Seite
Quartus. relinꝗtur ꝙ predicatur vt genꝰ. Preª ſi ens eſt vniuocum ad decem genera ergo deſcendit in illa per aliquas differentias. ſint. a. ⁊. b. aut gͦ a. e. b. includunt ens aut non. ſi ſic ergo in con ceptu cuiuſlibet generis generaliſſimi includere tur bis ens. ⁊ per conſequens nugatio. Si non ergo. a. ⁊. b. non ſunt entia. ⁊ tunc non ens erit d̓ intellectu entis. nam. a. ⁊. b. includunt in conce­ꝑtibus decem generum. Preª illa que ſūt to taliter. ⁊ īmediate ſub extremis contradictiōis nihil eſt cōe vniuocum. ſed deus ⁊ creatura. ſub ſtantia ⁊ accidens ſunt huiuſmodi. nam ſunt ſb̓ iſtis extremis contradictionis. dependere ⁊ nō dependere cauſatum ⁊ non cauſatum. eē ab alio ⁊ non eē ab alio. patet ergo ꝙ nihil eſt eius cōe vniuocum. probatur maior. quia omnis ꝯceptꝰ cōmunis eſt neuter reſpectu illorum quibꝰ eſt cōmunis ſed nullus conceptus reſpectu cōtra dictorioꝝ ē neuter. ſed eſt neceſſario alter illoꝝ alioquin contradictoria haberent medium. Preterea. que ſunt primo diuerſa ī nullo cō ueniunt. ſed deus ē primo diuerſus a creatura ⁊ vnum predicamentū ab alio gͦ. nec deus ⁊ crea tura nec decem genera conueniunt in aliquo. nec per conſequens in aliquo cōceptū cōmuni vniuoco. maior eſt euidens ſed prima pars mi­noris de deo ⁊ creatura ꝓbatur. quia alioquin deus haberet quo conueniret ⁊ quo differret a creatura. ⁊ ita non eēt ſimpliciter ſimplex. 2ª ꝑs de deceꝫ generibus. probatur. quia aliter non eſſet negatiua īmediata qn̄ negatur vnum genꝰ generaliſſimuꝫ ab alio. conſequens eſt falᵐ. ⁊ ꝯͣ philoſophum primo poſte. ꝓbō conſequentie. quia tūc extrema illius negatiue eēt in aliquo toto puta ī ente. qd̓ non poteſt eē ī propoſitiōe īmediata negatiua. ſicut dicitur prīo poſte. vbi ſupra. iſta ergo negatiua quātitas non eſt. ſub̓a non eēt īmediata. Preª. vbi tantū ē vnitas at tributionis non pōt eē vnitas vniuocatiōis. ſed omnia entia attribuūtur ad ſubſtantiam in rōe entis. vt dicitur in hoc quarto. Item creature ad deum in ratione entis oꝫ ponere vnitatē at­tributionis. gͦ ens non eſt vniuocum predictis. Quantum ad 2ᵐ ē iſta opinio. qͣꝫ teneo tāqͣꝫ veram ꝙ ens ē vniuocuꝫ deo ⁊ creature. ſubſtā tie ⁊ accidenti. ⁊ generaliter omnibus entibus d̓ quibus predicatur. Ad cuius euidentiā pri­mo premittam vnam diſtinctionem. 2º oſtendā triplicem concluſionem. De primo ſciendum eſt ꝙ vniuocatio ē triplex. quedam eſt vniuoca tio phiſica. quedam logica. ⁊ quedam metha. vniuocatio phiſica eſt vnitas nature ex natura rei circūſcriptio oī opere. ītellectus. d̓ illa vniuo catione loquitur philoſophus. 7º phiſi. qn̄ dicit ꝙ in ſpē ſpecialiſſima ē proprie cōꝑatio ⁊ nō in genere. qͣtenus ſpecies dicit vnā naturam ⁊ vni uocam. non antem genus. ſed latent equiuoca tiones in generibus. genus enim dicitur equi­uocum equiuocatiōe oppoſita vniuocatiōi phi­ſice eo ꝙ non correſpondet ſibi vna natura vl̓ ypoſta exͣ. ſed plures ẜꝫ ꝙ dicit comen. ⁊ themi ſtius ſuper primum de anima. vniuocatio iſta ſo lum eſt in ſpecie ſpecialiſſima q̄ vere dicit vnam materiam vnitate reali minorē tn̄ qͣꝫ ſit vnitas numeralis ſicut declarabitur in. 7. Uniuoca­tio logica eſt vnitas alicuius realitatis vel in­tentionis prime ſub vna intentione logica con­cepte. verbi gr̄a. ſub intentione generis vl̓ diffe rentie vl̓ alicuius alterius ſecūde ītentionis. Logicus enim conſiderat huiuſmodi intentio­nes ſecundas adiunctas primis. Ex quo cō cludo correlarie primo ꝙ aliqd̓ tranſcendens ē proprie vniuocū vniuocatiōe logica. qꝛ licet nulla ſecunda intentio in genere puta genus ⁊ differentia cōpetit alicui tranſcēdenti ⁊ exiſtēti ex genus ſicut patet aliqua tamē cōpetit ſibi. pu ta intentio vniuerſalitatis q̄ ē logica ⁊ 2ª inten­tio. 2º concludo ꝙ aliquid eē vniuocum vni uocatione logica ⁊ equiuocum equiuocatione phiſica non repugnat. pꝫ enī ex predictis ꝙ ge nus eſt equiuocum equiuocatiōe phiſica. ⁊ tam̄ eſt vniuocum vniuocatione logica. Uniuoca tio methaphiſica ē vnitas alicuius prime inten­tionis abſtrahibilis per intellectum a pluribus ex natura rei circunſcripta quacūqꝫ intentione. 2ª vl̓ logica. ⁊ hoc modo tranſcēdentibus non repugnat vniuocatō. vt dicetur. ex quo conclu­dit̉ correlarie ꝙ aliquid eſt vniuocum metha. qd̓ non eſt vniuocū proprie phiſice loquendo. De ſecundo ſit iſta prima ꝯº. Ens cōmuniter ſumptum non eſt vniuocum omnibus entibus vniuocatione phiſica. hanc oſtēdo ſic. cōceptui entis cōir ſumpti non reſpondet vna natura in re exͣ. ergo conceptus entis non eſt vniuocꝰ vni uocatione phiſica. antecedens eſt euidens. quia conceptui entis in cōi ſubſunt oīa entia de ꝗbuſ certum eſt ꝙ non dicunt aliqͣꝫ vnam naturam. ꝯn̄a ēt pꝫ ex precedentibus. 2ª concluſio ſit iſta. ens cōmuniter ſumptum eſt v̓e vniuocū om nibus entibꝰ vniuocatione logica. hanc oſtendo ſic. illud qd̓ dicit aliqͣꝫ vnā realitatem vl̓ primā intentione conceptam ſub aliqua intentione lo gica ē vniuocū vniuocatione logica. ſed ens cō muniter ſumptum ē huiuſmodi. gͦ ⁊cͣ. maior pꝫ ex diffinitione vniuocationis logice poſite ſuꝑiꝰ minor etiam eſt euidens. qꝛ licet ens cōmunit̉ ſumptum non concipiatur ſub intentione gene ris vl̓ differentie vel alicuiꝰ altius 2º intentiōis in genere ꝯcipit̉ tn̄ vl̓ pōt cōcipi ſb̓ ītētiōe vni­uerſalis q̄ vtiqꝫ ē intētio ẜa vl̓ logica. Tertia concluſio ſit iſta. ens cōmunit̉ ſūptū ē vere vni­uocū oībꝰ entibꝰ vniuocatione metha. ſic intelli gendo ꝙ ens dicit alique vnum conceptum re alem abſtrahibilem. ab omniubentibus parti cipantibus ens quditatiue. ẜꝫ quem conceptuꝫ ens ē predicabile de omni ente vniuoce ⁊ realit̓