Expoſitio beati Gregorij pape¶ Quid em̄ per filias hieruſalē: niſi cumnon filios ſed filias dixerit intelligimus:niſi nos debiles: qͥ in eccleſia: nō viri: ſedfemine ſumus: quia contra vicia fortite.nō reluctamus: viriliter reſiſtimus: inutiliter ſubiacemꝰ. Hieruſalē em̄ viſio paciinterpretat̉: per quā eccleſia q̄ eſt maternoſtra deſignat̉: eo ꝙ aſſidue pacē perpetuā contemplat̉. Si ergo nos in ferculoregis colūne argentee non ſumus. reclinatoriū aureū non habemus. Per aſcenſum purpureū aſcendere nō valemus: ſaltem charitatē que cōmunis om̄ibus electis que quaſi in medio poſita eſt: teneamus. Per hāc quippe rex ſalomon nosin ferculo ſuo eſſe cognoſcit: quia in eo cūcolunnis argenteis cū reclinatorio aureocū aſcenſu purpureo: ꝓpter filias hieruſalem: etiā media charitate cōſtrauit: quiacū ſummis eccleſie mēbris ad eandē ſponſi beatitudinē peruenimus: ſi charitatē indefeſſam obſeruamus. Sequit̉:R Egredimini filie ſion ⁊ videte regem Salomonem in diademate: quo coronauit eum materſua in die deſponſationis eius:⁊ in die leticie cordis.)¶ Mater xp̄i beata maria eſſe credit̉: quecoronauit eū diademate: qꝛ humanitateꝫnoſtrā ex ipſa ip̄e aſſumpſit: ſicut in euangelio recitat̉. Et hoc in die deſponſatiōiseius: ⁊ in die leticie cordis eius factū eſſedicit̉: quia quando vnigenitus filius dedeitatē ſuaꝫ humanitati noſtre copularevoluit: quādo per bonā voluntate ſuamtempore oportuno eccleſiā ſuam ſibi aſſumere placuit: tūc cum charitatis exultatiōs carnem noſtrā ex matre virgine ſuſcipere voluit. In qua cū doloribus ꝓ tempore viuēs: de redemptiōe noſtra vehementer exultauit. Sed cū diadema ꝓ gloria aſſumat̉: in humanitatis autem ſuſceptione nō gloria verbi dei: ſed humilitaseſſe cognoſcat̉: quomodo in humilitatenoſtra quaſi dyademate coronatus fuiſſedicitur. Sed cuꝫ ip̄a eius incarnatio veregloria noſtra fuerit: quia membra eius ſumus propter cōmunionē corporis dyadema membroꝝ bene capitis ſcriptura predixit. Hic itaqꝫ: quia a ſponſa laudatur: ⁊ip̄e viciſſim ſponſā laudare dignat̉ dicēs¶ Capitulū IIII AUam pulchra es amicamea: qͣꝫ pulchra es ⁊ deo.cora: oculi tui columbarum: abſqꝫ eo quod intrinſecus latet.¶ Quia hec ſuperius expoſuimus: vt potuimus: nūc eadem repetere propter breuitatē ſeruandā deuitamus. Sed quia adiunctū eſt abſqꝫ eo quod intrinſecus latetbreuiter videndū eſt: quomodo ſuperiusꝯiungat̉. Pulchra eſt ergo ſpōſa ⁊ oculieius columbaꝝ: abſqꝫ eo qd̓ intrinſecꝰ latet: qꝛ valde honeſtū eſt quicquid in exterioribus operat̉: ꝙ ſimpliciter inter homines conuerſat̉: ꝙ ea que videt temporaliter cōcupiſcere dedignat̉. Et ſi quid tamēin hoc mūdo placet: poſt cōcupiſcentiasſuas ire deteſtatur. Sed vehemēter pulchrius ⁊ honeſtiꝰ eſt: ꝙ cordis deſideriūillibatū retinere conat̉: ꝙ eterne beatitudinis claritatē in mente retinet: ⁊ erectacontemplat̉: ꝙ in his que interius videt:ſuauiter requieſcit: ⁊ mūdat̉. Sequit̉.B¶ Capilli tui ſicut greges caprarū: que aſcenderunt de monte galaad.¶ Si per oculos predicatores eccleſie deſignant̉: quia ceteris viam oſtendūt: beneper capillos populi figurant̉: qui eidemeccleſie ornatū tribuūt. Capilli ergo ſponſe ſicut grex caprarū eſſe dicunt̉: quia populi eccleſie dū precepta legis ruminātesceleſtia fide contemplant̉: mūda ſunt animalia ⁊ in altis paſcunt̉. Galaad aūt aceruus teſtimonij interpretat̉. Quid autemper aceruuū teſtimonij: niſi multitudinē
