Seite
Quomodo dicat̉ deus omnia poſſe. Ꝙ oīpotentia dei ſcd̓m duo ꝯſiderat̉. Inuectio contra illos qui deum dicunt nil poſſe niſi qd̓ vult et facit. An deus poſſit facere aliquid meliꝰ ꝙͣ facit vel alio vel meliori modo. Vtrū poſſit deus ſuꝑ omne qd̓ potuit. De voluntate dei que eſſentia eſt dei ⁊ de ſignis eius. Ꝙ licet idem ſit deo velle qd̓ eſſe. non tamen pōt dici deus omnia eſſe q̄ vult. De intelligentia harū locutionuꝫ. deus ſcit vel deus vult. deus ſcit omnia vel vult aliquid. Ꝙ dei voluntas ſumme bona. cauſa eſt omniū que naturaliter ſunt. cuius cau­ſa non eſt querenda. quia prima ſumma cauſa eſt omnium. Quibus modis accipitur dei voluntas. Ꝙ p̄cepto. prohibitio. ꝑmiſſio. ꝯſilium operatio. nomine voluntatis interdum intelliguntur vel accipiunt̉. Vtrū deus velit ab omnibꝰ fieri ea que p̄cipit. vel nō fieri ea que ꝓhibet. Ꝙ voluntas dei q̄ ipſe eſt in nullo ceſſa ri poteſt. Quomodo intelligenduꝫ ſit illud volui ꝯgregare filios tuos et noluiſti illd̓ qui vult omnes homines ſaluos fieri. Vtrū mala deo nolēte vel volente fiāt. Quomodo intelligendū ſit illud Augͥ. mala fieri bonum eſt. De multiplici acceptōne boni. Ꝙ mala vniuerſitati valent Ꝙ in deo non eſt cauſa ꝙ ſit deterior homo. Quomodo voluntas dei de homine im pletur quocūqꝫ ſe vertat. Ex quo ſenſu quedam dicunt̉ fieri ꝯtra dei voluntatem. Quare p̄cepit deus omnibus bona fa­cere. et mala vitare et ſi non id ab om­nibus vult impleri. Ꝙ homo aliqn̄ bona voluntate aliud vult ꝙͣ deus et mala idem ꝙ deus. Ꝙ dei voluntas per malas hominū vo luntates impletur. Vtruꝫ placuerit viris ſanctis ꝙ criſtus moreretur et pateretur. Vtrum paſſiones ſanctorum debeamꝰ velle. Eteris ac noue legis ꝯtinentiam diligenti indagine atqꝫ etiam ꝯſiderantibus nobis preuia dei gratia in­notuit ſacre pagine tractatum/ circa res vel ſigna precipue verſari. Vt em̄ egre­gius doctor Auguſtinus ait in libro de doctrina criſtiana. Omnis doctrina vel rerum eſt vel ſignoꝝ. ſed res etiam per ſigna diſcunt̉. Proprie aūt hic res ap­pellant̉ que nō ad ſignificanduꝫ aliquid adhibentur. Signa vero quoꝝ vſus eſt in ſignificando. Eoruꝫ autē aliqua ſunt quoꝝ omnis vſus eſt in ſignificando nō in iuſtificando. id eſt quibus nō vtimur niſi aliquid ſignificādi gratia. vt aliqua ſacramenta legalia. Alia que non ſolum ſignificant ſed ꝯferūt qd̓ intus adiuuet ſicut euāgelica ſacramenta. Ex quo aꝑ­te intelligitur que hic appellentur ſigna res ille videlicet. que ad ſignificandum aliquid adhibent̉. Omne ergo ſignum etiaꝫ res aliqua eſt. qd̓ em̄ nulla res eſt vt in eodem Augͥ. ait. omnino nichil eſt non autem ecōuerſo. omnis res ſignum eſt/ quia nō adhibetur ad ſignificandū aliquid. Cumqꝫ his intenderit theolo­goruꝫ ſpeculatio ſtudioſa atqꝫ modeſta diuinam ſcripturam. formaꝫ p̄ſcriptam in doctrina tenere aduertet. De his er­go nobis aditum ad res diuinas aliqua tenus intelligendas. deo duce aperire volentibus diſſerendum eſt. et primum de rebus. poſtea de ſignis diſſeremꝰ. De rebus ꝯmuniter agit. D ergo in rebuſ ꝯſiderandum eſt vt in eodem Augͥ. ait. Ꝙ res alie ſunt quibus fruendum eſt. Alie quibus