Seite
Sermo.XVII. tigerit montem lapidabit̉. Beſtia eſt homo ſecularis qui vuit tangere montem ſcripture Solus moyſes aſcēdit montē ad loquendū deo. quia ſolus homo cui reuelat deus ſecre­ta ſua debet alta et profunda ſcrutari. In fine nota qd̓dam miſterium. qꝛ in feſtis duan do hieſus debet queri et inueniri ꝑditur. et in toto alio temꝑe nō ꝑditur ſic̄ in feſtis. qꝛ feſta ſunt inſtituta. vt homīes vacēt diuinis. vt di­ctum ē et ipſi vacant potatōnibꝰ et cōmeſa­tionibꝰ. ⁊ iudis. et vanitatibꝰ et minus eſſꝫ ma lum oꝑari qͣꝫ ſic facere. Et ꝓpt̓ hoc feſta nr̄a in odiū deo iūt. vſa. i. Solennitates vr̄as odi­uit aīma mea. Amos. v. di. et ꝓieci feſtiuita tes veſtras. et ideo ſaraceni qui nō ſolennizāt feſta derident xp̄ianoꝝ feſta. Tre. i. Uiderūt eum hoſtes et deriſerūt. ſa. e. Et qd̓ peius eſt qꝛ in paſcha et magnis ſolennitatibꝰ qn̄ ho deberet magis ſanctificari tunc magis ſe dif­ſoluit et vane letatur. Et breuiter feſta viden tur ordinata ſolum ad ſolatium corporale ⁊cͣ De epiſtola Sermo. xvij. Hſecro vos fra­tres ꝑ miſericordiā dei vt exhibea tis corpora veſtra hoſtiam ſanctā deo placēte Ro. xi. Sic̄ dicit apl̓us ad Ro. xiij. que a deo ſunt ordinata ſunt. Omnes aūt fideles ſunt a deo ꝑ creationem et generatio­nem. Ideo beatus paulꝰ tanqͣꝫ dei aptus ad gentes cōuertendas et ordinandas. in epiſto ſa hodierna om̄es fideles nititur ordinare. vt re et nomine chriſtiani. i. chriſti fideles ſimus filij. Et quia homo habet ordinē ad deum. a quo eſt. ad mundum in quo eſt. et ad primū cum quo viuit. et eſt. ideo in hac epiſtoia qͣꝫ­tum ad hec nos ſaragit ordinare. Due qui­dem epiſtola in quatuor ſcindit. Primo em̄ ordinat nos ad deum ẜm vnam preni noſtri. ſcꝫ p̄m corpus vt ip̄m hoſtiaꝫ viuentē deo of­feramus. In principio epre. Secūdo nos or­dinat ad mundū. vt nos ei nō cōformare de­beamus. ibi. Et nolite cōfor huic ſeculo. ſꝫ re formaꝫ in nouitate ſenſus veſtri. Tercō nos ordinat iterū ad deum ẜm aliam partem no­ſtri. ſcꝫ ẜm intellectuꝫ. ne plus qͣꝫ oporteat et deceat ſapiamus. ibi. Dico em̄ ꝑ gratiam dei que data eſt mihi om̄ibus qui ſunt inter vos. non pius ſapere qͣꝫ oportet ſapere ⁊cͣ. Dua­to nos ordinat ad proximum. vt vnus alteri ſubueniat. ibi. Sicut em̄ in vno corpore mul­mē. ha. ⁊cͣ. Primo ergo apl̓s ordinat nos ad deum ẜm vnam ꝑtem noſtri. ſcꝫ ẜm corpꝰ vt ip̄m hoſtiam viuentem deo offeramꝰ. Et hoc eſt. p̄ſecro vos fratres. i. ꝑ ſacra adiu­ro. Eſt em̄ obſecratio petitio cū adiuratione vt ꝑ natiuitatem xp̄i et ꝑ mortem. et ſimilia. in quo apl̓i benignitas. et humilitas demon ſtratur. quia non in pat ſicut prelatus ⁊ dn̄s ſed obſecrat ſicut frater et ſeruus. cum tn̄ ma gnus eſſet prelatus ⁊ p̄ alijs apoſtolis. Scie­bat em̄ ꝙ aīmus homīs melius ꝑbiana de­ducitur qͣꝫ ꝑ violentiam trahatur. Sene. De neroſus eſt aīmus hominis et naturaliter cō­tra poteſtatē recalcitrans. facilius ducitur qͣꝫ trahat. Unde ſuꝑbos prelatos qui aliter fa ciunt. dominus increpat eos per Ezechi. xxx. iiij. c. d. Cum auſteritate imꝑabatis eis et cuꝫ potentia. et diſperſe ſunt oues mee. Sic fecit roboam filius ſalomonis. et ideo populus nō acquieuit ei. ſeqͣ receſſit ab eo vt patꝫ. iij. Re. xx. obſecro inquā fratres. Et ꝑ quid obſe­cro certe ꝑ miſericordiā dei. ſupͣ. vobis facta Et ſic eſt adiuratio non ſolum ꝑ vnum bonū ſed ꝑ om̄ia bona q̄ xp̄c nobis fecit. que om̄ia xp̄c motus miſcd̓ia nobis largitus ē vnde ex miſericordia nos fide illumīauit. nos a pecca­tis abſoluit. nobis dona ex virtutes infudit. in filios dei regenerauit. de pt̄ate dyaboli nos eripuit. nobis celum apuit. et ꝑ mortē ſuā ſal nos nos fecit. ad Titi. iij. Hon ex op. ius. q̄. f. nos ſed ẜm ſuā mi ſal. n. t. In quo oſtēdit ma gnus feruor apl̓i. qn̄ per om̄ia bona nr̄a nos qͣdiurat. Duādo em̄ feruēter deſideramꝰ ali­quid ab aliquo obtinere. ꝑ illud quod magis amat eum adiuramus. Sic apſus ꝑ dei miſe­ricordiaꝫ. quā magis amare debemꝰ nos aqͣ­iurat. que magis apparuit in eo ꝙ ſanguinem ſuū ꝓ nobis fudit. Et iō apius vt fractat cor da noſtra adamāte duriora adducit ſāguīeꝫ xp̄i. Duia ſi adamas ſanguine hirci frangit̉. nito magis cordia nr̄a deberēt ſāguīe xp̄ifra gi. In cōeffuſiōe ꝯſiſtit miſcd̓ia dei. Et qͥd ob ſecro. Terre. vt exhi. cor. ve. nō corꝑa aīaliuꝫ ſic̄ iudei antiqͥtꝰ. Psͣ. xlix. Hō accipiā de do­t. vi. Tara di. n̄ aliena. Sūt ei aliqͣ qͥ de alieno corio logiā corrigiā faciūt. Ro. vi. Sic̄ et exhi buiſtis mēbra vr̄a ſer. immū. ⁊ iniqͦ ad iniqui. ita nūc exhi ſer. iui. in ſanctificatōꝫ. Exhibēte dico corꝑa vr̄a hor. deo ꝑ carnaliū deſiderio rum et opū mortificatōꝫ. Gall̓. v. Qui at̄ ſūt