Seite
Tabula c. xlix. I. De beneficia. ſupra beneficium. Dei amor. sͣ. amor. ⁊. jͣ. Ignis diuini amoris. Deus om̄es creaturas ordinauit vt nob̓ ſer­uiant. c. l. ℟. ⁊ p̄cipue. S. ibi nō ſil̓itudinem. Deus dedit nobis quedam beneficia ſpiritu alia que poſſunt accendere cor noſtrum in eius amorem ⁊cͣ. c. l. T. Deum diligere/ monet vniuerſus mundus/ ⁊ ipſius dei beneficia ⁊ dona ⁊cͣ. c. l. U⁊ v̓. Deum nō diligere aliquo amore. nullo mo­do poteſt homo excuſari. Ibidem.. Deus per ſuum amorem/ incitauit nos ad di ligendum ipſum. Ibidem Ab. Deus beneficio ſue incarnationis. paſſionis ⁊ mortis/ maxime incitat ad ſuam dilectio­nem ſi rememoretur. Ibidem Ac. Deus quomodo ⁊ propter quid diſcedit ab homine ⁊cͣ. c. lj. F Deus quādoqꝫ deſerit aliquos/ propter hoc ꝙ dona ipſis data/ ſibi appropriant. c. lj. I. Quā malū ſit ꝙ deus ſic deſerit hominē. Ibi dem. R. per totum. Deus vincitur in oratione quaſi per luctam. c. lij. Q. Deo omino confidere debemus ⁊ non meri­tis noſtris ⁊cͣ. Ibidem. ⁊ v. Deo debet aſcribi victoria/ que videtur obti neri in oratione. c. lij.. Deus in or̄one vincit̉/ capit̉/ ⁊ ligat̉/ et quo­modo. c. liij. A. Dei ira qūo frangatur. Ibidem A ⁊ G. De iuſticia qualiter vincit̉ ⁊cͣ. Ibidem B. Dei iudicium quomodo vincitur periudiciū quod homo facit ſibijpſi. Ibidem C. Dei equitas ⁊ arcus eiꝰ/ quo vincit̉. ibidē. D Dei arcus ⁊ pharetra qualiter frangit̉ et ſu­peratur Ibidem E. Dei adiutorium petitur in inceptionibus ho rarum ſiue officiorum diuinorum/ et quare. c. liij. H Deus in adiutorium meū intende quare di­catur in inceptionibus horarum canonica­rum. Ibidem. Deus quomodo ligatur vinculis charitatis. ⁊cͣ. c. liij. R Deus agnitꝰ nō poteſt amari. ibidē ℟. ī fine Deus ligatus qūo debet teneri. ibidem L. Qualiter fortius conſtringi. ibidem M. Deus non debet recuſare/ hominem ligare vinculis charitatis ⁊ penitentie/ qui ſe ei of fert voluntarie. c. liij. N. Deuotio requirit̉ ad or̄onē. c. xliij. N. Dilectionis ⁊ charitatis vinculis ligatur deꝰ c. liij. G. Diuitie ſunt fallaces. c. vj. D. Dolor penitētialis petēdus ē a deo. c. xxvj. R Polor pro peccatis/ per quid poſſit cauſari­c. xxij. D ⁊ E. Dolor talis ſanat animā. ⁊ qualis dolor ſuffi­ciat penitenti. ibidem ℟. Et. c. xj. C. Donum homini datum a deo debet cōmuni­cari alijs ⁊ nō appropriari. c. lj. H. Dona ſapientie qn̄qꝫ ſubtrahuntur ⁊ quare. Ibidem I. Lemoſyna va let ad multa. c. xxix. T. Et. c. xlij. M. ꝓpe finem. Eiulatꝰ ⁊ clamor adiuuat or̄onē. c. xxxvij. S Erubeſcentia q̄. jͣ. verecundia. Euchariſtia. jͣ. Sacr̄m altaris. ⁊. jͣ. Ieſus. Execratio ꝓ ⁊ de peccatis. c. xxiiij. P. Exordium or̄onis. a quo debet incipi. c. iij. N Exordium poteſt incipia gratiarumactione c. iiij. O. Ides adiuuat orationem. cuius fidei articuli ali­qui in oratione rememorādi ſunt c. xxxij. D. Fides aſſimilat̉ chorde in cithara ſiue in can tico anime peccatricis. c. xxxix. D. Fides quā virtutem habeat ſociam ⁊ conne­xam in cithara ſpirituali. c. xxxix. G. Fides in oratione/ ſpargit bonum odorem. ⁊ inſurgit aduerſus ſcientias que ſunt con­tra deum ⁊cͣ. c. xlj. ⁊ A. Fides multum deſeruit in ſacramento alta­ris contradicendo ſenſibus exterioribꝰ. ⁊cͣ. c. xli. A. Fortitudines orationis multe ſunt. c. xl. M Fortitudo ꝯtra tediū prolixitatis. ibidē M. Fortitudo contra dilationem doni quod pe­titur Ibidem. N. fortitudo contra iram ⁊ īpatientiā. ibidē O Fortitudo grauitatis contra leuitatem quā­dam cordis. Ibidem P. Albanuꝫ quid myſtice deſignet. c. xlij. L. Et ibi­dem. M.