Oc etiam ſciendum ē ꝙ quacunqꝫ arte verborum quis iuret. deus tamen qui conſcientie teſtisē ita hoc accipit ſicut ille cui iurat̉ intelligit. Dupliciter aūt reus fit qui ⁊ nom̄dei inuanum aſſumit. ⁊ ꝓximum in dolocapit.¶ De illo qui cogit aliquē iurare.Veritur etiā ſi peccat qui hominem iurare cogit. De hoc augͥ.ait. Qui exigit iurationē multūintereſt ſi neſcit illum iuraturū falſuman ſcit. Si em̄ neſcit. ⁊ ideo dicit. iura mihi vt fides. ei ſit. non ē peccatū/ tamē humanā temptatio ē. Si vero ſcit eū feciſſe ⁊ cogit eum iurare homicida ē. Ideꝫqui ꝓuocat hominē ad iurationē/ ⁊ ſciteum falſum iurare/ vincit homicidā. qꝛhomicida corpus occiſurꝰ ē. ille animaimmo duas animas/ ⁊ eius que iurare ꝓuocauit ⁊ ſuam.¶ De concilio aurelianenſi.Ancta ſinodus decreuit/ niſi ꝓpace facienda vt omnes fidelesieium ad ſacramenta accedant.Sextū preceptū ē non deſiderabis vxoreꝫ ꝓximi tui. Septimū ē non cupies donum ꝓximi tui. non ſeruū non ancillā ⁊cͣ.Sed videtur p̄ceptum de non ꝯcupiſcētibus rebus ꝓximi vnum eſſe cū eo. quodicitur non furaberis. ⁊ preceptū de nōꝯcupiſcenda vxore/ vnum eſſe cū eo quodicit̉ non mechaberis. Poterat em̄ p̄ceptum nō furandi in illa generaliter intelligi/ vbi de non ꝯcupiſcentia re ꝓximi precipitur. ⁊ in eo qd̓ dictū eſt nō mechaberis/ poterat illud intelligi. nō ꝯcupiſcesvxorē ꝓximi tui. Sed in illis duobus p̄ceptis non mechandi/ ⁊ non furandi/ ipſa opera notata ſunt ⁊ ꝓhibita. In hisvero extremis ipſa ꝯcupiſcentia. Multūergo differūt illa ab iſtis. Vnde illi precepto nō mechādi fit ſuꝑadditio in euāgelio. vbi omnis ꝯcupiſcentia mechandiꝓhibet̉. Sed cū hic ꝓhibeat̉ ꝯcupiſcentia aliene vxoris ⁊ aliene rei/ quare dicitlex ꝯprimere manuum ⁊ non animū/ euangelium vero ⁊ manū ⁊ animū. Illud delege dicit̉ ſcd̓ꝫ cerimonialia. nō ſcd̓ꝫ moralia. Vel qꝛ in lege nō ē generalis ꝓhibitio/ omnis mortifere ꝯcupiſcentie vt ineuāgelio vel ſcd̓m eoꝝ carnalē intelligētiam. Si vero querit̉ quare dicat aplūslitera occidente/ ea certe ē decalogus q̄non dicit̉ litera occidens eo ꝙ mala ſitlex. ſed qꝛ ꝓhibens peccatū auget ꝯcupiſcentiam ⁊ addit p̄uaricationē. niſi liberet gratia. Que gratia nō ſic abūdabatin lege vt in euāgelio. Lex ergo bona ē ⁊tamē occidit ſine gratia cū ſit virtꝰ peccati que iubet qd̓ ſine gratia impleri nōpoteſt. Gratia autē deerat/ ⁊ ideo litera occidens erat. Diſtat aūt euangelij litera a legis litera. qꝛ diuerſa ſunt ꝓmiſſa. ibi terrena hic celeſtia ꝓmittunt̉. Diuerſa etiā ſacram̄ta. qꝛ illa tm̄ ſignificabant. hec ꝯferunt gratiā. Precepta etiādiuerſa ꝙͣtū ad cerimonialia. Nam quātum ad moralia ſunt eadē. ſed plenius īeuangelio ꝯtinentur. Audiſtis. x. cordaspſalterij vtriqꝫ ſexui impoſitas que caritate tangende ſunt vt vicioꝝ fere occidantur.
