alber. SecundisUel etiā ꝙ ſacerdos aggreſſurus addiuinū ⁊ ſanctiſſimum ſacramētū debꝫtotam intentionē ad deū recolligere.Deinde poſt oremus dicitur offertorium cū cantico deſignans iocunditatem ⁊ leticiā offerentium quam in offerendo debent habere. Quia hilaremdatorem diligit deus. Un̄ pſalmiſtaCircuibo et immolabo in tabernaculo tuo. hoſtiā vociferationis cātaboEt ī ꝑalip. Cū offerrent olocauſta ceperunt laudes domino decantare. ⁊in diuerſis organis q̄ rex dauid fecerat ꝯcrepare. Filij nāqꝫ iſrael cū offerebant in tubis clangebāt. Dū em̄ cātatur populꝰ offerre debet. deſignāsꝙ ſalomon in dedicatione templi īnumerabilem multitudinē olocauſtorūobtulit cū magna ſolennitate. Unde.ij. paralip̄. v. dicit̉ Rex ſalomō ⁊ vniuerſus cetus iſrahel ⁊ om̄s qui fuerātcongregati ante archam federis arietes ⁊ boues ymmolabāt abſqꝫ vllo numero. Et moyſi deſcendenti de mōteoccurrit ppl̓us ⁊ munera obtulit exoxxxv. Egreſſaqꝫ oīs multitudo filioꝝiſrael d̓ conſpectu moyſi ⁊ obtulit mētem prōptiſſimam atqꝫ deuotam primitias dn̄o. Scd̓m ꝯſtitutionē gregorij ſeptimi. ſꝑ aliqͥd ī miſſa ē offerendūvt d̓r de ꝯſe. diſ. j. oīs. in hec v̓ba omīsxp̄ianꝰ ad miſſaꝝ ſolēnia aliqͥd ꝓcuretd̓o offerre ⁊ ducere ad mēoriā illd̓ qd̓d̓s ꝑ moyſen dixit. Nō apparebis ī cōſpectu meo vacuus. ⁊ ī collatōibꝰ ſanctorū patrum liquide apparet ꝙ oēsxpiani ex vſu ſanctorū patrū aliquiddebent offerre. quia ad ipſum primūeſt confugiendum qui noſtre p̄t curare anime paſſiones. Et ꝯſtitutio ītelligit̉ de oblatiōe interiori ſeu bonoꝝ īterioꝝ ⁊ nō exteriorū. Ul̓ d̓r ꝙ ſit cōſiliūad iſtū ſenſum. ꝙ nullꝰ xp̄ianꝰ in ꝯſpectu dei debet apparere vacuus. ſed ꝙquilibet qui apparet in conſpectu deialiquod donū temporale vel ſaltē ſpirituale debet offerre. Temporale quidem in recognitioneꝫ ꝙ omnia exteriora a deo habemus. ideo ex eis deumhonorare tenemur. Spirituale vt fateamur fidem. ſpē. et caritatē ⁊ quidquid boni operis in nobis relucet donum dei eſſe. Unde apl̓us. Quid habes quod non accepiſti. Si accepiſtiquid ergo gloriaris. Immo ⁊ nos debemus offerre deo hoſtiam viuā ⁊ placentem. ad ro. xij. Qui ſemetip̄m obtulit pro nobis in ſacrficiū redemptionis noſtre. Ubi notādum. ꝙ qͥ vultacceptā deo offerre oblationē. Prīoofferat ei ſuam volūtatem ⁊ mentemQuia dominus non ea que offerūturſed voluntatem reſpicit offerentium.xxiiij. q. ca. i. odi. et augꝰ de penīadiſ. v. ca. i. dicit. Penitens ſempermentem offerat et contritionē cordisDeinde poſſeſſionē tunc quod offertſecurꝰ offert. Et ita qui vult peccataſua redimere per temporaliū oblationem. primo debet offerre mētē. Secundo cōſideret diligēter an̄ quē offerat. non quid offerat. Unde augꝰ. nōeſt conſiderandū quid offerat. ſed ante quem offerat. Un̄ thuribula naab⁊ abiud ſanctificata ſunt. et circūpoſita ſunt altari. nō ꝓpter offerentes qꝛilli mali fuerūt. ſed ꝓpter deū ante qͣꝫofferebantur. de ꝯſe. diſ. ij. ca. ⁊ dixit. Tercio debet conſiderare ꝙ munꝰofferendum ſit decens. Indignum eſtem̄ dare d̓o qd̓ dedignatur hō. xlviij.diſ. ca. vltimo. Quarto vt cum fratreſuo ſe prius cōponat. Unde ī euangelio mat. v. Si offers munus tuum ad
