Capitulum III behemoth verbis potētibus ad dep̄canduꝫ cōpoſitis. Scito igit̉ or̄o de hic intēdo ſeptē habet ꝑfectiones ſeu differētias. Et qͥa prima ē velut or̄o rethorica intentio: habēs ſimilitudinē or̄onis rethorice ſecularis. et ad ſimilitudinē ꝓportionē illiꝰ/ ꝑtes: videlicet exordiū/ narrationē/ petitionē/ ꝯfirmationē/ informationē. Nouiſſimo ꝟo concluſionem ¶M Differt aūt iſta or̄o ſpūalis ab illa intentiōe Orator em̄ ſecularis intendit ſua or̄one mo­uere iudicē inclinare in ꝑtem ſuam. videlicꝫ vt ꝑte ſua iudicet aūt ſentētiet. Orator ꝟo ſpūalis: or̄onē quā corā deo altiſſimo fundit. intendit ip̄m mouere: quē ſcit indubitant̓ in vltimate ſtabilitatis īmobiliſſimū. potiuſ ſemetip̄m vel a malo in quo eſt/ in bonū. vel a bono/ in meliꝰ. qd̓ ē dicere/ quia intēdit ſemet ipſum facere idoneū or̄onē: vt ei concedat̉ qd̓ impetrare intēdit. quia ſi or̄o eius ē pro re medijs a malis tūc intentio eiꝰ neceſſe habet ſe facere vel exhibere adeo miſerabilē: vt pat̓ miſcd̓iarū/ miſcd̓iam quā petit. ei vel velit vel valeat denegare: Et intelligo hoc. ſi ſeipſo oret. Si aūt alijs. auferre debet in pͥ­mis ea a ſemetipſo irā dei iuſtiſſimā ꝓuocāt ne inimicꝰ dei exn̄s: placare ſibijpſi illum negligit aūt cōtemnit. magis ad irā ꝓuo­cet qͣꝫ leniat. Iuxta ſignificationē beati Gre­gorij dicētis. Si is diſplicet ad interpellan­dum mittit̉. irati iudicis animꝰ ad deteriora ꝓuocat̉. ꝓpter qd̓ memoriter tenere debent alijs impetrare diuina bn̄ficia volūt: ꝟbū qd̓ legit̉ Ioh̓. ix. Peccatores deus non exau dit. in quo ſubintelligendū ē alijs. ſe eniꝫ ipſis eſt dubiū qͥn eos ſepiſſime exaudiat/ etiā iuſtificet. Sicut euidēter apparuit in be atiſſima illa peccatrice maria ſcꝫ magdalena ſicut legit̉ Luc̄. vij. Sil̓iter publicanū eiuſ­dem. xviij. Ip̄a etiā tota eccl̓ia clamat ad euꝫ pctōres te rogamꝰ audi nos. Amplius qui ſunt dicūt ad ex ip̄iꝰ magiſterio p̄cepto Et dimitte nobis debita nr̄a: ſic̄ nos dimitti mus debitoribus nr̄is: niſi debitores ſe eſſe cōfitent̉. Qui aūt ſunt debitores niſi pctōres Similiter Matth̓. xvj. Serue nequā om̄e de bitū dimiſi tibi qm̄ rogaſti me. Et qꝛ ē ne­ceſſe vt ſuꝑ hoc ꝓbatiōes ampliores adducā eodē: ꝓſequar or̄onē iuxta p̄miſſam ſil̓itudi nem eiꝰ ꝑtes. In primis ip̄m exordium. De exordio. Capitulum III Xordium ſiqui N dem rethoricū ad hoc in or̄one re thorica ſemꝑ p̄ponit̉: vt ip̄m ca­ꝑtet̉ beniuolentia iudicis: fauor aſtantium ſiue audientiū. Propter qd̓ oratores illi ī ex­ordijs ſuis p̄mittere ſolēt famā iuſticiā iudi­cis exempla de eodem. de qͥbus eos lauda­ri aſſerūt. alia que actores doctores artis illius ſtudioſiſſime ac diſſertiſſime docuerunt Mihi aūt videt̉ nulla via fauorabiliꝰ. aut ī cōſpectu dei altiſſimi gratioſius: ordiri poſſit orator ſpūalis/ or̄onē ſuā: qͣꝫ ſi a ſtupore/ cōfu­ſione/ timore dolore iniuſticie ſue/ ſiue inſi­pientie ſue incipiat/ aut dicat ſic. Deꝰ glorie pater miſcd̓iaꝝ: audeo ne apparere in conſpe ctu ſancte ac venerāde tremēdeqꝫ ſemꝑ ma­ieſtatis tue. Aut pn̄t ferre oculi ſancti tui hor rificas abominatiōes/ monſtrificas fedita­tes meas: abyſſos īmūdiciarū mearū. Et qd̓ eſt deteriꝰ īmenſitatē ingratitudinū mearū damnabiliſſimā/ īmenſitatē iniquitatū in iuſticiarū mearū nequiſſimā? Specioſa nāqꝫ eſt babylon illa: terrifica comꝑatiōe mōſtruo ſitatis mee. pulcherrimꝰ infernus: comꝑatio­ne deformatiōis/ ꝑuerſitatis inordinatiōis mee. Mūdiſſima ē cloaca oīs: comꝑatione fe tulentie mee. ſordiūqꝫ vitioꝝ ac pctōꝝ. qͥbus dimerſus ac ſepultus ſum. ſi tn̄ deſpicere de­dignaris: qͥd faciā? fugiā? p̄ter te ſit re fugiū pctōribꝰ. qualit̓ audiar? etiā audiri in digniſſimꝰ ſum. Cuiꝰ aſpectū om̄es ſancti ac mūdi oculi phorreſcūt. cuiꝰ fetorē ſordes: om̄es pure incorrupte nares refugiūt. ſeqꝫ ab eis abominatiōe īdignatiōe auertūt. Sꝫ ſi dignaris: fronte? audacia? qua te­meritate? p̄ſumā aliqͥd petere a te: cuiꝰ iram īmēſis innumerabilibꝰ malis meis/ totiēs tādiu horribiliter: tāqꝫ multipliciter ꝓuocare expaui? Noſti dn̄e(quia nihil ignoras. quē nihil latere pōt) qꝛ nec cogitare/ neqꝫ loqͥ qͥc­qͣꝫ qd̓ tibi placere debeat/ corā te valeo: niſi p̄­ueneris me in bn̄dictionibus dulcedinis tue. Da dn̄e miſcd̓ie mihi miſerrimo pctōri viliſſi mo: mihi om̄i bono indigniſſimo: om̄i dānati­on et morte digniſſimo: or̄onis tibi accepte exordiū. Da ceteras ꝑtes. qꝛ noſti nec or̄o­nem. nec ꝑtē ipſiꝰ nob̓/ poſſe. niſi de multi­tudine miſcd̓ie tue. Et ne differas dare: do­nec illud dignis ſupplicationibus meruerim. alioqͥn qn̄ me in ꝑte iſta reſpiceres. qn̄ donuꝫ iſtud neceſſariū mihi donares. Deꝰ gl̓ie et