Expoſitio beati Gregorij pape qui ſalui fiūt. Sed notādū eſt qm̄ quicqͥd iuſticie fortitudīs habet̉ ab ipſo xp̄o per exempla operū illius trahit̉. Ideo ſequi­Manus illius tornatiles au ree: plene hiacinctis. Quid em̄ permanus xp̄i deſignat̉: niſi oꝑa que in mūdo geſſit: que nobis immi­tāda ꝓponunt̉. Ipſe em̄ ait: Qui me di­ligit: me ſequat̉. Et apl̓s. Qui dicis ē in xp̄o manere: ſicut ille ambulauit: ip̄eam bulare debet. Manus vero tornatiles eſ­ſe ꝑhibent̉: qꝛ ſctā oꝑa eius ſine īpoſitiōe iniqͥtatis ex parte in iuſticia gradiebāt Qd̓ em̄ tornat̉ in rotunditate ſui: ſine ob­ſtaculo voluit̉. Sic xp̄i opera in rectitudi nis rotūditate voluebant̉: qꝛ tornitas nul la ei adherebat: qua minus iuſticia eiꝰ in rotundū duceret̉. Auree etiā manuꝰ eſſi dicunt̉: qꝛ quicqͥd exterius inter homīes operabat̉: in diuītatis pulchrytudine di­ſponebat̉. Manus quoqꝫ ſpōſi plene hia cinctis eſſe dicunt̉: qꝛ quicūqꝫ illius oꝑa corde imitant̉: felicitatis eterne muneri bꝰ in retributiōe ditant̉ Unde idē redē ptor. Qui mihi mīſtrat: me ſequat̉: vbi ego ſum: ibi mīſter meus erit. Sequit̉. go. Uēter eiꝰ eburneꝰ: diſtīctꝰ ſaphiris) Quid vētrē: niſi mortalitas. Et qͥd per ebur: niſi incorruptio deſigna­Ebur qͥppe valde durabile os hꝫ: in or namēta reguꝫ aſſumit̉. Uenter xp̄i recte eburneus eſſe dicit̉: qꝛ mortalitas xp̄i ad īmortalitatē perducit̉: per reſurrectio ad gloriā patris ſui regis vꝫ eterni: in vita eterna collocat̉. De quo dicit̉: Xp̄s reſurgēs ex mortuis: morit̉: mors il li vltra dn̄abit̉. Qui vero in ornamen to regū aſſumit̉: qꝛ quiſqͥs carnis ſue rex dn̄s eſſe ꝓbat̉: ipſius xp̄i mortalitate re ſurrectiōis amore cognatiōis ſpe īmor­talitatꝭ ornat̉. Ande alibi dicit̉: Qui glo­riat̉: in dn̄o gloriet̉. Sed neuter diſtinctꝰ ſaphiris eſſe perhibet̉: qꝛ in noſtra corru­ptiōe quā portauit: celeſtia oꝑa per mira­cula que faciebat paſſiōibus nr̄is inſeruit Saphirus em̄ qui aereū colorē portat: be ne celeſtia facta que in miraculis oſtende bant̉ deſignat. Uenter vero xp̄i ſaphiris diſtinguit̉: qꝛ inter paſſiōes carnis di­uina miracula oꝑabat̉: quaſi in corruptio ne corruptio variat̉. Qua diſpenſatione apl̓i in fide eruditi ſūt: ad paſſiōes tole­randas robuſti extiterūt. Ideo ſequit̉. hh Crura illius colūne marmo ree: que fundate ſunt ſuꝑ baſes aureas. I Per crura apoſtolos intelligimus: per qͦs vniuerſū mundū circuit: fidē eis p̄di­cantibꝰ ppl̓is audiētibus ſparſit. Quibꝰ ip̄e in euāgelio ait: Ite in orbē vniuerſuꝫ p̄dicate euangeliū creature. Sed cru ra colūne marmoree eſſe perhibent̉: qꝛ ec cleſiā inflexibil̓r ſuſtinent: ꝯtra oēs ad uerſarios eoꝝ p̄dicatiōibus exēplis ro­borat̉. Suꝑbaſes aūt aureas colūne fun­date ſūt: qꝛ a ꝓph̓aꝝ dictis vt fortes perſi ſterēt: fidē vite gratiā perceperūt. Unde ip̄e primꝰ apl̓oꝝ ait: Habemꝰ firmiorē ꝓ­pheticū ſermonē tui bn̄ intēdentes tanꝙͣ lucerne ardenti in caliginoſo loco. Ideo em̄ auree dicunt̉: quia luce ſapiētie reſplē deſcere ſciūt. Sequit̉. i. Spēs eius vt libani: electus vt cedri. Libanus qͥppe mons eſt in ſublimes valde odorifere arbores habēt̉ Interp̄tat̉ aūt libanus de albatio ſiue can didatio. Et de xp̄o dicit apl̓s paulꝰ. Iſte factus eſt nobis a deo ſapīa ſctīficatio iuſticia. Bene ſpēs eius vt libāi exiſtit qꝛ per credētes de albamur: cui ſi adhe remus radicitꝰ ſublimes efficimur. A cꝰ gr̄a etiā bone opiniōis odorē ſi quē habe mus accipimꝰ. Electus etiā vt cedri eſſe dr̄: qꝛ de eo pr̄ loquit̉. Ecce tu puer meꝰ quē elegi: dilcūs meus cōplacuit ſibi in il lo aīa mea. Cedrus aūt excelſa eſt valde arbor: īputribilis. Xp̄us aūt excelſior ce dris exiſtit: qꝛ ꝙͣuis ſit: tn̄ deus eſſe deſiſtit. De per eſaiā dr̄: ſublimis erit valde. Odorꝰ etiā ſuꝑ oēs eſt xp̄s: qꝛ ip̄e de ſeip̄o ait: Ego flos campi liliū cōual­liū. Et per ſponſam ei dicit̉: k. Curremꝰ in odore vngētoꝝ tuoꝝ. De quo bene hic ſequit̉ Gutt̉ illiꝰ ſuauiſſimū totꝰ deſi