![]()
Quintus Actus Sunt. adibo:& colloqͣr. Par. Quis hō ē? o carine ī tꝑe ipſo mͥ aduenis. Ca. Bn̄ factū. par. hē audiſti? Ca. oīa Age me ſecūdis ī rebꝰ tuis reſpice. tuꝰ ē: nūc chremes Factuꝝ q̄ voles) ſcio eē oīa. Pa. memī: atqꝫ adeo lōgū Eſt expectare illū dū exeat. ſequere me hac intus: apud Glyceriū nūc ē. tu daue abi domū ꝓpere. accerſe hīc ꝗ Auferāt eā: ꝗd ſtas? ꝗd ceſſas? Da. eo ne expectetis dū Exeat huc. ītus deſpondebitur: ītus tranſiget̉:& ſi ꝗd Eſt qͦd reſtat. vos valete& plaudite. Calliopiꝰ recenſui. fœlicitate nō obliuiſcaris. m Tuus eſt nūc Carinus. Lu cillius in ſecūdo. Nunc pręcor tuus eſt meus ſi diſceſſerit ho mo gentili. n Atqꝫ adeo longū eſt illū expectare. Quia audacter:& artificio ſe binos amores duorū adoleſcētiū: binas nuptias ī vna fabula ma chinatus eſt: et id extra pręſcriptū Menādri: cū ius comediā tranſferrebat. iccirco aliud in proſcęnio. Aliud poſt ſcęnam rettulit: ne vel iuſto longior fieret: vin eandem proter rerū ſimilitudinem cogeren tur. o Sequere me intꝰ apud Glycerium. Iam poſt ſcęnam itur: quia vlterius in proſcę nio agitur. p Tu Daue abi domū propere. Hi ꝟſus vſqꝫ ad illum: Gnatam tibi meam Philomenam vxo rē negant̉ Terētii eē adeo: vt in pluribꝰ exēplaribꝰ bonisnō in ferantur. q Ne expectetis dum exeat huc: intus deſpō debitur. Mire dicit latenter ſe laudans: quo verbo auidum adhuc populum audi endi. Adeoqꝫ cupidū: & intentum oſtendit: vt finē cœmedię eueniſſe non ſenſerit. r Intus tranſigetur ſi ꝗd eſt quod reſtat Artificioſe poeta hęreditatis iuſtā petitionē ex Critōnis perſona p̄ termiſit: quę ei Glycerio cognita iure tribuebat̉: ne vl̓ prauę rei Cri tonis tractatu: aut defraudatiōe Glycerii infuſcaret̉. Finis fabula ad lętum exitum ſpe ctans. s Si quid eſt quod reſtat: quia nartatione dignum nō eſt quod Carinus rogat: Finit andria. Acta ludis Megalenſibus. L. Poſthumio Albino L. Cornelio Merula: ædilibus currulibus. Egere Ambiuius Turpio. L. Attilius præneſtinus: græca Menēdri prima: acta ſecunda. Modulauit Flaccus Claudij tibijs duabus dextris. Marco. Valerio. C. Mutio Fannio conſulibus. Aelii Donati Grammatici. Cl. In Sexti. p. Terentii Afri. Eunuchum Commentarium Aec maſculini generis nomine nuncupata fabula eſt Eu nuchus:& eſt Palliata Menandri vetꝰ. Quā ille auctor de facto adoleſcentis: qui ſe pro Eunucho deduci ad meretri cem paſſus eſt noīauit. Itaqꝫ ex magna parte notoria eſt. Atqꝫ in hac comœdia: qui perſonā parmenonis actor ſu ſtinet: primas habet partes: Secundę ſunt Chæreę. Tertię ad Phędriā ſpectant. Huius prologus ſane eſt cōcitatior. Nā& obiicit crimina aduerſantibus& cōminatur in po ſtremum.& accuſatorie narrat iniuriam Terentio factam:& ad vltimū tumultuoſe:& cum magna inuidia defendit poetam. Hęc& Protheſin& Cataſtrophē ita ęquales habet. vt nuſouam dicat longitudine operis Terētium delaſſatū dormitaſſe. Actus ſaneim plicatiores ſunt in ea: vt ꝗ nō facile parū doctis diſtingui poſſint. Ideo ꝗa tenendi ſpectatoris cauſa vult poeta noſter oēs ꝗnqꝫ actꝰ velut vnū fieri: ne reſpiret qͦdā mō itaqꝫ diſtincta alicubi cōtinuatiōe ſuccedētiū reꝝ an̄ aulęa ſublata faſtidioſus ſpectator exurgat. Acta plane Ludis Megalēſibꝰ. L. Poſtumio. L. Cornelio Cur. ędilibꝰ.i. curā ediū hn̄tibꝰ: ēt nc̄ ꝑſonatꝭ L. Numidio Prothimo. L. Ambiuio Turpiōe. itē modulāte. Flacco claudio tibis dextra& ſiniſtra ob iocularia vel multa ꝑmixta grauitate:& acta eſt tāto ſucceſſu: ac plauſu: atqꝫ ſuffragio: vt rurſus eſſet vēdita:& ageret̉ iteꝝ ꝓ noua ꝓque ea p̄ tiū: quod nulli an̄ ipſā fabulā cōtigit octomilibꝰ ſeſtertiū numerarēt poetæ. prouerbia multa ſępe ꝓnūciata:& cātica ſępe mutatis modis exhibita ſunt. Nuſqͣꝫ habet. Sed ſuis tm̄ ꝑſonis vtit̉ in hac Terētiꝰ: delectat facetiis: ꝓdeſt exꝓlis:& vit ā hominū paulo mordatiꝰ qͣꝫ in ceteris carpſit. Exēpla aūt moꝝ hic trina p̄cipue p̄donūt̉: Vrbani.ſ. paraſitici: et militarꝭ. Hęc edita tertiū ē:& ꝓnūciata Terētii Eunuchꝰ ꝗppe iā adl̓ta cōmēdatiōe poetę: acimeritis īgenii notioribꝰ ppl̓o. Facta aūt ex duabus gręcꝭ vna eſt latina. Nā ex Eunucho& collace Menādri fabulis: hęc Eunuchus terētiana ſcripta eſt. nō ſine crimine: quod multa in hāc trāſlata ſint ex multis poetis latinis: quod totū ꝑ prologū purgat atqꝫ defendit. Apta quędā ex Attica virgo nobilis: atqꝫ adducta eſt Rhodū: Ibiqꝫ mr̄i Thaidis meretricis ab amico dono da ta eſt: et educata velut ſoror vna cū filia. Sed Thais relicta mr̄e Rhodo cū amatore q̄dā athenas ſe cōtulit: ab eo qꝫ hęres inſtituta: mortuo mox a milite Traſone diligebat̉ nimis. Qui cū matrē athenis ꝓfectꝰ Thaidis mortuā Rhodi cōperiſſet:& eā virginē quā diximꝰ ab hęredibꝰ mortuę aīaduertiſſet venū eē ꝓpoſitā: qͣꝫuis ignarꝰ rerū omniū: emit tn̄: et dono amatę Thaidi vexit athenas. Veꝝ poſtqͣꝫ adueniēs riualē Phędriā apud amicā repperit. quē ꝑ eiꝰ abſentiā ſibi meretrix cōciliarat: affirmauit ſe nō an̄ datuꝝ ꝓmiſſā virginē. qͣꝫ Thais foras ęmulū pepuliſſet. Illa igit̉ et ſi amaret phędriā: cupiditate tn̄ recuꝑandę virginis et ciuis atticę: et quā a paruulo(vt ſororē dilexerat) excludit Pha driā. Hinc ille prīo iraſcit̉: poſt accepta facti rōne a Thaide lenit̉: et in bidui ſpaciū ſpōte ꝯcedēs militi. Rus ꝓficiſcit̉: ſtatim qꝫ ne ab ęmulo milite muneribꝰ ſuꝑaret̉: Eunuchū et puellā parmenoni iubet abiēs ad Thaidē deducere. Veꝝ Cętera frat phędrię tūcephebꝰ: viſa in via virgine inflāmat̉ amore eiꝰ. Atqꝫ eo euaſit vehemēti ardore: vt ꝓ Eunucho ipſe deduceret ad thaidē Hac occaſione viciata virgo: et mox ciuis et nobilis cognita: datur vxor Chæreę. Phædria vero et miles ex riuulibus concordes per paraſitum redditi communi amica ſiue certamine potiuntur. 