Libri Primi raliter. ergo ⁊c. Item equalitate refertur pr̄ ad filiū fili dicātur ẜm ſubſtantiam an ẜꝫ relationē. Tertio queritur vtrū ad patrem. ſed non eſſentia. ergo equalitas non dicit eſſentiā dicant mutuam relationem in patre filio. Item aūt pater eſt equalitas filij ad patrem aut. Si ſic Q dicatur ẜm pͥuationē videturꝑ auto a 4) UEIIIO. j. ritatē magr̄i in lr̄a. Quibuſdam videt̉ ergo cuꝫ filius equalitate illa ſit equalis patri. pater eſt equa lis ſibi. qd̓ non conceditur. ſi pater non eſt equalitas filij ad noīe eqͣlitatis ſimilitudinis non aliquid poni ſed remoueri patrē. ergo equalitas dicitur de omnibꝰ. ergo non dicit eſ­vt dicatur filius equalis patri. qꝛ nec maior nec minor eſt eo. ſentiā. Eſſentia enim filij eſt pater. Reſpon. dicendum ẜꝫ Item hoc pōt ꝓbari ſic. Euclides diffinit equale ſic Equa cōmunem omnium opinionem. cum ſimile et equale dicant le eſt qd̓ alteri ſuppoſitū excedit. nec exceditur. cum hec diffinitio ſit data ẜm p̄uationē. patet ⁊c̄. Itē equale ſimile uenientiam plurium in vno. de ſe importent diſtinctionem ī tm̄ dicūt vnitatē ſꝫ ēt diuerſitatē ſꝫ ē ponere diuerſitatē ſuppoſitis. vnionem ſiue vnitatem in eſſentia. Et qꝛ diſtīctio in diuinis hmōi noīa dicunt̉ ẜm poſitionē ſꝫ ẜm p̓uationē perſonarū ſpectat ad modum dicendi ẜm relationeꝫ vnitas et ſendi ad modum dicendi ẜm ſubſtantiā. ideo huiuſmodi noīa Itē equale ẜm dicit poſitionē dicit commenſurationem. ſed ī diuīs eſt cōmenſuratio nec exceſſus. ergo dicunt̉ p̄­nec omnino dicuntur ẜm ſubſtantiam. nec omnino ẜm relatio­nationē. exceſſus poſitionē. Cōtra Similitudo eqͥli­nem. ſed quodammodo ẜm ſubſtantiam quodammodo ẜm re­tas in his inferioribus dicūtur poſitiue. ſed hec ꝯpletius ſunt lationem. Sed quia non poſſunt ẜm hunc duplicē moduꝫ dici in deo qꝛ vt dicit aug. in filio primo reperitur ratio ſimilitudi pͥncipaliter. neceſſe eſt ẜm alterū. ideo vlterius oportet que nis equalitatis. ergo multo fortius in deo dicunt poſitioneꝫ. rere ẜm quē modū accipiēdi accipiūtur ī diuīs. hic ſūt diuer ſe opiniones. Quidam em̄ dicunt̉ huiuſmodi noīa ẜm cōcre Itē oīs negatio que eſt pura negatio fundat̉ ſupra poſi tionē. cuꝫ hoc qd̓ dico equale importet remotioneꝫ exceſſus tionem ſignificata dicuntur principaliter ẜm relationē. Nam non importet puraꝫ negationeꝫ. quia tūc chimera eſſet equa ſimiles dicuntur habentes eandem qualitatem. qꝛ ergo reſpi­lis deo. oportet importet poſitionē. Item hec eſt falſa pr̄ cit ſuppoſitum ſe ẜm concretum. ideo dr̄ ẜm relationem. filius ſunt inequales. ergo hoc qd̓ eſt inequale aliquid pͥuat Sed in abſtractione. qꝛ ſimilitudo eſt vnitas nature vel eſſen quod ē in deo. ſꝫ hoc eſt niſi importatum per equalitatem. tie quia reſpicit vnitatem forme primo. non diſtinctioneꝫ ſuꝑ ergo equalitas aliquid ponit. qꝛ ſi eius oppoſitū priuat neceſ­poſitorū niſi ex conſequēti. priucipaliter dicitur ẜm ſubſtantia ſe eſt ip̄m ponere. Itē heretici dicunt hanc falſam pater eſt Sed iſte modus ſoluendi eſt cōueniēs. Naꝫ eſt eadē ſignifi equalis filio. aut qꝛ aliquid ponit̉. aut qꝛ aliquid remouetur. catio in cōcreto et in abſtracto in prīcipali ſignificato ergo ſi qꝛ remouetur. qꝛ dicūt hanc veraꝫ pater eſt ineqͣnalis que dicitur ẜm ſubſtantiā vnū reliquū ſimiliter. ergo hoc ſol­remouet. qꝛ aliquid ponit̉. ergo ⁊c̄. fundatur vtraqꝫ iſtarū uit quod dictum eſt. Secunda opinio huiuſmodi noīa et iu poſitionū ſupra poſitionē inequalis ad equale. Si em̄ eqͣle ī cōcretione ī abſtractione dicūtur principaliter ẜm ſubſtan­equale acciperētur remotiue. tūc eoꝝ oppoſita acciperētur po tiā et connotāt diſtinctioneꝫ in ſuppoſitis Et ratio ipſoruꝫ eſt ſitiue. Reſpō. dicēdū ẜm in littera innuitur doctores quia cuꝫ ſimilitudo reſpiciat iſta duo ſcꝫ conuenientiaꝫ et dif antiqui dicunt. poſitio magr̄i fuit. nomina que non dicūt ferentiā. īmediatius et cōpletius reſpicit cōueniēti. Dicuntur perſonalē proprietatem vel eſſentie vnitateꝫ pͥuatiue accipiā­enim differentes eſſe ſimiles inꝙͣtum cōueniunt. conuenien­tur. Unde qꝛ ſimilis equalis dicit reſpectū pr̄is ad filium tes vero non dicuntur ſimiles inꝙͣtum differunt. Reſpicit er­ille reſpectus eſt ꝑſonalis ꝓprietas. nec eſſentia. voluit po go ſimilitudo diſtinctionem per modū materie. ſed per modū nere oīa talia ẜm priuatione dicerētur. ſicut duo. tres. ſimi forme reſpicit vnitatē eſſentie. et ideo cōpletiue dicitur ẜꝫ ſub les equales. ſimilia. Tn̄ iſta poſitio ſtare non poteſt ſicut ſtantiam ſimilitudo ꝙͣ ſimilis. Sed iſta poſitio pōt ſtare ſupra ꝓbatum eſt. de vnitate pluralitate nominuꝫ diuinorū. Certum em̄ eſt ſimilitudo dicitur reſpectus aliquorum ad ī Si em̄ in diuinis eſt vnitas poſitiue. pluralitas. hec duo uicem. ſed in diuinis non eſt niſi reſpectus perſone ad ꝑſonā faciūt ſimilitudinē equalitatē neceſſe eſt hec poſitiue accipi Reſpectus autem perſone ad perſonā non poteſt. dici ẜm ſub in diuinis. Et cōcedēde ſunt rationes ad hoc inducte. ſtantiam ergo neceſſe eſt hoc nomen ſimile quod a ſimilitu­ Ad illud qd̓ obijcitur equale eſt quod non excedit. dicē dine imponitur ẜm ſubſtantiaꝫ non dicatur. Et ideo eſt tertia dum illi negationi ſubſternitur affirmatio poſitio que no­opinio huiuſmodi nomina dicantur ẜm relationem formali tificatur per priuationem oppoſiti ſcilicet exceſſus. ter loquendo. dicūt em̄ reſpectum ſuppoſitorum diſtinctorum Ad illud quod obijcit̉. non eſt diuerſitas in diuinis. dicē cōuenientiū in aliquo vno. ita reſpectus cadit ibi per modū dum non indicant diuerſitatē niſi ſuppoſiti. non forme de ſe formalis. ſꝫ vnitas eſſentie pluralitas ſuppoſitorū cadit per qꝛ in diuinis eſt pluralitas ſuppoſitorum patet ⁊c. modū cauſe ideo ꝓprie et principaliter ẜm relationem. ex con­ Ad illud quod obijcitur ẜm dicuntur ꝓoſitiue dicūt ſequēti vero ẜm ſubſtantiam dicunt̉ cauſaliter loquēdo. Et menſu rationē. dicendum in diuinis eſt cōmēſuratio ſim magis patet ſi cōſideremus ſignificationem horū noīm ī crea pliciter. ſed tn̄ eſt cōmenſuratio reſpectu infiniti. hec non po turis vn̄ fit trāſlatio. Sil̓itudo enim eſt ẜm qͣlitatē. ſil̓r equa nit ſimpliciter commenſurationem. Aliter poteſt dici eqna­litas ẜm ꝙͣtitatem ſimilitudo dicit relationē formaliter ſed le ſimile de ſuo primo intellectu ponunt vnitateꝫ quantita­qͣlitatem cauſaliter Sil̓r equalitas dicit quātitateꝫ cauſaliter tis qualitatis. Q autem ponat commenſurationē hoc eſt ſed relationem formaliter. Non enī eſt ſimilitudo qualitas ſed equale eſt quia quantitas illa eſt mēſura. qm̄ ergo in diuinis xii relatio que attēditur ẜm qualitatem. Ad illud qd̓ obijcitur eſt immenſa. dicit ibi conuenientiam in quantitate virtutis. de magr̄o byla. eſt eſſentia. dicendū cauſaliter intelligū ꝙͣuis non ponat ibi cōmenſurationem. tur omnes tales ſermones. Ad illud qd̓ poſtea dicitur eq̄ 1i Utrū noīa p̄dicta dicāt̉ ẜm ſb̓aꝫ an ẜm le dr̄ ẜm quātitatē. dicendū ẜm dicit cauſam efficientem. iſ 3 uEIIIO..j. relationē. Et ẜm ſubſtantiam videt dicit formam ſic de ſimili. Ad illud ergo qd̓ obijcitur. relaᵐ autoritate magr̄i in littera. Equalitas inquit eſt relatio vel tiua importāt diſtinctionē. dicēdum quedam in diuinis di­notio. ſed nature vnitas vel identitas. Et hylariꝰ. de trini. Si cūtur ẜm relationē qua ſunt diſtinctiua relatorū. vt pater et fi militudo eſt indifferēs eſſentia. tam ſimilitudo ꝙͣ equalitas lius. talia importat reſpectum diſtinguētem. talia īportat dicit diuina eſſentiam. Itē equalitas dr̄ ẜm quantitatem. diſtīctionē vt exercitā. Quedā aūt dicunt̉. ẜm relationeꝫ que ſimilitudo ẜm qualitatē. ſed in diuinis qualitas quantitas ſunt relatiua diſtinctorum vt ſil̓is equalis. talia īportāt re trāſen̄t in ſubſtantiā ergo ⁊c̄. Itē quod dicit̉ ẜm relatio ſpectū. ſed ille reſpectus eſt notio diſtinguēs. ſed cōſequēs neꝫ īportat diſtinctionē de ſuo pͥncipali intellectu. ſꝫ ſimile et diſtīguētē. Importat em̄ diſtīctiōeꝫ vt excercitā ſꝫ vt cōce equale dicūt conueniētiā. ergo non dicuntur ẜm relationem. ptā. reſpectus diſtīguēs ē vnius ꝑſone ad aliā ẜm eſt Itē nihil qd̓ dr̄ ẜm relationem dr̄ de duobus niſi importet ab illa. In hmōi vero noībus importat̉ reſpectꝰ vniꝰ ꝑſone ad relationē ī cōi hoc dico ꝓpter hoc nomē relatꝰ diſtinctꝰ ſꝫ ſi aliā ẜm cōicant vnam naturā. Et quia reſpectus eſt relatio. mile eqͣle īportant relationē ſpecialē ſi eaꝫ inꝙͣ important. qꝛ pl̓ificatur. qꝛ vero reſpectus vnius eſſentie. dicit̉ de plu­ ij eſt aſſignare ſpecialiores ſub ipſis. dicuntur de pluribꝰ. ribus. Et ideo ptꝫ vltimū quod dicit̉ nullū relatiuū dicitur ⁊c. Cōtra. Hyla. de tri. Similitudo ſibi eſt. ſed qd̓ de pluribus niſi dicat relationem in cōmuni. dicendum em̄ dr̄ ẜm ſubſtātiā dr̄ ad ſe ⁊c. Item omne qd̓ dr̄ ẜm ſubſtā­hoc non ſolum eſt in his noībus que important diſtīctionē in tiam dr̄ de pluribus ſingulariter. ſed ſimilis equalis dr̄ plu communi vt relatus diſtinctus. verumētiā in bis que dicūt reſpectum