XXXIIIXXXII.rūt. Apparet igit̉ tibi ſi tn̄ videre vis/ ⁊ valesqͣꝫtus ſit placor qͣꝫtaqꝫ gr̄a piarū ac deuotarūorationū coram deo/ vel apud eum. dum pereas eidem p̄ſtat̉ occaſio id faciendi: ꝓpter qd̓ei placuit ei om̄ia facere. ⁊ hoc eſt largiri quo¶ Enihil eo gratius eſſe poteſt ¶ Et ob hanc cāmgratioſiſſima eſt in conſpectu eius humilitasIp̄a em̄ ſemꝑ quereloſa eſt. ſemper mendicaſemꝑ egena. dum hic viuit̉. ſemꝑ ſaccum ſuūvacuum eidem oſtendens/ ⁊ porrigens. ſemperqꝫ indigentē ac pauperrimā ſe ac clamāsmiſeriaſqꝫ ſuas īmēſas ⁊ innumerabiles oculis pietatis ipſius ingerens. nō tam oſtentāsqͣꝫ vehementi improbitati ⁊ importunitati impingens. iuxͣ conſuetudines trutanorū: qͥ ſcabies ſuas ⁊ vlcera/ mēbrorūqꝫ ſuoꝝ corroſiones/ nuditatē/ ceteraſqꝫ miſerias ſuas: tantaſtudioſitate oculis ſpectantium ingerunt/ etintueri illas eos cogunt. vt ſi nullo miſerationis affectu in eo moueant̉. neceſſe tn̄ habentaliquo bn̄ficio oculos ſuos ab aſpectu tā horrificarum miſeriarū redimere. Et habet adhuc aliud gr̄e ſingularis humilitas eius/ vicꝫꝙ ſaccus eius nec hic impleri pōt donis largitatis: nec pauꝑtas eiuſdem ditari. Cauſa autin hoc eſt qm̄ quāto maiora amplioraqꝫ donarecipit: tanto amplius ip̄a creſcit. Et ꝓpter hͦtanto amplius vacuā ⁊ pauꝑem ſe proclamatIpſa igitur quaſi contendit cum īmenſitatediuiciarū/ ⁊ benificentie creatoris/ ⁊ dicit audenter. imple ſaccum pauꝑtatis ⁊ vacuitatismee: ſi potes dn̄e deus meus. Propter hͦ igit̉vt p̄dixi/ gratioſiſſima eſt humilitas in cōſpectu creatoris: qm̄ occaſiōes ei ſemꝑ miniſtratlargiendi ſimul ⁊ miniſtrandi/ donandi pariter ⁊ p̄donandi. ſicut em̄ gaudiū eſt iuſto facere iudicium. vt legit̉ Prouerb̓. viij. Ita gaudium eſt largiſſimo ignoſcere ⁊ largiri. qꝛ igit̉ſuꝑ om̄em cogitatum eſt largitas creatoris.Ita ſuꝑ om̄em eſtimationem noſtram eſt bonitati eius placitum largiri. Propter hoc igitur merito tam placite ſunt ei occaſiones largiendi: quas ei humilitas ſubminiſtrat.¶ Ꝙ fides adiuuat orationem. Ca. XXXIIIUia vero fidesfons eſt orationis. ſicut dixit ſanctus ⁊ ſapientiſſimus Auguſtinꝰ.Manifeſtū tibi eē facile poteſt: rememorationem fidei/ nō ſolum adiumentum eſſe orationi. ſed ⁊ oratiōis gratiam ex ea ⁊ per eam mira affluentia redundare. Rememorandi igit̉ſunt orare intendentibus atqꝫ volentibus illi articuli fidei: qui maxime gratiam gratitudinis ⁊ deuotionis in nobis excitant ⁊ incendunt. Hi autem ſunt de myſterio incarnationis/ paſſionis ⁊ mortis/ necnon victorioſiſſime reſurrectionis eiuſdem/ atqꝫ in celos glorioſe aſcenſionis. Similiter ⁊ ſacramenti altaris. in quo incogitabiliter larga atqꝫ profuſa eſt in nos benificentia ipſius. ⁊ ineſtimabiliter admiranda dignatio magnifice glorie ipſius. qui quotidie nō ſolum multotiens/ ſedvicibus innumerabilibus/ deſcendit de ſummo celorum: de altiſſimo ſolio glorie ſue: ī manus ſacerdotum/ myſterium illud altaris rite celebrantium/ deſcendit inqͣꝫ ad inuocationes eccleſie ſue que per ora ſacerdotum fiūtin ſacramento illo. ¶ Rememoranda igitur ¶ Eſunt officia ineffabilis pietatis chariſſimi etbenedicti vnigeniti patris dei. propter illudvenerandum ſacramentum inſtituit/ et quein eodem in omnibus miſſarum ſolennijs adimplet et perficit. ¶ Quorū primum eſt officium medicationis: quo medetur eccleſie ſancte ſue tyriaca viuifica ſacratiſſime carnis ſueet ſyrupo ſaluberrimo precioſiſſimi ſanguinis. ¶ Secundum officium eſt ſacramentationis ſiue ſanctificationis: qͦ officio nos emundat ab omnibus inquinamentis carnis ⁊ ſpiritus: ⁊ replet omni ſanctitate et gratia¶ Tertium officium eſt recōciliationis quoper ſacrificium corporis et ſanguinis ſui/ placat nobis in myſterio illo patrem miſericordiarum/ ⁊ reconciliat nos eidem. ¶ Quartumofficium eſt refectionis ſpiritualis: quo tamnobili/ tanteqꝫ ſuauitatis cibo et potunos reficit ⁊ ſatiat. extinguens in nobis famem etſitim mortiferas/ carnalium et ſecularium deſideriorum.¶ Cum quanta gratiarumactione eſt ſalutādus dominus ieſus in miſſa. Ca. XXXIIIT iſta quattuꝫor in omni miſſa ab ipſo/ tota deuotionē. toto fletu cordis ab eo
