Ecyræe Fol. CLVIIINe me ſcire ex te hodie ꝗd ſit qͦd feci boni? aut ꝗd iſtucEſt qͦd vos agltis? Pā. nō licet. Par. tamen ſuſpicor. egōHunc ab orchlo mortuū quo pacto? Pā. neſcis parmenQuantū hodie profueris mihi:& ex tanta erumna meExtraxeris. Par. īmo vero ſcio: neqꝫ hoc īprudēs feci.Pā ego iſtuc ſatis ſcio. Par. aa temere ꝗcqͣꝫ parmenonēPrætereat qͦd facto vſus ſit. Pā. ſeq̄re me intro parmeno.Par. Seqͦr eꝗdē. plus boni feci hodie īprudēs: qͣꝫ ſciensAn̄ hūc diē vnqͣꝫ. Valete& plaudite. Calliopiꝰ recēſui.v Egon hunc ab orcho. m. Verba ſūt cogitantis. Egon huncab. o. m: Ideo eclypticos loquit̉. x Nemulos curioſitati eiꝰ.ſcis parmēo: addit ſtiy Immo vero ſcionec hoc īprudēs feci.Recte paruū em̄ bn̄ficii meritū ſi ab īprudente pręſtitū videat̉.z Tunere ꝗcqͣꝫ parmenonē p̄tereat: qͦdinterdum nō temereprętereat: quod habetfaciendi neceſſitatem.Temere quicqͣꝫ Parmenonem prętereat:ſibiipſi hoc dicit:& ſenominat: vt. Degeneremqꝫ Neoptolemūnarare memento. Etage nunc Phormionem qui volet laceſſito. Temere quicqͣꝫ. Vtrum hoc dicit nō ti ſcientem reddit non prudentem.temere. neqꝫ per īprudētiā geritur quicꝗdvtile. An hoc dicit nihil poteſt tranſire temere: qͦd vtile factumeſt: qui me ī gratiamſui habet. An quicqͣꝫPamphilus prętereattemere: ita vt non remuneret: bonūqꝫ factū Parmenonis: qͦdſibi vtile fuerit. Cōuenit hoc dictū meretrici abeunti. a Fcciimprudens qͣꝫ ſciensante hūc: ꝗa nō cōuenit ſeruo ſciente rectefacere: Bn̄ addidit imprudenti ſibi eueniſſevt bn̄ faceret: qͦd prudēs nūqͣꝫ fecerit.b Imprudēs qͣꝫ ſciens. Antitheton ſecūdum. nam imprudenActa Ludis Romanis. L. Poſtumio Albino. L. Cornelio Merula ædilibus currulibus. egere Ambiuiꝰ Turpio. L. Attiliꝰ Præneſtinus. Modulauit Flaccꝰ Claudijtibijs imparibus. tota græca Apollodori epidicaxomenos. Facta. iiij. C. Fannio. M. Valerio conſu.P. Sexti Terentij Afri Poetæ Comici. LepidiſſimæComœdiæ: Cum Aelij Donati grammatici examinataintrepretatione finiūt. Inſuper addita eſt Calphurnijin Heautontimorumenon Terentij accurata expoſitio.Impreſſum in nobili Heluecioꝝ vrbe Argētina PerIoannē Gruninger mira etiam arte ac diligentia. AnnoMCCCCC III. XV Kalendas Aprilis.In laudem Terentianę lectionis Epigramma Henrici Bebelij Iuſtingenſis.Huc ades emuncto quiſquis ſermone nitereExpetis: et caſte verba latina loquiHuc ades:& culti crebro monumēta cerent/Pellege. facundus quo duce ſemper erisSoſpite quo nūqͣꝫ timuit Romana loquelaNaufragium. nunqͣꝫ ſentiet exitiumꝘ ſi mnemoſyne latijs habitaret in aruisExprimeret nr̄m hūc. comica& eſſe petetQuid deceat iuuenes canę q̄ verba ſenecteConueniant: luuenes diſcere rite queuntLenonis fraudes diſcent: ſcortiqꝫ venenaQuos ſimul& ſeruꝰ ſtruxerit arte dolosQuis decor& caſtis matronis docte Terēti.Carmine pinxiſti vel vetuliſqꝫ pigrisCuiuſqꝫ ætatis mores& vita notaturVt poſſis vitam dirigere ipſe tuamPerſonet intriuijs præcor ogermana iuuētꝰComicꝰ hic paſſim hūc vra paleſtra canatNō ego permittā poſthac ſpreuiſſe poetasPer quos virtutis diſcitur omne decusVt vos decipiant triuialis grāmata petri:&Gallusalexander Barbara verba vomensSed pigeat dudum tetris latuiſſe ſub antrisInſciciæ: quis nunc verba diſerta placentVerba diſerta ꝗbus ſcabra rubigine linguęExutæ placeant: Lector amice vale.