Terentij Uita VBLMS TERENTIVS APER OARTHAGNE NATVS: SERVMIT ROMAE TERER tio Lucano ſenatori: a quo ob ingeniū& formā inſtitutus modo liberaliter: ſed& mature manumiſ­ſus. Quidam captum eſſe exiſtimāt: quod fieri nullo modo potuiſſe Feneſtella docet: in fine ſecūdi bel­lipunici& ante initiū tertii natus eſt:& mortuus. Nec ſi a numidis: aut gętulis captus ſit ad ducē Roma­ peruenire potuiſſe: nll̓o cōmertio inter Italicos:& Afros: niſi poſt deletā carthaginem cœpto. Hic cum multis nobilibus familiariter vixit: Sed maxime Scipione Aphricano:& cum Lælio: quibus etiā cor­poris gratia conciliatus exiſtimatur. Quod& ipſum Feneſtella arguit: contendens vtroqꝫ maiorem natū fuiſſe: qͣꝫuis Cornelius nepos ęquales omnes fuiſſe tradit:& Portius ſuſpitionē de cōſuetudine per hæc faciat: laſciuiā nobiliū:& fuſcoſas laudes petit: Africani voce diuina inhiat auidis auribus: dum ad furium ſecœnitare:& Lęliū pu­rat pulchrum: ſe amare ab his credit: crebro in albanū rapi: ad florū ętatis ſuę ipſiꝰ ſublatis rebus ad ſummā inopiā redactus eſt. Itaqꝫ ē cōſpectu omniū abiit in gręciam in terrā vltimā mortuus eſt in ſtimphalo arcadię oppido. Nihil. P. Scipio profuit: nihil ei Lęlius: nil Furius tres per idē tempus qui agitabant nobiles. Facillime eorū ille opera: ne domum quidem habuit conductitiam ſaltem: vt eſſet quo referret obitum domini ſeruulus. Scripſit comœdias ſex: ex quibus pri­ Andriam: quū ędilibus daret iuſſus ante Cerio recitare. ad cœnantem quū veniſſet dictus eſt initiū quidem fabulæ: quod erat contemptiore veſtitu ſubſellio iuxta lectulum reſidens legiſſe: poſt paucos vero verſus inuitatus: vt accūberet cœnaſſe vna: deinde cętera percurriſſe non ſine magna Cerii admiratione:& hanc autem:& quinqꝫ reliquas ęqualiter po pulo probauit. Quamuis Volcatius de enumeratione ita ſcribit: ſumeretur æcyra ſexta ex his fabula. Eunuchus quidem bis acta eſt: meruitqꝫ precium quantum nulla alia cuiuſqͣꝫ comœdia: videlicet̉ Octomilia nūmum. ꝓpterea ſummo quo qꝫ titulo aſcribitur. Nam Adelphorū principiū Varro etiam p̄fert principio Menandri. Non obſcura fama eſt adiutū Te rentium in ſcriptis a Lelio& Scipione: quibus cum familiariter vixit. Eandem ipſe auxit: nunqͣꝫ em̄ niſi leniter ſe tutari conatur vt in proloσo Adelphorum. Nam quod iſti dicunt maliuoli homines nobiles hunc adiutare: aſſidueqꝫ vna ſcri­bere. quod illi maledictū vehemens exiſtimant: eam laudem hic ducit maximā quod illis placeat: qui vobis vniuerſis& populo placent: quorū opera in bello: in ocio: in negocio luo quiſqꝫ tempore vſus eſt ſine ſuperbia. Videtur autē ſe lenius defendiſſe: quia ſciebat Lęlio:& Scipioni ingratam eſſe hanc opinionem: quæ tamen magis:& vſqꝫ ad poſteriora tē­pora valuit. Q Memmius in oratione pro ſe ait. P. Africanus qui a Terentio perſonam mutuatus quę domi luſerat ip̄e nomine illius in ſcęnam detulit. Nepos auctore certo cōperiſſe ſe ait. C. Lęliū quodam in puteolāo kl̓ martii admonitū ab vxore temperius: vt diſcumberet: petiiſſe ab ea ne interpelleret̉: ſerius tandem ingreſſus tricliniū dixiſſe: non ſępe in ſcri­bendo magis ſucceſſiſſe ſibi: deinde rogatum vt ſcripta illa proferret pronunciaſſe verſus: qui ſunt in Heautontimorume no. Satis pol proterue me Syri promiſſa huc induxerunt. Satra: Terentiū exiſtimat ſi modo in ſcribēdo adiutoribus indi­guerit non tam Scipione& Lęlio vti potuiſſe: qui tunc adoleſcentuli fuere qͣꝫ Sulpitio Gallo homine docto& qui cōſu­laribus ludis initium fecerit fabularum dandarū: vel. Q. Fabio Labione&. M. Pompilio cōſulari vtroqꝫ: ac poeta. Ideo ipſum non iuuenes deſignaſſe: qui ſe adiuuaſſe dicerentur: Sed viros quorū operā:& in bello:& in ocio:& in negocio po­pulus ſit expertus. Poſt ęditas comœdias quintum: atqꝫ trigeſimū egreſſus annū: cauſa euitandę opinionis: quia videba tur aliena ſuis edere ſeu ꝑcipiendi gręcorū inſtituta moreſqꝫ qͦd perinde exprimeret inſcriptus egreſſus eſt: neqꝫ amplius rediit: De morte eius Volcatius tradit. Sed vt Afer. ſex populo ędidit Comædias: iter hinc in Aſiam fecit: Nauim quū ſe­mel conſcendit viſus nunqͣꝫ eſt: ſic vita vacat. Qconſetius redeuntē e gręcia periiſſe in mari dicit centum& octo fabu­lis conuerſis a Menandro. Cęteri mortuū eſſe in arcadia ſtimphali ſinu leucadię tradunt: Cn. Cor. Dolobella: Marco ful uio nobiliore cōſulibus. morbo implicitum acridolore: ac tedio amiſſarū fabularū: quas in naui pręmiſerat: ac ſimul fa­bularum quas nouas fecerat. Fuiſſe dicit̉ mediocri ſtatura: gracili corpore: colore fuſco. Reliquit filiam qui equiti. Ro. nu­pſit. Item hortulos. xx. iugerū via Appia ad Martis villā: quo magis miror Portiū ſcribere. Scipio nil profuit: nihil ei lius: nihil Furius. Tres per idem tēpus qui agitabāt nobiles: facillime eorū ille opera: ne domū quidē habuit conductitiā ſaltem vt eſſet quo referret obitū domini ſeruulus. Hunc Afranius quidem oībus comicis pręfert: ſcribens in compitali­bus. Terentio non ſimilem dicens quēpiam. Vulcatius aūt non ſolum Meuio& Plauto& Cecilio: ſed Liuio quoqꝫ poſt ponit. Cicero in Limone hactenus laudat. Tu quoqꝫ qui ſolus lecto ſermone terenti: Conuerſum expreſſumqꝫ latina vo ce Menandrum: In medio populi ſedatis vocibus affers: Quid quod come loquens: ac omnia dulcia dicens. C. Cęſar: Tu quoqꝫ ſubmiſſo dimidiate Menander Poneris:& merito puri ſermonis amator: Lenibus atqꝫ ſunt ſcriptis adiuncta foret vis Comica: vt ęquato virtus polleret honore gręcis: neqꝫ in hac deſpectꝰ parte iaceres. Vnū hoc maceror& do leo tibi deeſſe Terenti. Hęc Seutonius tranquillus. Nam duos Terentios poetas fuiſſe ſcribit Metius quorū alter fragella nus fuerit Terentius libertus. Alter libertinus Terentius afer patria de quo nunc loquimur. Scipionis fabulā ędidiſſē Te­rentius Valegius natione ait: quę vocant̉ fabulę cuię ſunt? non has qui iura populi recenſentibus dabat ſumo hono­re affectus fecit fabulas? Duę ab Apollodoro tranſlatę eſſe dicūtur comico: Phormio& æcyra. Quattuor reliquę a Menā dro: ex quibus magno ſucceſſu:& pretio ſtetit Bunuchus fabula. æcyra ſępe excluſa vix acta eſt. INITIVM Tragœdiæ & comœdię a rebus diuinis eſt inchoatum: quibus pro fructibus vota ſoluentes operabantur antiqui. Nam incēſis iam altaribus:& admoto hirco id genus carminis quod ſacerchorus reddebat libero patri tragædia dicebat̉. vel απο τοντρα yου hoc eſt ab hirco hoſte viniarum:& a cantilena eius ipſius rei apud Virgiliū plena ſit mentio: vel quod hirco donaba tur eius carminis poeta: vel vter eius muſti plenus ſolēne premiū cantoribus fuerat: vel hora ſua fęcibus perlinebāt ſcęnici ante vſum perſonarum ab Heſchilo repertū. Feces enim dicūtur gręceτηο γεστ:& his quidem cauſis tragœdię no­men eſt inuentum. At vero nondū coactis in vrbē athenienſibus Apollini nomio.i. paſtoꝝ vicinorū ve pręſidi deo ſtructis aris in honorem diuinę rei: circū atticę vicos: villas pagos:& cōpita feſtū carmen ſolēniter cantarent orta eſt. Co­mœdia απο του κωμαζειν: quod eſt cōmeſſatum ire cantantes: quod apppoſitis ſolēni die: vel amatorie laſciuiētibꝰ cho­ris comicis non abſurdū eſt. Itaqꝫ vt rerū ita etiā temporū ipſorū cœpto ordine tragedia primo prolata eſſe cognoſcitur. Nam vt ab inculto& feris moribus paulatim peruentū eſt ad manſuetudinē: vrbeſqꝫ ſunt conditę: vita mitior: atqꝫ oci oſa proceſſit. Ita res tragicę longe ante comicas inuentę: qͣꝫuis retro priſca volentibus reperiatur Theſpis tragœdię primus inuētor:& comœdię veteris pater Eupolis Cratino: Ariſtophaneqꝫ eſſe credat̉. Homerꝰ tamen qui vere omnis poeticę largiſſimus fons eſt: etiam his carminibus exēpla prębuit:& velut quadā ſuorū operū lege p̄ſcirpſit: qui iliadē inſtar tra­gœdię. odyſſeam ad imaginē comœdię feciſſe monſtratur. poſt illius tale tantūqꝫ documentū ab ingenioſiſſimis imi tatoribus:& digeſta ſunt in ordinē:& diuiſa ſunt ea etiā temere ſcribebant̉ adhuc īpolita: atqꝫ in ipſis rudimentis haud quaqͣꝫ: vt poſtea facta ſunt decora atqꝫ lenia: adeo vt ea propria de tragœdia dicēda ſunt. De titulo propoſiti oꝑis. ſiue inſtantis in alia tempora differamus:& de his fabulis loquamur: quas Terentius imitatus eſt. Poſtqͣꝫ demōſtran­ originis cauſa, de vtriuſqꝫ generis initio diximus: quod neceſſe eſt dicamus. Comœdia fere vetus: vt ipa quoqꝫ olim tragœdia ſimplex carmē: quemadmodū diximus fuit: quod chorus circa aras fumantes nūc ſpaciatus: nunc reuoluens gyros tibicine concinebant. Sed primo vna perſona ſubducta eſt cantoribus: quę reſpondens alternis choro locupletauit. variauitqꝫ rem muſicā: altera: tum tertia:& ad poſtremū creſcente numero per actores diuerſos: ꝑ­ſonę palle: cothurni: ſocci:& cęteri ornatus: atqꝫ inſignia ſcænicorū reperta:& ad hoc vnicuiqꝫ ſuus habitus:& ad vltimū A 2