Seite
Primi Libri dinoſus. iō perſona illa que eſt amor nō tm̄d̓r ſpūs. ſed.ſ.ſ. nō aliqui duo ꝯueniunt. dicēdū ꝙ eſt ꝯuenientia eſſentialis ⁊ cō ſic filius d̓r ſanctus. qꝛ gnatio eſt motus naturalis. circa quē uenientia originalis. ⁊ nexus vtroqꝫ mō pōt dici eſſe. ⁊ ꝙͣuis nō attenditur ſanctitas vel puritas ſicut attēditur circa amo pater ⁊ filius non cōicant formaliter in ꝑſona vna. tn̄ origina rē voluntatis. Ad illud qd̓ obijcit̉ ꝙ ſpirare eſt totius tri­ 30 liter ꝯueniunt. qꝛ vna ꝑſona orit̉ ab vtroqꝫ vno ⁊ eodem mō. 33 nitatis. dicēdum ꝙ ſpirare d̓r dupliciter. Uno modo eſt ſpira Ad illud qd̓ obijcit̉ ꝙ filius ⁊.ſ.ſ. ꝯueniūt in patre. dicēdū re. idē qd̓ ſpm̄ſanctum ꝓ ꝙ ꝯueniētia originis d̓r dupliciter. aut qꝛ oriunt̉ ab vno: aut ducere ⁊ ſic nō conuenit Diſt. xj. qꝛ ab eis orit̉ vnus. Si qꝛ abvno. ſic nō d̓r̄ nexus. qꝛ nexus eſt ☞Qd̓ ſpūſſanctus proce toti trinitati. Alio modo vuio ꝯſequēs diſtinctionē. ſed vnitas in origine antecedit di dit a patre ⁊ filio probat mul eſt ſpirare idem qd̓ inſpi ſtinctionē. Si ꝟo qꝛ a duobus vnius origo ſit. cū ibi ſit diſtin tis autoritatibus. a rare ⁊ illa conuenit toti ctio ⁊ ꝯſequēs vnio. proprijſſime eſt nexus. ⁊ ſic eſt in patre ⁊ crinitati. qꝛ inſpirare di­filio reſpectu. ſ. ſ. Aliter tn̄ pōt dici ꝙ nō eſt ſil̓e. qꝛ filius ⁊.ſ.ſ. Ic dicēdū cit effectum ſpūs qͥ eſt a nō eodē modo ꝓducunt̉ a patre. ſed pater ⁊ filius eodē modo eſt ſpiritū tota trinitate. d̓r em̄ īſpi­ſpirant.ſ.ſ. ⁊ iterū patris ⁊ filij ꝯueniētia eſt in.ſ.ſ. vt in amore ſanctum a rari ꝙ in ſpū noſtro ſpūa cuius eſt nectere. ſic nō ꝯueniunt filius ⁊ ſpūſſctūs in patre. patre eſſe liter immittitur ſiue affe Ad illud qd̓ obijcit̉ ꝙ nexus d̓r. aut qꝛ nectit ⁊c. dicēduꝫ ꝙ ⁊ filio. ⁊ ꝓ ctio ſiue cognitio. Ad quedam ſunt verba que in voce actiua ſignificāt paſſioneꝫ. vt cedere a verba ad ſenſum ꝑtinētia. vt video audio ⁊ ſil̓ia. Quedā invo illud qd̓ obijcit̉ ꝙ motus eſt naturalis. dicēduꝫ ꝙ ce actiua ſignificat actionē. vt facio ⁊ ꝑcutio. ſimiliter in paſ­ſpatre ⁊ fi­ſiua. dicēdum igitur ꝙ hoc qd̓ eſt nectere cuꝫ nectere dicatur ſic eſt in corporalibus q lio qd̓ multi heretici negaue­ſpūs. qꝛ ab vtroqꝫ procedit recte in voce actiua paſſionē ſigni inſpirāt ꝓpter nature in­runt. Qd̓ aūt de vtroqꝫ ꝓce­ficat. ⁊ in paſſiua actionē. ⁊ iō nō ſignificat̉ ꝙ aliquid det pa­digentiā. ſed non ſic ī ſpi dat multis diuinoruꝫ eloquio tri ⁊ filio. ſed ꝙ magis recipiat. ritualibus ſubſtantijs. q̄ T rum teſtimonijs comprobat̉. ⁊ vltima. Utrum ſpūſſctūs ꝓprie ſit ſpirant ex liberalitatevo Gal̓. Queſtio. iij. ppūs. Et ꝙ ſic videt̉ hoc mō. qꝛ ꝑſo­luntatis. vn̄ ratione huiꝰ iiij. Dicit em̄ apl̓s. Miſit deꝰ ſpi na ſpūſſctī iſto noīe ꝓprijſſime deſignat̉ ꝙ d̓r.ſ.ſ. ſed hoc nomē non trāſferuntur. ſed rō­ritum filij ſui in corda veſtra. ſctūs non coartat hoc ꝙ eſt ſpūs cū ſit eque cōe. ergo ſpūs ꝓ ne aliarum ꝓprietatum. Ro. vij. Ecce hic d̓r ſpūs filij. et alibi. prie d̓r illa perſona. Iteꝫ ſpūs d̓r qd̓ ſpiratur. ſed qd̓ ſpirat̉ xj De 37 Qui aūt ſpm̄ xp̄i nō hꝫ: h̓ nō non generatur. nec econuerſo. ergo cuꝫ ſpirari nō ꝯueniat pa Diſtin. jͣ. ete eſt eius. Ipſe etiam filius de tri nec filio. ergo ꝯuenit.ſ. ſ. Iteꝫ hoīes ꝯcordes in vno ma na ꝓceſſione ſpūſſctī quā lo dicuntur ꝯſpiratores. nō qꝛ idem cogitēt. ſed qꝛ idē maluꝫ tum ad principiuꝫ a quo Io. xv. ſpūſancto dicit in euangelio. appetunt. ⁊ ad idem malū vnus oīm eſt colligatus affectus. ꝓcedit. Quem ego mittā vobis a pa ergo cū ſpiratio a ſpiratione veniat. nō d̓r ſpirari niſi amor. er Ic dicen U tre. Patris aūt ſpūs dictus go nec.ſ.ſ. d̓r niſi amorgͦ ⁊c. Cōtra. ſpūs eſt deus. ⁊ eos qui dū eſt ſpi eſt vbi legit̉. Si ſpūs eius qͥ adorant eū in ſpū ⁊ veritate opꝫ adorare Ioh̓. iiij. ſed tota tri ritumſcm̄ Fſa ſuſcitauit xp̄m a mortuis ha­nitas eſt adorada. ergo tota trinitas eſt ſpūs. hoc idem dicit a pr̄e eē ⁊ filio. Sū Mat. x Aug. Itē rōne oſtēditur hoc idē ſic. Spūs diuiditur cōtra bitat ī vobis. ⁊ ipſe xp̄s dicit. corpus. ergo qd̓ non eſt corpus eſt ſpūs. ergo eſt nomen abſo­ipra egit Nō em̄ vos eſtis qui loquimi lutum non relatiuum. ergo ⁊c. Itē ſpūs d̓r aūt a ſpūalitate magiſter de proceſſione ni: ſed ſpūs patris veſtri qui aūt a ſpiratione. Si a ſpūalitate ſic diuidit̉ contra corpus. ⁊ ſpirituſſancti in cōpara­loquitur. Et ī alio loco. Que ꝯſtat ꝙ ꝯueniat trinitati. Si a ſpiratione. Cōtra. ſpirare acti tione ad ipſum proceden mittet pater in noīe meo. Et ue dictum conuenit toti trinitati. qꝛ tota trinitas d̓r inſpirare tem. Hec eſt ſcd̓a pars in Io. xv. ergo actiue dictū. nō d̓r relatiue. ergo nec paſſiue. Iteꝫ ẜm qua agitur de eadē in cō alibi ipſe filius de ſpūſctō ait ꝙ d̓r a ſpiratione. videtur ꝙ magis ꝓprie ꝯueniat filio. ⁊ hoc paratione ad principiuꝫ a patre ꝓcedit. His ⁊ alijs au pꝫ per autoritatē Iob.xxxij. Inſpiratio oīpotētis dat intelle a quo. Et diuidit̉ hec ꝑs toritatibus pluribus oſtendi ctuꝫ. ſed hoc appropriat̉ filio. ergo ⁊c̄. Itē ſpiratio eſt actꝰ in duas. In prima oſten tur ꝙ ſpūſſctūs a patre ⁊ filio naturalis. ſed ſolus filius ꝓcedit ꝑ modū nature. ergo ſolus dit ꝙ ſpūſſanctus proce­procedit. filius ſpirat̉. Rn̄. dicēdum ꝙ hoc nomē ſpiritus reperitur dit a patre ⁊ filio. In ſe­34 in corporibus in ſubſtātijs rōnabilibus. ⁊ in deo. ⁊ licꝫ in deo ☞Greci ꝯtēdūt ſpm̄ſan. ꝓ cunda determinat quali ſit proprijſſime. qꝛ proprijſſime eſt in eo ſpūalitas ⁊ ſpiratio. tn̄ ter procedit ab eis. infra cedere a ſolo patre. b ratio cognoſcendi ⁊ dicēdi tanꝙͣ a poſteriori incipit a ſubſtā­diſtin. xij. Itē querit̉ cuꝫ Greci tn̄ dicūt ſpm̄ſctm̄ ꝓ dtia corporali. In ſubſtātia aūt corporali ſpūs d̓r dupl̓r. aut a ſpirituſſanctus ꝓcedat a Prima cedere tm̄ a patre ⁊ nō a filio. ſpūalitate contra corpulentiā. ⁊ ſic d̓r abſolute. ⁊ vocatur ſpi­pr̄e ⁊ filio. Prima ꝑs cauſa. qd̓ iō dicūt. qꝛ veritas in euā­ritus corpus ſubtile. ſicut accipit̉ in libro de differētia ſpūs ⁊ habet quattuor. In pri­aīe. Aut a ſpiratione. ⁊ ſic d̓r ſpūs flatus ſicut accipit Chryẜ. gelio fidē integraꝫ ꝯtinēte de ma oſtēdit magiſter per Ioh̓. iij. Spūs vbi vult ſpirat ⁊c. ⁊ in p̄s. Ignis grādo ſpiri­multas autoritates ꝙ ꝓ­ꝓceſſione ſpūs loquēs ſolum tus ⁊c. Scd̓m modū hunc duplicē accipit̉ in ſubſtātia ſpūali cedit a patre ⁊ filio. In patrē cōmemorat dicēs. Spi ſiue rōnali. aut a ſpūalitate ꝯtra corporeitatē. ⁊ ſic ſubſtantia ſcd̓a ꝟo econtra. ꝑ rōnes ritus qͥ a patre ꝓcedit. ⁊ etiaꝫ rōnalis vel eius potētia interior d̓r ſpūs. Eccl̓s. iij. Quis no­grecoꝝ oſtendit ꝙ a ſolo a ideo qꝛ in principalibus ꝯci­patre. ibi. Greci tn̄ dicūt Scd̓a uit ſi ſpūs filioꝝ ⁊c. Aut a ſpiratiōe. ⁊ ſic affectus vel amor d̓r ſpm̄ſcm̄ tm̄ ꝓcedere a pa cauſa. ſpūs. Et rō huius eſt. qꝛ actus ſpirationis ī corpore eſt actus lijs q̄ apud eos celebrata ſūt internus. actus ꝯtinuus. actus viuificus. ⁊ habet origineꝫ a tre. In tertia autorita­calore. qꝛ ergo egreſſus amoris vt amor eſt venit ab intrinſe­tes ⁊ rōnes grecoruꝫ ſol co. ⁊ amor eſt actus viuificus. qꝛ amor eſt vita. ⁊ iterū amor ē uit ⁊ determinat ibi. Nos aūt illa verba ita determinamus. actus cōtinuus. qꝛ ꝯtinue dꝫ reddi amor. ⁊ tūc eſt ꝑfectus qn̄ In quarta oſtendit ꝯfeſſionē fidei grecoꝝ. implicite ꝯuenire hō ſic amat. Rurſus eſt calor ſpūalis. iō ſolus amor d̓r ſpūali cū noſtra. ibi. Sciendum tn̄ ꝙ greci ꝯfitent̉. ter ſpirari. ⁊ ſic accipit̉. j. ad Theẜ. v. Ut integer ſpūs ⁊c. Se­a In pͥncipalibꝰ ꝯcilijs. Querit̉ q̄ ſūt illa qͣttuor pͥncipalia cundū hunc duplice modū accipit̉ in diuinis. Nā ẜm ꝙ ſpūs ꝯcilia ⁊ dicēdū ꝙ fuerūt quattuor ꝯcilia apl̓oꝝ in eccl̓ia pͥmi d̓r a ſpūalitate ſic conuenit toti trinitati. Nā tota trinitas ca­tiua vt dicit q̄dā gloſa ſuꝑ actus. Primum fuit ad electionem ret corporeitate ⁊ materialitate. ⁊ ſic eſt nomē abſolutū. Ioh̓. Mathie. Act̉. x. Scd̓m ad electionē ſeptē diaconoꝝ. Act̉. vij. iij. Spūs eſt deus. Scd̓m aūt ꝙ d̓r a ſpiratione ſic ꝯuenit illi Tertiū fuit ad nō imponēda legalia gētibus. Act̉. xv. Quar­ſoli ꝑſone que procedit vtamor ratione iam dicta. Spirare eī tū ad tolerandū legalia ad tp̄s. Act̉. xxij. Cōcilia ꝟo patrum in ſpūalibus ſolius eſt amoris. ⁊ qm̄ amor pōt ſpirari recte et pͥncipalia apud grecos ſil̓r fuerūt quattuor.ſ. Nicenū. Ephe­ordinate. ⁊ ſic eſt purus. vel indirecte ⁊ immūde. ⁊ ſic eſt libi­ſinū. Calcedonēſe. ⁊ Cōſtantinopolitanum. Qui