Seite
Sermo X qui pro de cem nūmis cōputabat̉ et habebat imaginē ceſaris. et in lr̄is nomen eiꝰ ſcriptum Hiero. Oēs reges romani a prīo gayo ceſare qͥ imꝑiū arripuit ceſares appellabant̉. Nūmiſ ma ꝓprie eſt ip̄a exaratio imaginis regie et ſu­ꝑſcriptio noīs regis. et ideo improprie poīt̉ h̓ nūmiſma. magis aūt ꝓprie ponit̉ d̓narius. Et hoc ē qd̓ ſequit̉. At illi obtulerūt ei denariuꝫ. .ſ. qͥ ꝓ cenſu ſoluebat̉. Non autē xp̄c fecit ſi­bi oſtendi denariū. Et de imagine et de ſuper­ſcriptōe ip̄os int̓rogauit. qͣſi ip̄m non cogno ſceret qͥ corda eoꝝ cognouerat. Sed vt ex cō ceſſis ab eis ꝓferret ſententiā veritatis vt dic̄ glo. Et hoc ē qd̓ ſequit̉. Cuiꝰ ē imago hͨ ⁊ ſu­ꝑſcriptio. Dicūt ei ceſaris.ſ. tyberij ceſaris pͥ­uigni octauiani auguſti ſub qͦ paſſus eſt dn̄s. Nā natus ē ſub octauiano ⁊ paſſus ſub tybe­rio. Et ſic ptꝫ terciū. Quarto aūt ſequit̉ ſe tentioſa reſponſio quam a xp̄o audierūt. Et hoc ē. Reddite gͦ q̄ ſunt ceſaris ceſari.ſ. cēſuꝫ et tributa. ⁊ q̄ ſunt dei deo.ſ. decimas pͥmicias et oblationes. Ro. xiij. Reddite oībꝰ debitū. cui tributū tribu. cui vectigal vectigal. cui ho­norem. honorē. Un̄ nulli dēmus aliquid niſi ex charitate et ad honorē dei. Unde dn̄is tē poralibꝰ debemus tributū et vetigal. qꝛ mini ſtri dei ſunt ad ꝯſeruandū iuſticiam. Ro. xiij. Miniſter em̄ dei ē vindex in iram ei qui male agit. Et ideo in autoritate p̄dicta ſubdit apo ſtolus. Nemī quicqͣꝫ debeatis niſi vt inuicem di.i. cenſus ⁊ tributa ex charitate dn̄t ſolui vt iuſticia ſeruet̉. qꝛ ſi dn̄s iuſticiam non ſeruarꝫ nec id faceret ꝓ quo tributū eſt impoſitū tūc hoīes p̄dicta ſoluere nō tenerent̉. Sic gͦ bōa tꝑalia vt boni diſpenſatores dei tribꝰ ꝑſonis diſpenſare debemꝰ primo nobis et fallie no­ſtre neceſſaria tribuēdo. ſcd̓o dn̄is tꝑalibꝰ tri­buta ſoluendo vt pax et iuſticia cōſeruet̉. ter­cio ſacerdotibꝰ et religioſis et miſerabilibꝰ ꝑ­ſonis decimas ⁊ elemoſinas dando. vt orēt ꝓ­nobis et bono ſtatu nr̄o: et in tabernacula et na nos recipiant. Ip̄i em̄ ſunt per quos ſta­tus bonꝰ et pacificus terraruꝫ ꝯſeruat̉. Hic cadit exēplum illius ſancti ludouici regis fra­cie. qͥ dū rep̄henderet̉ a baronibꝰ francie. qua re omīa daret religioſis ⁊ pauꝑibꝰ dixit. Ip̄i ſunt milites regni mei ꝑ qͦs bonꝰ ſtatꝰ ⁊ pacifi­cus regni mei habet̉ et conſeruat̉ qꝛ pugnāt or̄onibꝰ fortiſſimo armoꝝ genere. Et iō nullꝰ rex tanta pace potit̉ vt ego. Propterea ꝓpt̓ tributa et collectas nō ſunt elemoſine ſubtra­hende. qd̓ qͥdam faciunt qui de elemoſinis ele uant ꝙ inde collectas et alios ſumptus ſoluāt deberent em̄ potius malas expenſas quas fa­ciūt moderare. Hic cadit exēplū cuiuſdā au­rige qui cū haberet currū nimis onuſtum. ꝓpt̓ qd̓ boues nō poterant bn̄ currū trahere. ince pit eū ſecuri eleuare de rotis currus et nō de onere. ꝓpt̓ qd̓ currus fractus ē. et remanſit in ſceno. Religioſi em̄ et alij boni pauꝑes ſunt rote currus totū mūdū trahentes. Et iō n̄ de rotis. ſed de pondere debēt eleuari al̓s dictuꝫ verificabit̉. Aug. quo ait. qd̓ non dat̉ chriſto dat̉ fiſco. Unde de tali ſubtractiōe nunqͣꝫ ali quis ditatus et gauiſus fuit. Iō patres noſtri antiqui bonis tꝑalibꝰ abundabant qꝛ decīas et elemoſinas dabant. Sic gͦ faciendo ſenten tiā xp̄i implebimus. vt d̓o ſua et ceſari ſua ſol uamꝰ Moralit̓ ad edificatōeꝫ noſtrā hͨ q̄­ſtio cuiꝰ ē imago hͦ ⁊ ſuꝑſcriptio triplicit̓ pōt intelligi. Primo vt ſit de imagīe naturali aīe ẜm quā ad dei imaginem ē creata. Gen̄. j. Creauit deus ho. ad imaginē et ſil̓itudinē ſu am. Nā ſicut vnus ē deus ⁊ tres ꝑſone ita eſt vna eēntia aīe in qͣ ſunt tres potētie.ſ. memo­ria intelligentia et voluntas. tres ꝑſonas diui nas repreſentantes. Nam ꝑſona patris ē ꝑ modū memorie omnia ꝯtinētis et cōſeruantꝭ Perſona filij ē ꝑ modum intelligentie omnia dirigentis. ip̄a em̄ ē ſapientia patris. Perſo­na ſpūſſancti ē ꝑ modum voluntatis omīa bo­na amātis. qꝛ ip̄a ē amor patris ad filiū et ecō uerſo. Pater ergo debꝫ quieſcere in cella. me morie per iugem recordatōnem beneficioruꝫ dei. filius in cella intelligentie per veram fideꝫ diuinitatis et humanitatis ſue. ſpirituſſanctꝰ in cella voluntatis per amorem perfectorum bonorum. Hec ergo imago indubitanter eſt dei. Et iō indubitāt̉ aīa dꝫ r̄ddi d̓o. Suꝑſcri ptio autem dei apparet in corpore. Nam in facie habet homo ſcriptum. Homo dei. Nā duo oculi ſunt vt duo o. Supercilia vero vt vnum. m. auris vero vt vnum. d. nares au­tem ſunt vt vnum ē. os vero vt vnum i. Et ſic habes homo dei. Eſt aūt imago dei ī aīa et ſuꝑſcriptio in corꝑe. et ꝑ ꝯſequēs hō ē de­narius dei. et ſic hō eſt dei in anima ⁊ corꝑe et ꝑ ꝯſequēs animā et corpus dēmꝰ redde̓ deo. Res aūt tꝑales debemus tripliciter diuidere vt dictum eſt ſupra. Bern̄. Deo debemꝰ to­tū et aīam et corpus. qꝛ totū fecit et refecit. Scd̓o vt ſit queſtio d̓ interiori imagine vi