Seite
Incipit textus ſententiarum. Vpientes ali­quid de penu­ria ac tenuita­te noſtra cum paupercula in gazophilatiuꝫ domini mitte­re. ardua ſcan­dere. opus vl­tra vires noſtras agere p̄ſumpſimꝰ. cō ſummationis fiduciam. laboriſqꝫ merce dem in ſamaritano ſtatuentes. qui pro latis in curationē ſemiuiui duobꝰ dena rijs/ ſuꝑeroganti cūcta reddere profeſ­ſus eſt. Delectat nos veritas pollicen­tis/ ſed terret immenſitas laboris. deſi­derium hortatur ꝓficiendi/ ſed dehorta tur infirmitas deficiendi/ quā vincit ze­lus domꝰ dei. Quo mardeſcentes fidē noſtram aduerſus errores carnaliū atqꝫ animaliuꝫ hoīm. dauitice turris clipeis munire. vel potius munitam oſtendere ac theologicaꝝ inquiſitōnū abdita ape rire. necnon et ſacramentoꝝ eccleſiaſti­corum pro modulo intelligentie nr̄e no­ticiam tradere ſtuduimus. non valentes ſtudioſoꝝ fratrum votis iure reſiſtere. eoꝝ in chriſto laudabilibus ſtudijs lin gua ac ſtilo nos ẜuire flagitantiū. quas bigas in nobis agitat xp̄i caritas. Quā­uis nō ambigamꝰ omnem humani elo­quij ſermoneꝫ calumnie atqꝫ ꝯtradictio in emulorū ſemꝑ fuiſſe obnoxiū. qꝛ diſſē tientibꝰ voluntatuꝫ motibꝰ. diſſentiens quoqꝫ fit animorū ſenſus. vt cum omne dictum veri ratione perfectū ſit. tamen dum aliud alijs aut videt̉ aut cōplacet veritati vel nō intellecte. vel offendenti impietatis error obnitatur. ac volunta tis inuidia reſultet. quā deꝰ ſeculi huiꝰ oꝑat̉ in illis diffidentie filijs. qui non ra tioni voluntatem ſubiciunt. nec doctri­ne ſtudium impendunt. ſed his que ſom niarūt. ſapientie verba coaptare nitunt̉ non veri ſed placiti rationem ſectantes. Quos iniqua voluntas nō ad intelligen tiam veritatis/ ſed ad defenſionem pla­centium incitat/ nō deſiderantes doce­ri veritatem. ſed ab ea ad fabulas ꝯuer tentes auditum. quoꝝ profeſſio eſt ma gis placita ꝙͣ docenda ꝯquirere. nec do cenda deſiderare. ſed deſideratis do­ctrina coaptare. habent rationē ſapien­tie in ſuperſtitione/ qꝛ fidei defectionem ſequitur ypocriſis mendax. vt ſit vel in verbis pietas quaꝫ amiſerit conſcientia. Ip̄amqꝫ ſimulatam pietatem omni ver borum mendacio impiam reddunt falſe doctrine inſtitutis/ fidei ſanctitatem cor rumpere molientes. auriūqꝫ pruriginem ſub nouello ſui deſiderij dogmate alijs ingerentes. qui ꝯtentioni ſtudentes cō­tra veritateꝫ ſine federe bellant. Inter veri nanqꝫ aſſertionem et placiti defen­ſionem/ ꝑtinax pugna eſt. dum ſe et ve­ritas tenet/ et ſe voluntas erroris tuet̉. Horū ergo deo odibilem eccleſiaꝫ euer tere atqꝫ ora opilare/ ne virus nequicie in alios effundere queant. et lucernam veritatis in candelabro exaltare volen­tes in labore multo ac ſudore volumen deo preſtante ꝯpegimus ex teſtimonijs veritatis ineternū fundatis/ in quatuor libris diſtinctū. in quo maioꝝ exempla doctrinamqꝫ reperies. in quo per domi nice fidei ſinceram ꝓfeſſionem viperee doctrine fraudulentiam ꝓdidimꝰ/ adi­tum demonſtrande veritatis ꝯplexi. nec periculo impie ꝓfeſſionis inſerti/ tem­perato inter vtrūqꝫ moderamine vten­tes. Sic vbi vero parum vox nr̄a inſo­nuit. non a paternis diſceſſit limitibus Nō debꝫ ergo hic labor cuiꝙͣ pigro vel multum docto/ videri ſuperfluus cum multis impigris multiſqꝫ indoctis. inter quos etiam ⁊ michi ſit neceſſariꝰ/ breui volumine ꝯplicans patrum ſententias. appoſitis eorū teſtimonijs. vt non ſit ne ceſſe querenti. libroruꝫ numeroſitatem euoluere. cui breuitas collecta qd̓ que­ritur offert ſine labore. In hoc aūt tra­ctatu non ſolum pium lectorem/ ſed etiā liberum correctorem deſidero. maxime