Seite
Lucas. x Piſi. Adeūt autem nos celeſtes ſpūs nō quaſi ex ſeipſis. ſed ex eo ꝙ diuine ſapiencie decorem con ſuiciunt Vnde ſequitur Miſſus eſt angelus Gabri la do. Prego. ī omel̓. Ad mariā em̄ virginem. non quilibet angelus. ſed gabriel archangelus mit titur ad hoc quippe mīſterium ſūmum angelum ve mre dignum fuerat qui ſūmū oīm nunciabat. Qui idcirco priuato noīe cenſet̉. vt ſignet̉ ꝑ vocabulum in oꝑatione quid valeat. Gabriel emi dei fortitudo nominat̉. ꝑ dei ergo fortitudinē nunciandus erat. qͥ irtutū dn̄s ⁊ potens in prelio ad bellādas poteſta tes aereas veniebat. Oloſa. Addit̉ autem ⁊ locꝰ quo mittit̉. cum ſubdit̉ In ciuitatem galilee cui nō men nazareth. Nazareus em̄ id ē ſanctus ſanctorū nunciabat̉ venturus. Beda in omel̓ Aptum aūt humane reſtaurationis principiū. ut angelus a deo mitteret̉ ad iurginem partu conſecrandam diuino. quia prima ꝑditionis humāe fuit cauſa cum ſerpēs a diabolo mittebat̉ ad mulierē ſpū ſuꝑbie d̓cipiendā vnde ſeqͥt̉ Auirginē Aug. de ſancta virginitate Illum em̄ ſolū iurginitas decenter parere potuit. qui in ſua natiuitate parem hr̄e nō potuit. Oporte bat enim caput noſtrū ꝓpter inſigne miraculum ſe cundum corpus naſci d̓ iurgine. qd̓ ſignificaret mē bra ſua. De uirgine etiā ẜm ſpm̄ naſcitura. Iero. inſer. aſſumptionis Et bene angelus ad virginem mittit̉ quia ſemꝑ ē angelis cognata virginitas. pro fecto in carne preter carnem viuere. non terrena vi ta eſt ſed celeſtis Criẜ. Non autem angelus poſt partum annunciat uirgine ne nimiū exinde turba­retur. ⁊ ideo ante ꝯceptionem illam alloquit̉. non ī ſomnis. īmo uiſibiliter aſſiſtit. Nam quaſi magnam valde relationem accipiens egebat ante rei euentu uiſione ſolemin. Amb̓. Bene aūt vtrūqꝫ poſuit ſcriptura. ut ⁊ deſponſata eſſet ⁊ uirgo. Sequitur em̄ deſponſatam uiro. virgo vt expers uirilis con­ſorcij uideret̉. Deſpōſata ne temerate iurginitatis adureretur infamia. cui grauis alius corruptele ii deretur inſigne preferre. Maluit autem dn̄s aliqͦs de ſuo ortu qͣꝫ de matris pudore dubitare. ſciebat em̄ tenerā eſſe uirginis verecundiā ⁊ lubricā famā pudoris. nec putauit ortus ſui fideꝫ matris iniurijs aſtruendam. Seruat̉ itaqꝫ ſancte marie ſicut pudoe̓ integra. ita ⁊ inuiolabilis opiniōe iurginitas. Nec decuit ſiniſtra uirginibꝰ opinione viuentibꝰ velamē exculationis relinqui ꝙ infamata mater qͦꝫ domini ui deret̉. Quid aūt iudeis quid herodi poſſet aſſcribi ſinatum uiderent̉ ex adulterio perſecuti. Quemad­modum aūt ipſe diceret. Non veni legem ſoluere. ſed adimplere. ſiuideret̉ cepiſſe a legis iniuria. cum partus innupte lege damnet̉. Quid ꝙ etiā fides ma ne vbis magis aſciſcit̉. ⁊ mendacij cauſa remouet̉ videretur em̄ culpam obumbrare noluiſſe mēdacō inſipta pregnans. Cauſam autem menciēdi deſpon lata nō habuit. cum coniugij premiū ⁊ gracia nupti arum partus ſit feminaꝝ. Non mediocris qͦꝫ cauſa et vt iurginitas marie falleret principeꝫ mundi. qui cum deſponſatam iuro cerneret. partum non po­tiūt habere ſuſpectum. Origenes Si em̄ non ha­buiſſet ſponſum. ſtatim cogitatio tacita diabolū ſub repſiſſet. quomodo que non accubuit cum viro pre gnans eſſet debet iſte conceptus eſſe diuinus. debet aliquid humana nat̉a eſſe ſublimius Ambroſius Sed tamen magis fefellit principes ſeculi. demonū em̄ malicia facile etiā occulta deprehendit. At vero qui ſecularibus vanitatibus occupant̉ ſcire diuina non poſſunt. quin etiā locupletior teſtis pudoris ma ritus adhibetur qui poſſet ⁊ delere iniuriā ⁊ vindi care obprobriū. ſi nō agnoſceret ſacramentū de quo ſubdit̉. Cui nomē erat ioſeph de domo dauid He da in omel̓. Qd̓ nō tantum ad ioſeph. ſed etiam per tinet ad mariaꝫ. Legis nāqꝫ erat p̄ceptum. vt de ſua quiſqꝫ tribu aut familia acciꝑet vxorem. Sequitur Et nomen iurginis maria Bedā ſuꝑ lucā maria hebraice ſtella maris ſijriace vero dn̄a vocatur. ⁊ merito quia tocius mundi dominum lucem ſeculis meruit generare ꝑhennē. Et ingreſſus angelus ad eam dixit. Aue gratia plena dominus tecū benedicta tu in mulieribus Que cum audiſſet turba ta eſt in ſermone eius. ⁊ cogitabat qualis. eſſet iſta ſalutatio. Ambro. Diſce uirginē moribus ſola in penetrali bus quā nemo viroꝝ uideret. ſolus angelus reꝑiret vnde dicit̉. Et īgreſſus angelus ad eam. Et ne qͥd degeneri deprauaretur affatu ab angelo ſalutatur. Grecus. Contra vocem prius editam mulieri di rigitur nunc ſermo ad iurginē. in illa doloribus par tus eſt cā peccati punita In hac ꝑ gaudiū meſticia pellit̉. vnde iocunditatem non abſurde prenunciat angelus virgini dicens. Aue Qd̓ aūt digna cogno ſceret̉ ſponſalium āgelꝰ teſtat̉ cum dicit gr̄a plena­quaſi enim quedam arra ⁊ dos ſponſi oſtenditur ꝙ fecunda ſit gratijs. Horum enim que dicit. hec ſūt ſponſe. alia ſponſi. Iero. ī ſer. de aſſump. Et bene gr̄a plēa quia ceteris ꝑ partes preſtatur. marie v̓o ſimul ſe totam infudit gr̄e plenitudo. Vere gratia plena. per quā largo ſpūs ſancti himbre ſuꝑfuſa eſt oīs creatura. Iam autem erat cum iurgine. qui ad iurginem mittebat angelum. ⁊ p̄ceſſit nunciū ſuuꝫ dominus. nec teneri potuit locis qui omnibus habet̉ in locis. vnde ſequit̉ Dominus tecum. Ang. ī ſer mone de natiuitate. Magis qͣꝫ mecū. Ip̄e em̄ in tuo eſt corde. in tuo fit vtero. adimplet mentem. ad imple at ventrem Grecus. Hoc autem ē tocius legatio ius complementum Dei enim verbum ut ſponſus ſu pra rationem vnionem efficiēs tanqͣꝫ ip̄e germinās idemqꝫ germinatus. totam naturā humanā ſibiipſi conformauit Vltimū v̓o ponit̉ tanqͣꝫ ꝑfectiſſimū ⁊ compendioſum. benedicta tu ī mulieribꝰ. Vna ſcilicet p̄cunctis mulieribꝰ. vel etiā benedicāt̉ in te mulieres ſicut mares in filio Sed magis vterqꝫ in vtriſqꝫ. vo lūt em̄ ꝑ vnam ⁊ vnum feminam ⁊ marem peccatū ſimul ac triſticia. ſic ⁊ nunc ꝑ vnam ⁊ vnum bened­ctio reuocata eſt ⁊ leticia. ⁊ ad ſingulos eſt profuſa Ambro. Diſce aūt iurginem verecundia. quia pauebat. Nam ſequit̉ Que cum audiſſet turbata ē