Seite
Iohānes belrenhaub Moguntinus euāgelice theologie ſummo doctori dn̄o Nicolao tinctoris de guntzenbauſen imperia lis eccleſie bambergenſis p̄dicatori ſalutem. Nuper religiōis beati Franciſci patres deuotiſſimi fiatu ſpūſſancti agitati ad capitularem conuentum Nuruberge. inſtituerunt/ vt par erat) de profundiſſimis ortodoxe fidei archanis diſputatoriā ex­ercitationē ad quā veneranda peritorū multitudo omni doctrinaruꝫ genere armata ⁊ expedita velut ad litterariā militiā. ⁊ olī ad feriarū ſaturnaliū ſerias diſputatiōes cōuenit in qua celebritas tua diſputandi nacta congreſſuꝫ rōnē argumētorū eo moderamine ⁊ efficacia proferebat. vt oēs auditores ineſtimabili nedū delectatiōe. ſed ⁊ admiratione faceret effectos. Non deerant alij quos ingenij vis. maxima ⁊ in doctrinali bello robur inuictum ad participanda ſup̄me p̄conia laudis cele britati tue conciliauit. ſola tamē celebritas tua. tum arguendi vi et fortitudine. tū dicendi copia et maieſtate p̄clarū trium­phatoris nomē cōi oīm voce eſt cōſecuta. Ego vero qui ꝑuitatis mee officia. peritis oībus vtcūqꝫ potui) impēdere ſemꝑ ex titi ſtudioſus. nefas exiſtimaui ſi nullius muneris beniuolentia triūphū tuū ornarē vel rectius honorarem. At metiendo vi­res meas nihil inueni vel natura: vel arte: vel fortuna mihi cōceſſuꝫ. quod dignitati tue digne poſſeꝫ offerre. Uenit inter hec in mentē quod adoleſcentulus in varrone legi dātis animū nō munꝰ eſſe penſandum. Uenit in mentem ſocratis humanitas. qui pauperis diſcipuli ſui eſchinis paruū munus magna gratitudine dignum iudicauit. Ille ſocrati ſeip̄m muneris loco de dit ego non ſoluꝫ meip̄ꝫ. īmo etiā diſiectos ab īuicē libros duos. textum ſcꝫ ſententiarū ⁊ ſctī bonauēture ſuper eodē diſpu­tata ⁊ interp̄tationē meo labore in vnū digeſtos vigili emēdatos cura. et indice ad oīa fere q̄ in eis tradunt̉ fabricata cele­britati tue doroffero: ⁊ dedico. Tua vero celebritas ⁊ illiꝰ inſtitutū ⁊ huiꝰ exemplū precor velit cōplecti ⁊ me tibi datū in mā cipiū. ⁊ correcturā ⁊ laborem huiꝰ operis tibi cōſignatū nō aſperneris. vt ⁊ noīs tui īmortale decus ad extremas orbis ter rarū nationes. duce libroꝝ imp̄ſſura ferat̉. ⁊ inter triūphi tui ornamenta labor meꝰ numeret̉. quem etſi alicubi erroris obū­bret caligo. celebritatis tue ſplendor illuſtret. Quāuis em̄ totū ſit quātulūcūqꝫ qd̓ in heidelbergenſi academia octēnalis more ſpacio didici. totū qd̓ cōtinuata ꝑcepi lectiōe. totū qd̓ induſtrie mee natura p̄ſtitit ad hanc correcturā cōquiſierim. ex penderimqꝫ vereor tn̄ me in tam vaſti maris tempeſtatibꝰ oēs erroꝝ ſcopulos nō euaſiſſe. in quo vel rari. vel nullius vnꝙͣ ve la ſine rep̄hēſiōis turbine ⁊ periculo volauere in quo ſanctus Bonauentura colluctātibꝰ opinionū procellis. ad eū plerūqꝫ portū applicuit. ad quē cōmunior opinantiū ventus coegit. in quo gubernacula ingenij ſui magr̄ libero correctori cōmittit. Honeſtatis igit̉ nō dedecoris. ⁊ excuſandi nō calūniandi vicē obtinebit. ſi ego ⁊ togatā celebritatē tuāſ cui nō minꝰ venera tionis ⁊ credulitatis debet etas nr̄a ꝙͣ priſca pitagore palliato) ⁊ oēs qͥ ordinatiōis ⁊ correcture mee ſarcinā pōderāt pios lectores ⁊ interp̄tes beniuolos nō maliuolos fore depoſco. Precipue tn̄ oro in bonā partē acceptū iri textuꝫ noue imp̄ſſure inſtar antiq̄ nō eſſe diſtinctū. qꝛ pluris feci grauē Bonauēture autoritatem q̄ mihi fuit diſtīguēdi ratio ⁊ exēplar ꝙͣ viſita tam hucuſqꝫ partitionē. Nec ꝓ mercede cōuitia mihi deberi cōſentiet in queſtionū pͥncipijs verboꝝ modica vel mutatio. vl̓ ademptio. puta. vbi exemplaria ſcripta ſonant. circa primū ſic ꝓceditur ⁊ querit̉. ⁊ deinde. Scd̓o querit̉. Tertio querit̉ ⁊c. ego viciſſim qōnū capita ſic inſtitui. Queſtio. j. Queſtio. ij. ⁊c. nulla temeraria p̄ſumptiōe. ſꝫ ſola ductꝰ cōmoditate q̄ taliter ⁊ īdici ⁊ imp̄ſſiōi ꝯducere ſuggeſſit. q̄ me etiā ab oīs īiurie nota tuebit̉. ne vel clariſſimos autores offendiſſe. vl̓ ſtudioſis nō ꝓfuiſſe. qͥſpiā debeat ſuſpicari. qd̓ meliꝰ cuiuſuis ſtudio ꝙͣ meocalamo ſpero cōprobādū. Uale theologoꝝ ⁊ cleri bābergēſis decus. Iohannis bekenhaub Moguntini in laudem vtriuſqꝫ autoris carmen. Quiſquis eris diue qui maieſtatis anhelas. Alter adorauit. ſculpſerat alter opus Abdita ſcrutari. ſiſte perinde gradum. Tot tulit errores ⁊ veras intulit artes Nam te nec plato nec ariſtotiles operoſis. Mentibus humanis iam pia iuncta fides Crede docet libris. que doeet iſte liber Iam paſtore rudi. iam piſcatore magiſtro Nec tibi Naſonis nec dulcis muſa maronis Doctus eris felix ardua facta dei Quāuis diua canat. non tamen illa canit Iam bonauenture iam claro lumine Petri Omnibus vna fuit pariter mens noſſe quis eſſet. Lombardi cernes que latuere ſophos Qui celum terram. fecerit atqꝫ fretum Qualiter in trinis perſonis eſt deitatis Ex qua materia qua forſitan arte laborant Unica maieſtas que regit alta poli Scire. ſed ingenijs obuiat error iners Qualiter ex nibilo mundi pulcherrima forma Plato dei vires. exemplar materiamqꝫ Sic actore deo patre creata fuit Ponit. vt bis extet orbis origo tribus Qualiter humana ꝙͣuis viciaſſet origo Dat duo. materiam. ſpeciem quibus omnia conſtent Induerit carnem filius ipſe dei Doctus ariſtotiles. que duo ternus agat. Qualiter ex huius manauit vulnere ſanguis Eſt aqua ſi recte taleti creditur vna Mixtus aqua. cuius vi ſacra noſtra vigent Materies cunctis rebus in orbe ſimul Nec ſatis eſt ſuperos luſtrare ſed intima terre Rurſus Anaxuenes contra dedit aera certum Uiſcera colluſtrant mors vbi iure tuo Mundi principium. quod dedit alter aquas Digeris in cineres carnes ⁊ oſſa ſed ex his Res epicurus ebes vult nullas eſſe creatas Poſt homo crede nouus fingitur arte dei Ergo ꝙ ex nihilo diſputat eſſe nihil Haud ebēs haud mancus. ſed prudens. integer. omni Corpora tum celi. tum terre. tum maris alti Pulchrior effigie ꝙͣ fuit ortus homo Carmine teſtatur Naſo fuiſſe chaos Fit tunc perpetuus qui vixit fragilis ante Uirgilius vero propior diuinius orbem Fit quoqꝫ tunc agilis. qui fuit ante grauis Patris opus ſummi comprobat eſſe dei Fit ſine peccato. prauaqꝫ libidine tutus Attamen ille ioui diuinos reddit honores Fit par angelicis illa propago choris Qui fuit ex hominis ſemine natus homo Sic hominem nouiter reparatum ſcandere ſurſum Sic rerum varios ortus ſtatuere periti Regis ad etherei regna choruſca decet Quod magis erroris ꝙͣ rationis habet Eſt vbi leta quies ⁊ lux. ⁊ vita beata Non minus erroris vulgus circa deitatis Eliſijqꝫ ioci gaudia cuncta ſimul Naturam ſtatuit religione ſua Quō bonauentura. petrus lombardus vtriqꝫ Ultra fuiſſe poteſt fictorum cauſa deorum Sublati capiunt premia digna ſibi Autoris vel honor vel benefacta rei Quo tuba diuini verbi doctor nicolae Sic proculi ſuaſu Rome deus vltro quirinus Tinctoris tendas dum tuba diua ſtrepit Ceperat. inde nume mox dea veſta coli Quo libri impreſſor Nuruberge Anthonius ipſe Sic cereris donis aratro quia preparat agros Roberger tendat poſt ſua fata precor Concremat egyptus thura ſabea boui Quo bonauenture me ducat dextra Iobannen Sic quia dat lane. dat lactis commoda multa Bekenhaub. Quo me iungito petre tibi Flectit oui ſupplex cum prece ſcytha genu Uos ego coniunxi diſiunctos. vos mea cura Sic aqua. ſic ignis dij perſis commemorantur Luſtrauit vigili mente. labore manu Ergo ꝙ his hoīm cura frequenter eget. Si tibi non feci ſatis o lector voluiſſe Sic alijs alij ſimulacris templa dicarunt Sit ſatis. ⁊ melius corrige. parce. vale.