Seite
Expoſitio beati Gregorij pape retributionē ꝙͣ acqͥrimus. Dū in hoc mū do perfecte ꝓ xp̄o oīa terrena cōtempni­mus. Mille ergo ⁊ ducēti eccleſie arger tei exiſtūt: qꝛ duꝫ fideles quiqꝫ om̄ia que poſſidēt: ex toto relinquūt: ⁊ pacē ſibi cu­ſctīs faciūt: ⁊ p̄ſentis vite remunerationē cū celeſti percipiūt. Et hoc eſt qd̓ dominꝰ in euangelio ait. Amen amen dico vobis nemo eſt qui reliquerit domū: aut fratres aut ſorores: aut patrē: aut matrē: aut fili­os: aut agros ꝓpter me ⁊ ꝓpter euange­liū qui non accipiet centies tantū: nūc in tempore hoc domos ⁊ fratres ⁊ ſorores: ⁊ matres: ⁊ filios: ⁊ agros cū perſecutiōi bus: ⁊ in ſeculo futuro vitā eternā. Sed quibus iſta remuneratio ſic duplicat̉: niſi his qui cuſtodiūt fructus eius. Qui ſunt autē qui fructus vinee cuſtodiūt: niſi illi qui in ſancto opere qd̓ inceperūt perſeue rātes exiſtūt: Opus em̄ qd̓ ſancto deſide­rio incipit̉: ſi cōſtantia mētis vſqꝫ ad finē non tenet̉ ſine fructu habet̉: quia immatu re ab hoc vnde ꝓceſſerat vacuat̉. Ideoqꝫ dominus in euāgelio ait: Qui perſeuera uerit vſqꝫ in finē: hic ſaluus erit. Sequit̉ ſponſijs ⁊ dicit: A Que habitas in hortis ami­ci auſcultant: fac me audire vo­cem tuam. Spōſa in hortis habitat: quia ſancta eo cleſia: vel quelibet ſancta anīa in fructifi­catiōe virtutū mentē verſat. Cuiꝰ vocem ſponſus audire deſiderat: quia in hoc ſū­mopere xp̄o placet: vt per fectus quilibet vir infirmos: quoſqꝫ verbo ſancte p̄dica­tiōis ammoueat. Amici em̄ auſcultant: quia fideles in eccleſia vt amicus ſpōſi lo­quit̉: pio deſiderio expectāt. Et notandū ꝙ amicus eſt qui auſcultat: quia qui deū mēte integra diligit: pred cantē quē dili­git libēter audit. Unde in euāgelio dicit̉: Qui eſt ex deo: verba dei audit. Sed qꝛ dū eccleſia veritatē predicat: multi nō in telligūt: multi quod percipiunt: praon in tellectij ſubuertūt. Ideo ammonent vt p̄­dicet. Reſpondit ſponſa ⁊ dicit: aa uge dilecte mi: ⁊ aſſimula re capree hinnuloqꝫ ceruoꝝ ſu­per montes aromatū. Dilectus fugit: quia a reprobis cordibꝰ ſe ne intelligat̉ abſcondit. Dum em̄ repro be mentes ad audiēda vel legenda verba dei peruerſa intentiōe accedūt: digno iu­dicio veritatē inueniūt: quā digno appeti tu nō requirunt̉. Unde ⁊ ip̄a dei ſapiētia dicit: Querēt me mali: ⁊ non inuenient. Sed fugiēs reprobos: dilectos montes aromatū petit: quia peruerſos dimittens ſanctas aīas viſitare nō deſinit: que ⁊ per cōtemplationē excelſe fiūt: ⁊ per cōfectio nes virtutū odorifera vngenta ſecū ferūt. Super hos mōtes dilectus capree ⁊ hin nulo ceruoꝝ aſſimulat̉: quia in cordibus ſanctoꝝ viroꝝ manifeſtat̉: ꝙͣ pia charita­te humanitatē pro nobis aſſumpſit. Qui dū ex patribus antiquis natus fuit: quaſi exterius hinnulꝰ ſicut dictū eſt: ſuperius venit. Qui dū eſſet diues: pauperē ſe vi nos ditaremur fecit: ⁊ duꝫ eſſet ſuper oīa excelſus: humilitatē noſtrā ineffabili di­gnatiōe ſuſcepit. Cui immenſas gratias quoaduſqꝫ viuimꝰ reddamus: cui pro no­bis tradito in mortē ⁊ reſurgenti in īmor talitatē noſip̄os: ⁊ ſpiritū ⁊ corpus debe­mus. Qui viuit ⁊ regnat cū deo patre in vnitate ſpirituſſancti: per infinita ſecula ſeculorum Amen. Expoſitio beati Gregorij pa pe ſuper Cantica canticoꝝ feli­citer explicit. Impreſſa Baſilee Anno dn̄i. Milleſimoquadrin­gēteſimononogeſimoſexto. Die vero decīotertio Mēſis martij. Laus deo.