Expoſitio beati Gregorij pape tera amplexat̉: qn̄ ſctā aīa mēti ea q̄ videt ſupponit: ⁊ ea q̄ nō videt oī conatu ⁊ vniuerſis cogitatiōibꝰ appetit Sūt qͥppe mō nōnulli qͥ tāto deſiderio celeſtia ſectāt̉: vt oīa viſibilia ꝓ nihilo reputēt: mentē ſuā celeſtibꝰ ſtudijs ſine int̓miſſiōe occupēt: nihil aliud agere libeat: qͥcqͥd extra ſpūalē actionē eſt aīmꝰ faſtidiat: hāc ſolā diligat: cetera ꝯtēpnat: niſi forte ea iſti ſccͣia cognoſcat. Iſti ꝟo ſub capite leuā hn̄t: qͥ mēte erecta ad btītudinē xp̄i currētes vitā pn̄tem ſub ſe vidēt. Et dextera xp̄i eos āplexat̉: qꝛ ex oī ꝑte eos dilectio celeſtis intra ſe retinēs tuet̉. Hmōi qͥppe viri ſcō ocio delectāt̉: in qͦ vite btē delectatōe ꝯcupiſcibil̓r per ꝯtēplationē ꝑfruūt̉: in qͣ ꝯtē platōeꝫ oculū cordꝭ mūdāt: vt deū adhuc etiā in hac carne poſiti ꝙͣtū hūane infirm tati datū eſt videāt: cꝰ viſiōe ſe illuimnēt ſuauitate reficiāt. Iſti illā btītudinē iā ali quātulū experiūt̉: de qua in euāgelio veri tatis voce dr̄: Beati mūdo corde qm̄ ipſi deū videbūt Qd̓ em̄ futuꝝ eſt iā in eis in cipit cōpleri: qꝛ ⁊ ſi in hoc mūdo adhuc in carne viuūt: iā tn̄ ꝑ hoc qd̓ maiꝰ eſt in eis extra carnē ſūt. Ab his īplet̉ qd̓ per pſalmiſtā dīna voce ꝑcipit̉. Uacate ⁊ videte: qm̄ ego ſū deus. Hi em̄ qͦ ſine mūdi ſtreptu viuūt: eo mentē in dei viſionē ꝑ deſide riū ⁊ ꝯtēplationē figūt. Et qm̄ tales multi ex ſynagoga in fine mūdi vt credimꝰ ꝯuerſionē erūt bene ab hmōi dictū intelligit̉. Leua eius ſub capite meo: ⁊ dextera illius amplexabit̉ me. De quibꝰ ⁊ ꝓ quibus ſponſus loquit̉ cōſequēter. D Adiuro vos filie hierl̓m: ne ſuſcitetis neqꝫ euigilari faciatis dilectā donec ipſa velit.) ¶ Sed qꝛ iā illud ſuꝑius expoſuimꝰ iterū exponere recuſamꝰ. Sed de eadē ſynagoga iā facta eccleſia filie hieruſalē que ammirātes interrogāt ⁊ dicūt. ¶ Que eſt iſta que aſcēdit de deſerto delicijs affluens innixa ſuꝑ dilectum ſuum. ¶ Scā eccl̓a vel qͣlibꝫ ſcā aīa de deſerto aſcēdit: qꝛ in exilio hꝰ ꝑegrinatiōis poſita ad celeſtia gaudia mēte ⁊ cogitatiōibꝰ tē dit. Un̄ ⁊ paulꝰ dicebat. Nr̄a cōuerſatio in celis eſt. Delicijs affluit: qꝛ ſcē ſcriptu re meditatiōibꝰ intendēs: celeſti pabulo aſſidue mentē paſcit: ſuꝑ dilectū īnitit̉: qꝛ in ſoliꝰ xp̄i auxilio ꝯfidens: eo largiēte ab exilio ad patriā tranſfert̉. Ipſa qͥppe veri tas oībus fidelibꝰ ait: Sine me nihil poteſtis facere. Un̄ vero accepit: vt ab infimis ad ſuꝑiora a deſerto ad regnū aſcendere poſſit: manifeſtat dilectꝰ cū ſubdit: ¶ Sub arbore malo ſuſcitaui te ¶ Quid ꝑ arborē malū: niſi ſcā crux deſignat̉: que malū illud ſuſtinuit: de qͦ eadē ſpōſa in ſuꝑioribꝰ dicit: Sicut malū īter ligna ſiluaꝝ: ſic dilcūs meꝰ īter filios. Sꝫ ſpōſaꝫ ſuā xp̄s ſub arbore malo ſuſcitauit qꝛ in cruce poſitꝰ ſubditā ſibi eccl̓aꝫ ad vi tā vocauit: vt a ſomno mortꝭ reſurgeret ⁊ cū illo ſe crucifigēs ad nouā reſurrectionē ꝓperaret Un̄ ⁊ apl̓s cuiuis aīe mortue di cit: Surge q̄ dormis ⁊ exurge a mortuis: ⁊ illumīabit te xp̄s. Et qͥbuſdā qͥ iā ſurrexerāt. Alibi dicit. Si ꝯſurrexiſtis cū xp̄o q̄ ſurſū ſūt q̄rite: ſed qꝛ infidelitas ſynago ge xp̄m crucifixit. Ideo ſequit̉. G Ibi corrupta eſt mr̄ tua: ibi violata eſt genitrix tua. Sub arbore malo violata eſſe eccl̓a dr̄: qꝛ qn̄ ſaluatorē ſuū in ligno fixit: nefando ſcelere ſe corrupit. Cꝰ ſceleris magnitu dinē incultat: cū idē replicat dicens. Ibi violata eſt genitrix tua. Sꝫ qm̄ ad hoc cecitas in iſrl̓ fcā ē: vt plenitudo gētiū ītraret. Iō intrāti eccl̓e dr̄: H Pone me vt ſigͣculū ſuꝑ cor pus tuū: vt ſigͣculū ſuꝑ brachiū tuū. ¶ Suꝑ cor gͦ ⁊ ſuꝑ brachiū ſpōſe dilectꝰ ponit̉: qꝛ in ſcā aīa ꝙͣtū ab eo diligat̉ ⁊ volūtate ⁊ actiōe deſignat̉. Si igit̉ qͥppe ſcā mēs interiꝰ ⁊ exteriꝰ xp̄m portat: qꝛ dū in eiꝰ meditatōibꝰ aſſidue laborat: ī exteriori actiōe eū imitari nō ceſſat: qͦ eiꝰ dilecta eſſe dubitari nō debeat. De quo ſigno ipſe ſponſus diſcipulis ſuis aiebat: