Seite
Sermo XLI. qui ex virtute deitatis poterat peccatores iu ſtificare. xp̄c fec̄ ſicut poteſtates ⁊ dn̄i qͥ infi­ne dn̄ij debent ſindicari et modulari et ideo xp̄c dū deberet de mundo recedere quē rexe­rat et docuerat voluit ſtare ad ſindicandū et modulandū. vt nullus pꝰ eius receſſuꝫ oblo­ret̉ de ip̄o ꝓbans ⁊ affirmās ꝙ in nullo vnꝙͣ deliquerat nec peccauerat. E Nota aūt ꝙ chriſtus non ſolū nō peccauit. ſꝫ nec pecca­re potuit multiplici rōne. Primo rōne oī­mode puritatis. Ip̄e eī eſt lux puriſſima. Sa. viij. Candor eſt ei lucis eterne et ſpeculum ſi ne macula dei maieſtatis. Ioh̓. viij. Ego ſum lux mun. Ip̄a em̄ lux eſt tota pura. nec macu­lam pōt reciꝑe. nam in trāſeundo ꝑ feda peī­tus non fedat. Peccatū ꝟo eſt quedā macu­la aīe. Eccī. xlvij. Dediſti macu. in gloria tua et ꝓphanaſti ſemē tuū. ergo xp̄c peccare non potuit. Scd̓o rōe ꝑfecte boītatis. Chriſtꝰ em̄ ſemꝑ in ſe habuit omne et ꝑfectum bonū. quia ab inſtanti cōceptōis ſue fuit beatus. cū aīa eius fuerit dei verbo cōiūcta. Und̓ ſi quā penam paſſus eſt voluntarie ꝑtulit. Oīs autē peccās ꝓpter aliquod bonū tꝑale qd̓ non ha bet et cupit habere pct̄m cōmittit. vt vſurari us ꝓpter pecuniā. luxurioſus ꝓpter delectatō nem. et ſic de alijs. Cū gͦ chriſtus oē bonū qd̓ volebat haberet. nec aliquid eiꝰ voluntati re­ſiſtere poterat. ergo peccare nō poterat. quia peccando aliquod bonū niteret̉ habere qd̓ n̄ habebat. Tercio rōne indeficientis virtu­tis. Chriſtus em̄ virtus indeficiēs eſt. portās oīa verbo virtutis ſue. vt dicit apl̓us ad Ho bre. j. Peccare aūt nihil aliud ē qͣꝫ defice̓. Qꝛ vt Boe. dicit. Omē peccatuꝫ ab impotentia ꝓcedit. Ideo em̄ peccāt hoīes. qꝛ in efficiētia bonoꝝ ſtare nō poſſunt. ſicut terrens equū d̓ equo cadit. qꝛ ſuꝑ equū n̄ potuit ſe tenere. et Augꝰ. dicit ꝙ peccatū nihil eſt et hoīes nihil fiunt cū peccant. Peccatū em̄ cōſiſtit in eo qͥ hō deficit ab eo qd̓ facere debet. et ꝑ ꝯſequē­peccatū nihil aliud eſt qͣꝫ priuatio decentis ⁊ debiti actꝰ. Cū gͦ xp̄s ſit indeficientis virtutꝭ gͦ peccare non potuit. Quarto rōne carē­tie fomitis peccati. qꝛ ſiccata radice ⁊ amputa ta ram pullulare nō poſſunt. ſed radix et fun damentū oīs peccati ē concupiſcentia mali. et peccatum originale. Unde ſi quis hanc cōcu piſcentiā nō hēret nō poſſet peccare niſi ꝑ igͦ­rantiam a dyabolo deciꝑetur. ſicut decepit p̄­mos ꝑentes et xp̄m deciꝑe conatus ē. Sꝫ tal ignorantia et deceptio non potuit eſſe in chri ſto. cū ſit ſapiētia dei patris ꝑ quē fecit et ſecu la. Cū ergo xp̄c fomite peccati inclinante ad malum caruerit. peccare nō potuit. Cuiꝰ ratō eſt. qꝛ peccare eſt adherere bono cōmutabili ſpreto bono incōmutabili. vt dicit. Augꝰ. eli­gere bonū tꝑale et ſpernere bonū eternū. elige re bonū paruū ⁊ carnale et ſꝑnere magnū bo­num et ſpirituale et ꝑfectuꝫ. Hoc aūt hō nō poſſet facere niſi ꝓpter impulſum ꝯcupiſcētie que ad tale bonū eligendū ⁊ ꝓſequendū inſti­gat. vel ꝓpter dyabolicam deceptōeꝫ. qꝛ ſicut naturaliter homo vult bonū nec pōt malum velle. ita naturalit̓ vult ꝑfectū bonū ⁊ citiꝰ ma ius bonū qͣꝫ minus bonū. Quinto rōe ple. narie poteſtatis. Xp̄c em̄ fuit et eſt merus ⁊ li­ber dn̄s oīm. Math̓. xxviij. Data ē mihi om. po. in ce. et inter. Et id̓o ſub lege nulla fuit cō ſtitutꝰ. Io. xiij. Sciēs hieſus qꝛ oīa d̓dit ei pr̄ in manus. Lu. vj. Dn̄s eſt filius hoīs etiā ſab bati.i. pōt ip̄m ſoluere ſicut ip̄ꝫ inſtituit ad ce­lebrandū. Quicqͥd gͦ fec̄ vel dixit vl̓ ordīauit totum potuit abſqꝫ pct̄o facere. de plenitudi ne poteſtatis. Sed pct̄m nihil aliud ē niſi di ctu vel factū vel cōcupitū ꝯtra legeꝫ dei. vt di cit Augꝰ. Dn̄s aūt legis poteſt diſpenſare in lege et ip̄am mutare. et faciēs cōtra legē n̄ pec cat. qꝛ dn̄s eſt. F Sic deus non peccat faciens ſupra naturā vel cōtra naturā et ſimi liter cōtra legem agens. Et hoc patet. qꝛ qͣn­do dn̄s p̄cepit alicui vt faceret contra legē il­le non peccauit. vt patet de ſamſone qͥ interfe­cit ſeip̄m. qd̓ eſt cōtra cōmunē legem. Itē ptꝫ de mendatio abrahe et ſare. qͣndo ſara mētita eſt abraham fratrem ſuum eſſe. vt ptꝫ Gene. xij. Idem patet de fornicatōe Oſee. qui d̓ mā dato dei fornicatus ē dicēte ſibi dn̄o. Uad̓ ⁊ et accipe tibi vxorē fornicariam ⁊ fac filios for nicatōis. Oſee. j. Unde quādo ꝑmiſit plures vxores hēre et libellū repudij dare ſine pecca­to fuit. Et ſil̓r qn̄ mādauit illos ſepteꝫ ppl̓os occidi de quibus in ioſue ptꝫ. talis occiſio ſine peccato fuit. Cū ergo xp̄c fuerit merus et lib̓ dn̄s omniū. qd̓ fecit vel dixit abſqꝫ peccato facere potuit. Sexto rōne perfecte confir­matiōis. ſicut em̄ ſancti qui ſunt in celo. pecca re nō poſſunt. eo ꝙ ſunt in gr̄a cōfirmati. ita ⁊ xp̄c dū viueret peccare nō potuit eo ꝙ erat in gratia cōfirmatus. Secūdo in lege māda­bantur occidi falſarij. ſiue in doctrina vt here tici. Deū. xiij. Si ſurrexerit in medio tui ꝓphe ta. aut qui ſomniū vidiſſe ſe dicat et p̄dixerit ſignū atqꝫ portentū et euenerit qd̓ locutus ē.