Seite
Sermo CXV. deū vt ip̄m ꝯgnoſcat. ꝯgnoſcendo amet amā do poſſideat. ⁊ poſſidēdo fruat̉. vt dicit. Aug. Ordinat bona oꝑa ad premium ⁊ peccata ad tormētum. nō em̄ poſſunt peccata ad aliū or­dinē reduci. dū ordinē rōis ⁊ rectitudīs egre­diunt̉ niſi ad ordinē iuſticie ⁊ vindicte. vt dic̄ Aug. Ordinat etiā mala ad bonū inqͣꝫtum d̓ malis elegit multa bona ſicut de ꝑſecutōe ty­rannoꝝ eligit patiētiā ⁊ meritū martirū exal­tatōem. fidei ꝯuerſionē infideliū ⁊ deſtructōꝫ ydoloꝝ. Quia vt dicit. Aug. Deꝰ ē adeo po­tens ꝙ nūqͣꝫ ꝑmittit fieri malū. niſi inde eliciat bonū. Nā occiſio pecoris eſt vita leonis. Ip̄e igit̉ ē verbū patris. cuius ſapīa ꝯditi ſumus ⁊ ꝓuidentia gubernamur. qui ꝯſtituit omnia ī numero. pōdere ⁊ menſura. Sap̄. viij. Attin­git gͦ a fi. vſqꝫ ad fi. for. ⁊ di. o. ſua. Et iō qͣꝫuis nos in tenebris ſedētes hūc ordinē et diſpoſi­tōem rectā videre nō valeamus. ſicut nec no­ctua ſolem. tn̄ omnia ordinate ꝓcedere ambi­gere nō debemus. Boe. li. iiij. ꝓſa. v. Et tu qͣꝫ uis cauſam tāte diſpoſitōis ignores. tn̄ quo­niā bonus rector mūdū tꝑat recte fieri cuncta ne dubites. Tercio dicit. ꝙ iudiciuꝫ gētibꝰ ꝓfert. qꝛ faciet iudiciū. Io. ix. In iudiciū ego ī hūc mūdū veni vt qui nō vident videāt. ⁊ qui vidēt ceci fiant. Sed timēdum ē nobis valde ne hmōi iudiciū nobis inferat̉. Sicut em̄ iud̓i ꝓpter incredulitatē ⁊ mala oꝑa fuerūt repro­bati. et nos ex dei miſericordia electi. ita time­re debemus ne ꝓpter peccata que quotidie ne quiter oꝑamur reprobemur a deo ⁊ eius gra­tia in gētem aliā trāſferat̉. Math̓. xxj. Aufere tur a vobis regnū dei ⁊ dabit̉ genti faciēti fru ctus eius. Iſa. vj. Exceca cor populi huius. et aures eius aggraua. ⁊ oculos eiꝰ claude ne for te oculis ſuis videat. Lu. viij. Ut vidētes id ē videre ſe putātes nō videāt. Dicētes em̄ ſe eſſe ſapiētes ſtulti facti ſunt. vt dicitur Ro. j. Tales ſunt mali xp̄iani. qui ꝯfitent̉ ſe noſſe d̓ um. factis aūt negant. habētes ſpēm pietatis xp̄iani et virtutes eius abnegātes. vt dicit̉ ad Thimo. j. Ultimo aūt illud generale iudiciū ꝓferet qn̄ dicet. Ueīte ben. pa. m. ⁊cͣ. Diſce. ma. in ig. eter. ⁊cͣ. Math. xxv. Et ſic in pn̄ti et in futuro iudiciuꝫ ꝓferet. Ioh̓. v. Pater om. iud. de f. Sed ꝯtra. Nō miſit deus filiū ſuum in mūdū vt iudicet mūdū: ſed vt ſaluet̉ mūdꝰ ꝑ ip̄m. Rn̄ſio. deus venit principaliter ad re­laxādum peccata. ad dādum ſalutē mūdo. et nō venit ad ip̄m ꝯdemnādum ſicut in futuro veniet. Sed qui nolūt hāc ſalutē reciꝑe deus relinquet eos in fecibꝰ ſuis. et gr̄am ſuam alijs ꝯferet. Et ſic dr̄ eos iudicare.i. a bonis diſcer­nere. ſic iudicauit iudeos. Io. iij. Hoc ē aūt iu diciū qꝛ lux venit in mūdū et dile. ho. m. te. qͣꝫ lucē. Luciferū aūt ſerpētē antiquū ⁊ humani generis inimicū iudicauit et cōdemnauit et de mundo expulit ⁊ in inferno recluſit. Iohā. xij. Nūc iudiciū ē mūdi.i. principis mūdi. nūc pͥn. hꝰ mū. e. fo. qui in ydolis ꝑ totū mūdū coleba­tur q̄ oīa ꝑ xp̄i aduētū ſunt deſtructa. Quar­to d. ꝙ iuſticiā in omnibꝰ exequet̉. quia faciet iuſticiā in terra. Magnā quippe iuſticiā redē­ptor noſter in reꝑatōe humana ē executꝰ. ad quā ip̄e venerat faciēdaꝫ. quia ſicut homo ſu­perbiendo deliquerat. ita xp̄c ſe humiliando ſatiſfecit. ⁊ ſicut homo voluit eſſe deus. ita de­us factus ē homo. et ſicut homo peccando in oēs poſteros mortē trāſmiſit. ita xp̄c morien­do omnibꝰ immortalitatē ꝯtulit ⁊ mortem de ſtruxit. Et ſicut peccatū hominis fuit infinitū ita meritū xp̄i fuit infinitū. Et ſicut dyabolus ſeduxit euā in pomo vetito mortē abſcondē­do. ita xp̄c decepit dyaboluꝫ ſub humanitate deitatē et vitā eternā abſcōdendo. ⁊ fecit ſicut piſcator ad hamū qui ſub verme hamum ab­ſcondit quem dū piſcis credit capere: capitur ip̄e. Iob. Nūquid extrahere poterꝭ leuiathā hamo. Et ſicut ꝑ lignum et in ligno dyabolꝰ vicit hominem: ita ī ligno victus eſt a chriſto. Et ſicut dyabolus per ſuperbiam expulit ho minem de paradiſo. ita xp̄c per humilitatē re­duxit. quia ꝯtraria cōtrarijs curant̉. Et ideo cantamus. Hoc opus noſtre ſalutis ordo de­popoſcerat ⁊cͣ. Docuit etiam iuſticiam facere dum dixit. Reddite que ſunt ce. ce. et que ſūt dei deo. Math̓. xiij. Actuū. j. Cepit ih̓s facere et docere. Et ſic patet ſecundum. Tercio Hieremias. aduentus xp̄i effectū ⁊ fructū p̄­nūciat ſpecialē di. In diebus illis.i. in aduen­tu xp̄i ſaluabitur iuda.i. ppl̓s iudaicꝰ ⁊ iſrl̓ ha­bitabit ꝯfidenter.i. ideꝫ populus ſaluabitur ⁊ confidenter habitabit. Ubi ſciendum ē. ꝙ vt xp̄c di. Math. xv. ip̄e prīcipaliter venit ad ſal­uādas oues qui perierūt domus iſrl̓. tn̄ n̄ om­nes de populo iſrahel ſaluati ſunt per chriſti aduentum immo vt dictum eſt multi ſunt re­probati ſcilicet illi qui in illum credere nolue­runt. nec ip̄i verum deum confeſſi ſunt. Solū ergo illi per chriſti aduentum ſaluati ſunt de populo iudaico. qui ip̄m verum deū ⁊ homi­