Seite
ꝓpinquiquitatē declarauit eſſencie. ⁊ oſtēdit qd̓ nobis patrē inſinuat. ⁊ qd̓ animas nr̄as il luminat: ⁊ eſt figura: ut karacter: ſub̓e eius.ſ. patris.i. plena oſtenſio eſſencie patris.i. ꝯſiliˢ per omīa ⁊ conſubſtancialis. ⁊ in perſona a lius Per hoc em̄ qd̓ dicit figura ſub̓e. aperte oſtendᵗ ꝙ filius ꝑſonalit̓ alter eſt ꝙͣ pater ut figura ab eo cuius eſt figura diuerſa ē. Sꝫ fi lius eſt equalis patri. qꝛ nec paꝝ diſſil̓is. ſic̄ ip̄e ait. Pater in me ē. ⁊ qui videt me videt ⁊ patrem. Attende qd̓ h̓ nomīa.ſ. lumen ⁊ gl̓a qn̄qꝫ ad diuinā naturā referunt̉. qn̄qꝫ ad perſonam. ⁊ qn̄ ad perſonā referunt̉ modo ad patrē mō ad filiū referunt̉. Dicimus em̄. Pa ter eſt lum̄. filius eſt lumen. ſil̓r pater ē gl̓a filius eſt gl̓a. ⁊ hy duo vna gl̓a. vnū lumen ſꝫ filius lum̄ de lumine ⁊ pnͥcipiū de pnͥcipio ⁊ deus de deo. nō tn̄ duo dy. ſꝫ vnus. nō duo pnͥcipia. ſꝫ vnū. Splendor aūt ⁊ figura ſicut ymago ꝓp̓e ad perſonā fily referunt̉ ⁊ relati ue dicunt̉. Sequit̉. Portanſqꝫ: Supͣ dictū ē quia per ip̄m fecit omia. hic ei nc̄ ſūmā aucto ritatis attribuit. ex eo qd̓ cū auctoritate cun­cta gub̓nat. ⁊ ꝯtinet. Sicut em̄ ab eo creata Aꝰni li ſūt oīa. ita per eū immutabilē ꝯſeruant̉ Cre de tri. atoris aūt oīpotēcia cā eſt ſuſtinende oīs cre­ature. Que virtus ſi ab eis que ꝯdidit regē dis aliqn̄ ceſſaret. ſil̓ oīm reꝝ ſpēs ⁊ natura ꝯcideret jdeoqꝫ dn̄s ait Pater meus vſqꝫ nūc operat̉ ⁊ ego operor ꝯtinuacōni quandā ope ris eius q̄ ſiml̓ oīa ꝯdidit vel ꝯtinet atqꝫ an niniſtrat oſtendens. in quo oꝑe eciā ſapīa il­lius perſeuerat de qua dicit̉ Pertingit a fine vſqꝫ ad finē fortiter. ⁊ diſ. o. ſua. Deus gͦ oī jd̓ ſr̄ jō potēs incōmutabili eternitate. veritate volū tate ſemꝑ id̓. mouet per tēpus creaturā ſpūa lem mouet eciā per tēpus ⁊ locū creaturā cor poralē. vt eo motu naturas quas ꝯdidit ani­miniſtret Cū gͦ aliquid tale agit. n̄ debemuˢ opinari eius ſub̓aꝫ qua deus eſt tēporibꝰ locis qꝫ mutabilē. ſiue ꝑ tꝑa ⁊ loca mobilē. cū ſit ip̄e ⁊ interior omni re qꝛ in ip̄o ſūt oīa ⁊ ex terior oī re. qꝛ ip̄e ſuꝑ oma ⁊ antiquior oībꝰ qꝛ ip̄e eſt ante oīa. ⁊ nouior oībus. qꝛ id̓ ip̄e eſt poſt oīa.ſ. poſt oīm inicia. jdeoqꝫ eius po teſtatē ꝯmendans apl̓s ait. Et ip̄e eſt filius portans.i. ꝯtinens ⁊ gubernās: omīa verbo .i. ſolo imꝑio. virtutis ſue;.i. potencie ⁊ boni­tatis ſue. que nō mīor apparet gubernādo ꝙͣ creando. Omnia em̄ ꝯtinet bonitate ⁊ maieſ­tate ſua. Et nota ꝑ ſil̓e dictū eſſe: portās oīa Idem verbo vir. Hoc em̄ dicendo facilitatē continē di voluit deſignare. per methaforā illoꝝ qui ſine vllo labore verbo vel digito mouent ali­quid vel efficiūt. ita xp̄s molē creature mag̓ tudinēqꝫ ſine labore ꝯtinet ⁊ gubernat. jtē at­tende. qd̓ cū hic dicat apl̓s xp̄m oīa ꝯtinere ſupͣ dixit patrē per eū oīa feciſſe vbi ait per quē fecit tanꝙͣ facere ip̄e n̄ poſſet ſi ei n̄ por­rexiſſet pr̄ dexterā. vel tanꝙͣ aliquod inſtru­mentū fuerit patris operātis. Sꝫ ſi ab eo gu bernant̉ oma nōne ab ip̄o facta ſūt? Nō gͦ vt heretice ſuſpicaris inanit tāꝙͣ aliqd̓ inſtru­mentū exiſtit neqꝫ per eū dicit̉ pat̓ feciſſe tā­ꝙͣ ip̄e facere nō poſſet. ſꝫ ſicut dicit̉ pater iu­dicare per filiū. qꝛ iudicē genuit. ſꝫ eciā dicit̉ operari per filiū. qꝛ eū ꝯſtat opificē genuiſſe. Si em̄ cā eius pr̄ ē ẜm qd̓ pater ē multo an plius eoꝝ cā eſt que per filiū facta declarant̉. Purgacionē. ⁊cͣ. Poſt ꝙͣ eius oſtendit excel Criſo. lenciā. qua cūcta creauit ⁊ gub̓nat. humilita tis eius benignitatē hͦ ꝯm̄dat ⁊ ꝯmonet me­nimiſſe nos crucis mox ⁊ reſurrectionis ⁊ aſ cenſionis. vbi ait. ſedet. ⁊cͣ. hoc aūt qd̓ hic dic iam ad nos pertinet quos a peccato purgat. q. xp̄s ē ſplendor gl̓e ⁊ figura ſub̓e. Qui cū talis ⁊ tantus ſit. ē eciā per humilitatē: faciēˢ purgacionē peccatoꝝ.i. ẜm humanitatē cru­cis paſſionē ⁊ mortē pertulit. per quā a pecca tis noˢ purgauit. Sedet: poſtquā per nat̉am ⁊ poteſtatē ⁊ benignitatē xp̄m ꝯmēdauit cō­mendat eū per digͥtatē. q. crucē ſuſtinuit vt nos a pcc̄is purgaret. ⁊ ip̄e q̄ ita hūiliatꝰ ē ſedet.. quieſcit ⁊ regnat ſublimatus. ad dex teram maieſtatis. eius.i. ad equalitatē patris. ⁊ locatuˢ n̄ in paradiſo vn̄ adam excidit ſꝫ. in excelſis.i. ſuꝑ oīa ⁊ loco ⁊ digͥtate. jn excel­ Idem ſis em̄ dicēs n̄ ī loco ꝯcludit deū. ſꝫ on̄dᵗ xp̄ꝫ hoīem oībꝰ alciorē ⁊ oībꝰ eminenciorē. ſic̄ ⁊ ꝑ dexteram non deū deformauit. ſꝫ ſil̓itudinem honoris demonſtrauit. Conſeſſus em̄ nichil demonſtrat aliud nͥ honoris equalitatē. Con­ Idem tēplare ſapīam pauli. ym̄o nō ſapienciā pauli ſꝫ ſpūs ſancti mirare gr̄am Nō em̄ ſuā intel­ligencia mente ꝓpria creauit ſꝫ ſpūs ſanctꝰ in fudit. Attende gͦ ꝑ quales apl̓ica ſapiencia Idem eos ſubleuat gradus ⁊ qualiter eos ad ip̄m apicē pietatis adducit. vbi item antequā defi­cerent ⁊ eos obſcuritas occuparet vide qūo eos ad inferiora reuocauit. Qn̄qꝫ em̄ que ſūt humilitatis eloquit̉ qn̄qꝫ vero alciora īſonat nec ſemꝑ in humilibꝰ remanꝫ nec in excelſis perdurat ſꝫ veluti quibuſdā gradibus nūc ad alta faſtigia ſubleuat̉ nūc ad inferiora decli­nat̉. Sicut em̄ qui infantulū quēpiā ad excel lenciora vult paulatim ſenſūqꝫ ſubrigere gra datim hoc facit ab inferioribus ad ſuperioras ſcendens. Deinde cū ſurſu peruenerit obſcu­ritatibꝰ ac defectionibꝰ eū fatigari vidēs poſt alta deponit eū ad inferiora. quo reſpirare at qꝫ aīmū recreare valeat Poſt iteꝝ cū refectꝰ fuerit. ad alia alta ſuſtollit. jta c̓ca ebreos be atus facit apl̓s quos paulatim ad noticiā dei erigit. inter alta memorans hūilia: vbiqꝫ ma­giſtri ſui veſtigia ꝯſequens. Naꝫ ⁊ ip̄e ſic fa­ciebat aliqn̄ quidē in alciora diſcipulos ſuos