Diſtinctio diuerſoꝝ ipſa ſunt diuerſa: ſed predeſtinatio eſt ſolum bonoꝝ rum: ergo obduratio dicit pctm̄. ¶ Item rōne vr̄. qꝛ nulla peelectio v̓o ſaluandoꝝ. ⁊ aliquoꝝ dānandoꝝ. ergo ⁊cͣ. Probatio na tꝑalis ẜm ꝙ hmōi opponit̉ gratie gratificāti. ſꝫ obduratio minoris. Io. vj. Nōne duodecim vos elegi. ⁊ vnꝰ ex vobis dia opponit̉ gr̄e gratificāti. ⁊ maxime gr̄e finali. ergo obduratio bolus eſt. Si tu dicas ꝙ illud intelligitur de electione tꝑali. nō eſt pena ſꝫ culpa. ¶ Itē in hoc eſt differētia inter penam et 46 Cōtra. electio tꝑalis ſignū eſt eterne. aut ergo ꝯcordāt. aut ē culpā. qꝛ vt dicit Aug. Pena eſt malum qd̓ patimur. culpa ꝟo ſignū falſum. ¶ Item ſi nūꝙͣ eſſet aliqͥs malus. eſſet p̄deſtina malū qd̓ agimus: ſꝫ obdurationē vnuſqͥſqꝫ facit ſibi. ſicut ditio: ſed nō eſſet electio ẜm hoc. ergo aliud obiectū reſpicit elecit Aug. in li. de gr̄a ⁊ li. ar. Indurauit deꝰ pharaonē iuſto iu ctio. aliud p̄deſtinatio: ergo nō ſunt oīno idē. ¶ Itē agēs ẜm dicio ſꝫ ipſe ſe li. ar. Et ꝙ obduratio ſit a nobis pꝫ. qꝛ ī psͣ. diſꝓpoſitum dr̄ agens per electionē. ⁊ non d̓r agere ẜm p̄deſtina ſuadet̉. Nolite obdurare corda vr̄a. ergo ⁊c. ¶ Rn̄. dd̓m ꝙ ob tionē. ergo differt p̄deſtinatio ⁊ electio. Queritur ergo q̄ ſit duratio in ſpiritibus eſt trāſlatiue dicta ab obduratione ī cor 47 differentia ⁊ quod ſit prius ẜm rōneꝫ intelligēdi. ¶ Rn̄. dd̓m poribus. In corporibꝰ aūt duriciā ſequit̉ triplex ꝓprietas. ꝙͣ41 ꝙ electio tripl̓r d̓r. Eſt em̄ electio ẜm affectionē dilectionis. et uis inſit corpori ꝑ eādem naturā. Nō ſic ſpūi. Durū em̄ eſt qd̓ ẜm effectū finalis gratificationis ⁊ ẜm ſtatū p̄latiōis. Prima eſt inhabile ad ſuſcipiendū. eſt ſtabile ad ꝑmanēdum. eſt iteeſt eterna. ⁊ eſt idē qd̓ p̄deſtinatio. Scd̓a eſt tꝑalis ⁊ ſignum rum forte ad rebellandū ſiue reſiſtēdum. Scd̓m hūc tripliceꝫ prime infallibile. Tertia ſil̓r tꝑalis. nec eſt effectus nec ſignū modū cor obdurari d̓r tripl̓r. Primo mō d̓r cor obdurari ex hͦ eterne electionis. Multi em̄ preſciunt̉ mali ⁊ reprobi. ⁊ vtinā 41 ꝙ eſt inbabile ad impreſſionē gratie ſuſcipiendā. ⁊ hoc mō ſoī non ſint plures mali ꝙͣ boni. ¶ Ad illud quod obijcitur de ver nat in paſſionē. ⁊ eſt pena ꝯſequēs culpā. Scd̓o mō d̓r cor obbo dn̄i. Ioh. vj. dd̓m ꝙ intelligit̉ de electione p̄lationis ⁊ hec duratū ꝙ eſt in pctō ſtabilitū. qd̓ eſt multum compactum ad nō eſt tm̄ bonoꝝ nec oīm bonoꝝ. ⁊ ideo vere ptꝫ ꝙ nō eſt idem amorē peccati. ⁊ hoc mō obduratio eſt pctm̄ cū diſpoſitione. ſi qd̓ predeſtinatio. Et qd̓ obijcitur qd̓ eſt ſignum. dd̓m ꝙ nō eſt ue diſpoſitio pctī p̄cedentis. Tertio mō d̓r cor obduratuꝫ cor ſignum certū. nec deus dat pro ſigno: ⁊ ſtultus eſt qui huic ſirebelle qd̓ vult deū ⁊ eius mādata ⁊ gratiā impugnare. ⁊ hoc gno credit. Sꝫ electio ẜm effectū finalis gratificationis hec mō eſt ſpeciale pctī genus.ſ. pctm̄ in ſpm̄ſanctū. ⁊ ẜm illū moeſt ſignū certū ſimpl̓r. ſꝫ nō eſt certū nobis. ⁊ hec differt a vodum triplicē diuerſe autoritates ꝓcedunt de obduratiōe que catione. qꝛ multis dat̉ gr̄a qui nō ꝑſeuerant ideo dicunt̉ voca vident̉ ſibi obuiare. ſꝫ diuerſis vijs ꝓcedunt ẜm mēbra diſtin ti: ſꝫ nō electi. ⁊ de his dr̄ Mat. xxij. Multi ſunt vocati. pauci ctionis p̄dicte. Concedēdum eſt ergo ꝙ obduratio vno modo ꝟo electi. ¶ Ad illud qd̓ obijcit̉ ꝙ electio reſpicit malū ⁊ cōue eſt pena: concedēdum nihilominus ꝙ alijs modis eſt culpa ſi nit omni agēti a ꝓpoſito. nō ſic p̄deſtinatio. Notādum ꝙ ī deo ue diſpoſitio culpe. ¶ Ad illud ergo qd̓ obijcit̉. ꝙ pena gratie 4a idem ſunt ꝓpoſitum. p̄deſtinatio ⁊ electio ẜm rē tn̄ differūt ẜm nō repugnat ⁊ etiā ſonat in paſſionē. dd̓m ꝙ triplex eſt pena. rōnem intelligēdi. Nam ꝓpoſitū ſimpl̓r dicit voluntatē faciē Eſt em̄ quedā pena inflicta. quedā contracta. quedam acta. di aliqͥd. Ille em̄ d̓r ꝓponere. qͥ firmiter vult facere aliqͥd. Ele Pena inflicta ſimpl̓r eſt paſſio ⁊ nō repugnans gr̄e vt fames ctio ꝟo ⁊ predeſtinatio addunt ſupra cōceptionē. ſed differen ſitis. ⁊ egritudo. Pena cōtracta eſt fomes ⁊ ꝯcupiſcētia ⁊ hec ter: qꝛ p̄deſtinatio addit ordinē ⁊ directionē in finē. ſꝫ electio quidē paſſio eſt. ⁊ ideo pena: ſꝫ tamē inclinat ad actionem ma diſcretionem ſiue ſepa rationē a ſuo oppoſito. Unde ꝓpoſituꝫ lam. ⁊ iō gratie repugnat. non quātum ad ſubſtātiam. ſꝫ quan dicit firmā voluntatis conceptionē p̄deſtinatio cū cōceptiōe tum ad inclinationē. Pena acta eſt ſicut obduratio ⁊ gratie ex dicit preordinationē ⁊ electio quādam diſcretionē. Scd̓m erpulſio. ⁊ hec quidē pena eſt: qꝛ paſſio eſt. ſꝫ qꝛ ex mala actione go hoc ptꝫ ꝙ ꝓpoſitum eſt prius ẜm rōnem intelligēdi. ⁊ dein ſiue ex peccato eſt. ⁊ illud cōcomitatur inſeparabil̓r. ideo opde electio qꝛ prius eſt intelligēdum aliqͥd ſeparari a malo ſiue ponitur gratie. ⁊ ita patꝫ ꝙ nihilominꝰ eſt pena ⁊ paſſio. Quā a malicia ꝙͣ dirigi in finē. ⁊ ſic patꝫ diuerſitas ⁊ ordo. Et ex hͦ uis em̄ ꝯtingat ꝑ propriā actionē nihilominus pena eſt. ſicut patet illud quod vltimo queritur quare agens a ꝓpoſito non patet in ſcabioſo qui in ſcalpendo ſe delectat ſed poſtea ſentit ſemꝑ d̓r agere ẜm predeſtinationē ſicut ẜm electionem. qꝛ oīs in carne ardorem. agens a ꝓpoſito deliberans. alterā partē ꝯtradictionis pͥacUtrū obduratio ſit a deo ſiue ſit effecipit. ideo oīs talis d̓r cligere. ſed nō oīs agens ſic ordinat efQueſſio. lj. ctus dei reprobātis. Et ꝙ ſic videtur fectū in finē. ſꝫ vt plurimū ſeipſum. Predeſtinare aūt eſt preor Ro. ix. Cuius vult miſeret̉. ⁊ quē vult indurat. ſꝫ idē eſt aliqͥd P uinare alterū in finē. ⁊ hoc quidē cōpetit deo ꝓprie. ⁊ ideo pꝰ fieri deo autore ⁊ deo volēte. ſi ergo obduratio eſt deo volēte illud. Predeſtinatio enim tria connotat. ſcilꝫ preordinatum ⁊ ergo ⁊ deo autore. ¶ Itē ibidē eſt glo. obduratio eſt nolle mi hoc eſt homo. ⁊ rationem preordinandi et hec eſt gratia. ⁊ raſereri. aut ergo hic eſt p̄dicatio ꝑ cam. aut ꝑ inberētiaꝫ. aut ꝑ tionem finis ⁊ hec eſt gloria. ⁊ ſic ſunt tria. ſcilicet quod. ⁊ per eſſentiā. Non ꝑ inherentiā vel eſſentiā. in deo em̄ eſt volūtas quod ⁊ ad quod. miſerēdi. nec tn̄ obduratio. gͦ eſt dictū ꝑ cām: ſꝫ deus nō vult miſereri aliquoꝝ vt p̄ſcitoꝝ vt dicit aug. gͦ ab ipſo ē eoꝝ obdu Onſequenter eſt queſtio de tertio articulo. ſcꝫ de reprobatione. Et cū ea que dicta ſunt de p̄ratio. Item ſuꝑ illud Exo. iiij. Ego indurabo cor eiꝰ. dicit au deſtiuatione eterna. ſunt dicēda vel aptari pn̄t gu. Indurauit deꝰ pharaoneꝫ iuſto iudicio. ergo ẜm hoc fuit reprobationi. querit̉ ſpecial̓r de obduratione iuſtum pharaonē indurari: ſꝫ omne iuſtum a ſumma iuſticia ꝓ que eſt eius cōnotatum. de qua duo querūtur. cedit que deus eſt. ergo ⁊c̄. ¶ Item rōne videt̉. qꝛ omne quod eſt aliquid eſt a deo. obduratio eſt aliqͥd. ergo ẜm id quod eſt. Primū eſt vtrum ſit pena vel culpa. Secūdum vtrum obduratio fit a deo. eſt a deo. Ꝙ ſit aliquid pꝫ. qꝛ durū dicit naturalē potētiaꝫ. ſꝫ molle dicit impotētiam. ergo ſi mollicies eſt ⁊ in corporibus ⁊ Ꝙ aūt obduratio ſit pena ſic oſtendit̉. s Queſtio. j. Suꝑuiliud io. ix. Cui vult miſeret̉ ⁊c. ſpiritibus. eſt aliquid qd̓ hꝫ deū cauſam. ptꝫ ⁊c̄. ¶ Itē quicun glo. Aug. Obduratio eſt nolle miſereri ſꝫ nolle miſereri nō eſt qꝫ hꝫ curā alicuiꝰ ſi ꝑmitttit eū malefacere cū poſſit ꝓhibere. culpa ſed pena. ergo ⁊c. ¶ Iteꝫ ibidē. Miſeret̉ ẜm gratiā que vel perire cū poſſit adiuuare nō incōueniēter d̓r cā ſui malefigratis datur. obdurat aūt ẜm iudiciū qd̓ meritis redditur: ſꝫ cij vel pctī ſiue mali. Un̄ p̄latus qͥ ſubditos non corrigit. cā d̓r conſtat ꝙ nō redditur bonis meritis. ergo malis: ſꝫ qd̓ malis maloꝝ in ſubditis. Sil̓r qui hꝫ vn̄ paſcat fame morientē ⁊ nō 4 meritis redditur eſt pena. ergo obduratio eſt pena. ¶ Item paſcit. cauſa eſt mortis eiꝰ. ſi ergo deus pōt ꝓhibere vt affect hocipſum videt̉ rōne. qꝛ in hoc differt culpa et pena. qꝛ culpa noſter dureſcat. ⁊ pōt paſcere vt nō deficiat ⁊ nō facit videtur eſt affectio volūtaria. pena eſt affectio inuolūtaria. ſꝫ obdura ꝙ ſibi ſit ratio ⁊ cauſa indurationis attribuenda. ¶ Itē ph̓s tio cordis eſt inuolūtaria. qꝛ nullus vult dehabilitari ſiue obdat maximā ſi aliqͥd eſt cā alicuiꝰ. ⁊ oppoſitū eſt cauſa oppoſidurari. ergo ⁊c. ¶ Itē ſicut ſe hꝫ excecatio ad ītellectū. ſic ob ti. vt ſi habere pulmonē eſt cā reſpirādi nō habere eſt cā nō re duratio ad affectū. ſꝫ excecatio dicit penā nō culpā. gͦ ⁊ obdu ſpirandi. ſꝫ velle miſereri eſt cauſa gratificationis. ergo nolle ratio. ¶ Cōtra ſuꝑ illud Ro. ij. ẜm duriciā ⁊c. Induratio eſt miſereri eſt cauſa obdurationis. ¶ Item ſi aliqͥd per ſui p̄ſen ꝑſeueratio mētis in malicia ꝑtinaci ꝑ quā ſit hō impenitens. tiam cā eſt alicuiꝰ: per ſui abſentiā eſt cā oppoſiti. hec alia ma ſꝫ hoc dicit culpā. gͦ ⁊c. ¶ Ite Aug. de p̄deſtinatione ſanctoꝝ xima eſt ph̓i. ergo ſi deus per ſui preſentiā eſt cauſa mollifica Obduratio nihil aliud eſt ꝙͣ dei obuiare mādatis. ſꝫ obuiare tionis cordis. per ſui abſentiā eſt cauſa obdurationis. ¶ Itē mādatis dicit inobediētiā. ſed pctm̄. vt dicit Amb. nihil aliud ſi aliqua duo ſunt omnino ſunt ſimilia. aut ꝓprietas aliqua nqͣ eſt ꝙͣ p̄uaricatio legis diuine. ⁊ celeſtiū inobediētia mandato ineſt vni que nō ineſt alij. aut ſi ineſt. aliunde ineſt. Ponantū
