Seite
Quintus Actus Ea mortē obijt: e medio abiit: qui fuit in hac re ſcrupulus: Quāobrem te oro(vt alia tua facta ſunt) ęquoⁿ animo hæc Feras. Na. ꝗd ego ęquo animo cupio miſera in hac re iam Defungierᵉ: ſed ꝗd ſperē: ætate porro minus peccaturum Putem. iam tum erat ſenex ſenectusᵈ ſi verecundos facit: An mea forma: atqꝫ ætas nūc magis expetēda eſt demipho? Quid mihi affers? qͣꝫ obrem expetem? aut ſperem porro nō Fore. Ph. exequiasʳ chremeti ꝗbus eſt cōmodū ire iā tp̄s eſt. Sic dabo: age nunc phormionem qui volet laceſſito. Faxo tali ſit mactatus: atqꝫ hic eſt infortunio. Redeat ſane in gratiam iam ſupplicij ſatis eſt mihi. Habeat. hęc ei quod dū viuat vſqꝫ ad aurem obganniat. Na. An meo merito credo. ꝗd egonunc cōmemorem tibi Sigilatim. qualis in iſtū hūc fuerim. De. noui ęque oīa tecū. Na. Merito hoc modo videtur factum. De. minime gētiū. Verum quando iam accuſando fieri infectum non poteſt: Ignoſce: orat: confitetur: purgat: quid vis amplius? Pho. Enimuero priſqͣꝫ hęc det veniam mihi proſpiciam. Et phędrię. heus nauſiſtrata priuſqͣꝫ huic reſpondeas Temere audi. Na. quid eſt? Pho. ego minas triginta Per fallaciā ab iſto abſtuli: eas dedi tuo gnato: is pro ſua Amica lenoni dedit. Chr. hem quid eſt? Na. adeon hoc Indignum tibi videtur: filius homo adoleſcens ſi habet Vnam amicam: tu vxores duas nihil pudet: quo ore Illum obiurgabis? reſponde mihi? Chr. faciat: vt voles. Nau. Immo vt meam ſciam iam ſententiam: neqꝫ ego a Aequo animo vt feras. Hic locus eſt.i. quod futurum ſit. Facilius enim igno ſcitur non vltra peccaturis. o De funier. Defungi deſine te. p Porro minus. Quia dixit abhinc annos. xv. q Senectꝰ ſi verecūdos facit. Modeſte& grauiter. Quid mihi hic affers: cal­lidius vſa eſt ad vl timum conuerſa ad ipſum defenſorem mariti. r Quid mihi hic affers. De qͣ vi con tradictionis exul­iat paraſitus: tan­qͣꝫ ꝯfecto mortuo qꝫ aduerſario ſuo. s Exequias Chre mēti. Bono ordīe. primo delirat mi­ſer timore. poſt ver ba fiunt mortuo: ad vltimū exequi­as Chremēti: deli­rat moritur:& fera tur. t Age nūc Fhormionem qui volat laceſſito. Vir­gilius. Degenerem qꝫ Neoptoſemum narrare memento. v Faxo tali eum mactatum ſūmo. Pro eo quod ē eū­ſic frequenter vete­res: Ennius. Om̄es corde patrem præ­bent animoqꝫ beni gno circūfuſum. x Ignoſce: orat: confitetur: purgat. Verba venialis ſta tus ſūt: ignoſce cō­fitetur. yTu tuū nomē dic. Bene dicit tuuꝫ pronomine vtitur: quia non habet nomen: nam potentio rum blandimentum circa inferiores hoc fuit: vt nomen eo­rum quęrerent:& cū audiſſent ipſis nominibus eos com­pellerent ſtatim: tale eſt in adelphis: Qui vocare. Geta homi nem maximi precii:& cętera. z Veſtrę familię. Hoc pro­pter Antiphonis a­micitiam dixit ami cus. a Et tuo ſūmꝰ phe drię amicus: Iterū ſubaudiendum. b Vī primū hodie facere. Facete ex per ſona paraſitica be­neficii optio facta eſt: quod promiſe­rat mulier. c Sed vbi eſt iu­dex. Bn̄ iudex. ad illum enim mulien illata ſententia eſt. vt cū ita agitur tu­ta ſint marito om­nia:& per ironiam ridicule dicitur ea q̄ irata erat: vel irrita­ta erat. d Iudex noſter. Ni hil facētius qͣꝫ iudi­cem capi aduerſus crimen voluntatis paternę:& amato­rem filium& fra­trem Antiphonis: cui nubet furtiua fi lia. Iudex noſter. te­ribilis: ſcilicet cen­ſor paternarum de litiarum. Vides igi tur hic conſultam vxoris iracundiā Ignoſco: nec pro mitto quicquam: neqꝫ reſpondeo Priuſqͣꝫ gnatum videro: eius iudicio permitto omnia: Quod iubebit faciam. pho. mulier ſapiens es nauſiſtrata. Nau. Satin tibi eſt. Pho. immo vero pulchre diſcedo: Et probe:& preter ſpem. Na. tuum nomem dic quod eſt? Pho. Mihin? phormio veſtręᶻ familię hercle amicus: Et tuoª ſummus phędrię. Na. phormio at ego Ecaſtor poſt hac tibi quę potero:& quę voles faciam: Atqꝫ dicam. Pho. benigne dicis. Nau. pol meritum eſt tuū. Pho. Vinᵇ primum hodie facere quod ego gaudeam Nauſiſtrata?& quod tuo viro oculi doleant? Na. cupio. Pho. Me ad cœnam voca. Nau. pol vero voco. Phor. Eamus intro hinc. Nau. fiat: ſed vbiᶜ eſt Phędria iudex noſter? phor. iam hic faxo aderit. Valete:& plaudite. calliopius recenſui.