Seite
Quales aſſumendi ſint ad clerum De corona ⁊ tonſura. De hoſtiarijs. De lectoribus. De exorciſtis. De acolitis De ſubdyaconibus. De dyaconibus. De preſbiteris. Qui dicuntur ordines ſacri. Quid appelletur ordo. De nominibus dignitatis ⁊ officij De epiſcopo. De pontifice. De quadripartito epiſcoporum ordine. De vate. De cantore De ordinatis ab hereticis. De ſimonia vnde dicitur ⁊ quid ſit. De his qui a ſimoniacis ordinant̉ ſcien­ter vel non. De his qui dicunt ſe emere corporalia ⁊ non ſpiritualia. De diſtinctione ſimoniacorum. De his qui violenter ab hereticis vel a­lijs ſimoniacis ordinantur De ſacramento coniugij. De inſtitutione ⁊ eius cauſa Quando ſecundū preceptū ⁊ ſecunduꝫ indulgentiam ꝯtractum ſit ꝯiugium. Quibus modis accipit̉ indulgentia Ꝙ nuptie bone ſunt. Cuius rei ſacramentū ſit coniugium. Que ſunt ꝯſiderandā in ꝯiugio. Quid ſit ꝯiugium. De conſenſu qui efficit ꝯiugium Quando incipit eſſe ꝯiugium. De opinionē quorundam qui dicunt cō iugium non eſſe ante carnalem copulam Ꝙ ſpōſa poteſt eligere monaſteriū ſine conſenſu ſponſi Ꝙ coniugatus ſine ꝯiugis conſenſu ne­quit ꝓfiteri ꝯtinentiam. De adulterinis coniugijs Ꝙ multipliciter ſponſus ⁊ ſponſa acci­pitur. Que ſponſa ſit vidua mortuo ſponſo ⁊ que non 2 Si conſenſus de futuro etiam iuramēto firmatus faciat coniugium. De his que pertinēt ad ſubſtantiam ⁊ ad decorem ſacramenti. Vtrum conſenſus ille qui facit matrimo mum ſit de carnali copula. an de coha­bitatione. an de alio Quare de latere viri formata ē mulier. Ꝙ non eſt conſenſus legitimus vbi eſt coactio. De errore qui euacuat conſenſum De coniugio marie ⁊ ioſeph De finali cauſa coniugij. Ꝙ malus finis n̄ contaminat ſacram̄tū De tribus bonis comugij ſe duplici ſeparatione. Ce his qui ꝓcurant venena ſterilitatis Quando ſint homicide qui procurant abortum e excuſatōe coitꝰ q̄ fit ꝑ bona ꝯiugij e indulgentia quā facit apoſtolus e malo incontinentie. e carnis delectatione que peccatum ſit vel non. ſe ſolutione carnalis debiti Te continētia ex ꝯmum ꝯſenſu ſeruāda Quando ceſſandū ſit a coitu Quibus tꝑibus n̄ ſint celebrāde nuptie. De diuerſis legibus coniugij. Vtrum iohannis virginitas ſit preferen da caſtitati abrahe Que erat conſuetudo coniugij ſub lege Cui licebat tūc plures habere vel non. e perſonis legitimis e frigidis ſeparandis vel non 14 e his qui maleficijs impediti coire ne queunt ē furioſis ehis q̄ dormiūt cū duabus ſororibꝰ Ꝙ non eſt dimittenda vxor pro aliqua macula corporis. De iure viri ⁊ mulieris Ꝙ fornicatoriaꝫ neqͥt dimittere vir niſi ipſe exps fuerit fornicatōis ⁊ ecōuerſo De reconciliatione eorum qui propter fornicationem ſeparantur