Seite
Tabula or̄onis debēt expelli a corde. ca. xxv. T. Cogitatiōes vane ſunt fugāde/ qꝛ expellunt ſpm̄ ſcm̄. ⁊ bone ſūt ſuſcipiēde qꝛ faciūt chri­ſtum eē pn̄tem ⁊cͣ. ca. xxv. x. per totum. Cōcupiſcibilia ſunt gladi igniti ⁊cͣ. c. lj. B. Cōfeſſio pctōꝝ īpetrat a deo miſericordiam ⁊ veniam. c. vij. G. Cōtritio cordis qūo fiat. c. xlj. U. Cōpūctio cordis ꝓ peccatis quomodo cauſe tur. c. xxij. E I Cōpuctionis gr̄a qͥd oꝑet̉ in hoīe. c. xlij. I. Cōuiuiū celeſte. ſpūale. nuptiale ⁊ triūphale ſit in cōuerſiōe pnīali pctōris. c. xiij. E. Conuerſio peccatoris Infra peccator et iu­ſtificatio. Cor humanum rapitur tempore orationis ꝑ inutiles cogitationes. c. xxv. T. Cor humanum qualiter debet calefieri ex be neficijs dei. c. l. U. Cordis contritio quomodo fiat. ſupra Con­tritio nota bene. Corporis diſpoſitio ſiue ſitus adiuuat oratio­nem ⁊ qualis. c. xxv. S. Creature ſimul ⁊ om̄es: ordinate ſunt a deo vt nobis ſeruiant. c. l. S. Creature quomodo poſſint inflāmare corhu manum. ibidem. U⁊ X. Creaturarū obſequia conſiderata accendūt hominem ad amorem dei. c. iiij. S. ⁊. c. l. R Creaturarum obſequia non cognoſcere ⁊ ex inde in amorem dei non accēdi/ eſt magna ingratitudo Ibidem. S. Creatura pugnabit aduerſus peccatores. c. li. O. Amna proue nientia de peccatis. c. xlvij. B. Datus eſt nobis chriſtus ad vtili tatem noſtre ſalutis/ ⁊ ad multiplices effe­ctus ſalutares. c. xix. U. Dedit ſe nobis deus. quomodo et ad quid c. xlix. I. Data ſunt ei incenſa multa quomodo intelli gitur. c. xlij. G. Debitum humani generis ſoluit chriſtus et pro eo ſatiſfecit. c. xv. E. Delectari in domino adiuuat orationem. c. xxxvj. Q. Demones ſunt contradictores noſtri. c. xxx. viij. T. Demones ſunt deriſores noſtri/ propter pec cata noſtra ⁊cͣ. c. xlvij. B. C. Demonibus aſſimilatur ⁊ aſſociatur pecca­tor. c. xxvj. L. Deteſtatio peccatorum. c. xxiiij. Q Deus expectat peccatores ⁊ eos miris mo­dis reuocat. c. iiij. R. Deus quomodo tam miſericorditer ſe tenet ad nos. c. iiij. U. Deꝰ quomodo ſuſtinet peccatores. c. vj. B. Deus rogandus eſt pro iuſticia perfecta ⁊ pe nitentiali iuſtificatiōe peccatoris. c. viij. M Deus debet miſereri peccatori penitenti/ et ſeipſum iudicanti. nec debet ei obſiſtere iu­ſticia eius. c. viij. N. Deus multum glorificatur ex vera cōuerſio­ne ⁊ iuſtificatione peccatoris. c. ix. R. Deus vult ſaluari multos quandoqꝫ nolen­tes. rebelles ac incredulos. ergo ml̓to plus peccatores ad ipſuꝫ ꝯuerſos ⁊cͣ. c. xij. I ⁊ R Deus preueniens peccatores ſua miſericor­dia/ merito debet eos aſſumere. ⁊cͣ. c. xij. L. Deus vult peccatoris reuerſionem ſiue con­uerſionem ⁊ penitentialem ſatiſfactionem. c. xiiij. xv. Deus vult om̄es homines ſaluos fieri/ quod oſtendit in multis ⁊cͣ. c. xiiij. A. Deus accepit propter nos officium medica­tionis ſanctificationis et ſanationis ⁊cͣ. ibi­dem Ac. Deum decet ſanare peccatores infirmos. c. xv. B. Quomodo ſanauit peccatores. ibidem. B. Deus non debet tardare ad ſanandum pec­catorem. ibidem. C ⁊ D. Deus debet miſereri peccatoribus/ ad ipſuꝫ ſe conuertentibus/ propter multas cauſas c. xxi. B. Deus iure multiplici poſſidet hominem. c. xiij. U. Dei filius ſcilicet chriſtus ſatiſfecit pro pecca tis humani generis/ et ſic eius debita ſoluit cxv. E. Deus non ſolum ſatiſfecit pro peccato origi­nali/ ſed etiam pro peccatis noſtris actuali­bus ⁊ recidiuis/ ⁊ hmōi. c. xv. F. Deus honoratur in ſanctis. c. xxvij. N. Deꝰ dat omnia liberaliter ⁊ propter hoc cre­auit rationales creaturas vt eis ſeipſuꝫ da­ret ⁊cͣ. c. xxxj. B. Deꝰ quomodo ſit accuſator nr̄. c. xxxviij. U. Deus dedit ſe nobis/ et quomodo/ et ad qͥd.