Seite
ſtitutus. in epiſtola hodierna docet ⁊ inducit nos ad arma ſpiritualia poſſidenda vt legiti­me certare poſſimus. ⁊ ꝑ cōſequēs in die viſi tatōis ⁊ iudicij cū dn̄o coronari. ij. Thimo. ij. Nemo coro. ni. qui le. cer. Dyabolus enī ad uerſarius noſter ſemꝑ circuit vt nos deuora­re poſſit. In hac ergo epl̓a beatus pe. quātu or facit. Primo inducit nos ad humilitatis veſtigiū. ibi. Hūiliamini. Secūdo amouet a nobis terrene ſolicitudinis diſpēdiū ibi. Om nem ſolicitudinē ve. ꝓij. in eū. Tercio exhor tat̉ ad vigilātie ⁊ ſobrietatis amplexū. ibi ſo. es. ⁊ vi. Quarto oſtendit ꝙ hec tria ſi habue rimus deus ꝑducet ad ꝑfectōis fructum ibi. Deꝰ autē omnis gratie qui vo. nos ⁊cͣ. Ip̄e ꝑficiet ꝯfir. ſolidabitqꝫ. Perficiet humilitatē cōfirmabit terrene ſolicitudinis amotionē et ſobrietatē ⁊ vigilātiā ſolidabit. Primo ergo ad humilitatis veſtigiū nos inducit quā nos in prelio ſpūali propter duo habere debemꝰ .ſ. propter neceſſitatē ꝯflictus ⁊ propter vtili tatem fructus. Primo debemus habere humilitatē propter neceſſitatē ꝯflictus. Eſt enī ſpirituale preliū forte ita ꝙ niſi ſub potē. manu. dei humiliemur omnino ſuccūbemus. Tunc autē ſub potenti manu dei humiliam. qn̄ in virtute manus dei credimus in hoc pre lio obtinere ⁊ totā victoriā manui dei.i. gratie eiꝰ attribuimꝰ ⁊ nō nobis. j. Corin. xv. Gra­tia dei ſum id qd̓ ſum. ⁊ gratia eius in me vac. nō fuit. ſed abundantius iſtis omnibꝰ la. non autem ego ſed gratia dei mecū. Unde beatꝰ petrus qn̄ predictū ē ſibi a xp̄o de prelio. hꝰ manus auxiliū nō queſiuit. ſed ſtatiꝫ dixit pa ratus ſum te. in car. ⁊ in mor. ire. ideo viliſſime ſuccubuit ⁊ ad vocē vnius ancille xp̄m nega­uit. Dauid autē adoleſcens qꝛ huius manus auxiliuꝫ queſiuit. ⁊ ſub ea ſe humiliauit. d. ad goliā. j. Regū. xvij. Ego venio ad te in noīe dn̄i. ⁊ nō in fortitudine mea. tu autē venis ad me in robore corporis tui cōfiſus. goliam gi­gātē maximū ꝓſtrauit ⁊ occidit in quibꝰ duo bus noſtrū preliū eſt figuratū. Secūdo debe mus habere humilitateꝫ propter vtilitatem fructus habet eniꝫ humilitas qͥnqꝫ magnos fructus facere in nobis. Q Primus eſt depreſſorū exaltatio. hō enī eſt valde depreſ ſus ſed humilitas exaltat eū. Luce. xiiij. Qui ſe hu. exal. Iob. v. Qui ponit hūiles ī ſubli­mi. īmo humilitas eſt regula ⁊ mēſura exalta­tionis vt quantū quis ſe humiliat hic tantuꝫ in futuro exaltet̉. Et hoc ē qd̓ di. Ut vo. ex­al. in tem. vi. i. iudicij. ī quo nos deus vilitabit Et ꝙ humilitas ſit mēſura exaltatōis appa­ret in xp̄o. beata maria. io. bap. ⁊ paulo. Nam qꝛ xp̄s ſuꝑ omnes ſe humiliauit ideo ſuꝑ oēs eſt exaltatꝰ. Philip. ij. Exinaniuit ſemet. for. ſer. ac. propter quod deus exal. il. Beata ma ria poſt xp̄m ſumme ſe humiliauit. ſe vocans ancillā cum eſſet mater dei. ⁊ ꝑ ꝯſequēs regi­na celi ⁊ terre. ⁊ iō ſuꝑ oēs eſt exaltata. Luc. i. Quia reſpe. hu ancill. ſue. Et iō ſumme eſt ex altata in celo ⁊ in terra. Quia vero iohan. ba­ſe valde humiliauit dicēs. ſe non eſſe dignuꝫ ſoluere corrigiā calciamēti xp̄i. cuꝫ tn̄ magnꝰ eſſet apud deū ⁊ homines. iō xp̄s eum pre oī­bus cōmēdauit. d. Inter natos mu. non ſur. ma. io. bap. Math. xj. Paulus etiā valde ſe hūiliauit di. ſe minimū apoſtolorū ⁊ non eſſe dignū vocari apoſtolum iō eccleſia exaltauit eum valde ꝑ excellentiā eum apoſtolum vo­cans. Secundus fructus eſt orationū ex­auditio. Nam oratio humilis intrat in cōſpe ctu dei ⁊ ei placet ⁊ ipſam recipit ⁊ audit. Ec­cleſiaſtes. xxxv. Oratio humiliātis ſe nu. pe. iudith. ix. Humiliū ⁊ manſuetorum ſemꝑ tibi placuit deprecatio. Huius exemplū pa­tet in phariſeo ⁊ publicano. quia iuſtificatio­nem publicanus humiliter impetrauit. Luc. xviij. Deſcendit hic iuſtificatus in domum ſu am. Tercius eſt periculorum euaſio. hu­miles enī deus liberat ab omni ꝑiculo. Pſal. humilia.ſ. ⁊ li. me. Augꝭ. Humilitas cuſtodit in omni temptatione. ⁊ non crepet mens ī for nace. que non tumet vento ſuperbie. iij. Re­gum. xij. Nonne vidiſti achab humi. c. me. ꝓ pter quod non inducaꝫ malum in diebus ſu is. vbi di. Greg. Si tātum placuit humilitas deo in reprobo vt propter eam ſententiā mu tauerit. quid faciet in electo. Exemplum hu­ius habemus in dauid qui dum in anguſtia eſſet conſtitutus vocauit ſe canem mortuum j. Regum. xiiij. Rex iſrael canem mortuum perſequeris et pulicem vnum. Et ideo eruit eum de omni anguſtia. Quartus eſt grati­arum ſuſceptio ſiue ſuſceptionis gratiarum aptitudo. Humilitas enim facit hominē ſuſ ceptibilem gratia dei. Iaco. iiij. Deus ſuper­bis reſiſtit. humilibus autem dat gratiā. Cu ius ratio eſt. quia ſuperbus eſt plenus vento inanis glorie. ⁊ ideo nihil poteſt recipere. hu­milis autem totus eſt vacuus ſui reputatiōe.