CLIII De vitio luxurie 150 gis in ꝓpinquo: qꝛ alie v̓tutes faciūt ꝓpinquiꝰ īherere deo imitationē mētis. canticū aūt nouū qd̓ ſole v̓gines can­tant eſt gaudiū qd̓ habēt de ītegritate carnis ſeruate. De vicio luxurie. qd̓ opponit̉ caſtitati. CLIII. Einde cōſiderādū eſt de vicio lu­xurie qd̓ opponit̉ caſtitati. Et de ipſa in gnaͣli.. de ſpēbꝰ eius. Circa pͥmū q̄runt̉ qn̄qꝫ. ꝗd ſit ma luxurie.. vtrū oīs ꝯcubitꝰ ſit illicitꝰ. . vtrū luxuria ſit pctm̄ mortale.. vtruꝫ luxuria ſit viciuꝫ capitale.. de filiabus eius. Ad primum ſic ꝓcedit̉. Uidet̉ maͣ luxurie ſolū ſint cōcupiſcētie delectatio­nes veneree. Dic̄. n. Augu. ī lib. ꝯfeſ. luxuria ad ſacietatē atqꝫ abūdātiā ſe cupit vocari. ſed ſacietas ꝑtinet ad cibos potus. abūdātia autē ad diuitias. ergo luxuria ē pro­prie circa ꝯcupiſcētias voluptates venereas.. Pro­uerbioꝝ. 20. dicit̉: Luxurioſa res eſt vinū: ſꝫ vinū pertinet ad delectationē cibi potus. ergo circa ea maxime videt̉ luxuria eſſe.. Luxuria dicit̉ libidinoſe voluptatis appetitꝰ. ſꝫ libidinoſa voluptas ſolū eſt in venereis ſed etiā in multis alijs. ergo luxuria eſt ſolū circa ꝯcupiſcē­tias voluptates venereas. Sꝫ ꝯͣ eſt qd̓ dr̄ in lib. de ve­ra religione de luxurioſis: Qui ſeminat in carne de carne metet corruptionē: ſꝫ ſeminatio carnis ſit voluptates ve nereas. ergo ad has ꝑtinet luxuria. Rn̄º. dd̓m ſicut Iſido. dicit in lib. etymol̓. luxurioſus aliꝗs dr̄ qͣſi ſolutꝰ in voluptates: maxime aūt voluptates veneree aīuꝫ hoīs ſol uunt. circa voluptates venereas maxime luxuria ꝯfi­derat̉. Ad pͥᵐ ergo dd̓m: ſicut tēperātia pͥncipal̓r deꝫ ꝓprie ē circa delectationes tactꝰ. dicit̉ aūt ex ꝯn̄ti ſil̓itudinē quādā in ꝗbuſdā alijs materijs: ita etiā luxu­ria pͥncipal̓r ꝗdē eſt in voluptatibꝰ venereis que maxime p̄cipue aīuꝫ hoīs reſoluunt. Scd̓ario aūt dr̄ in ꝗbuſcūqꝫ alijs ad exceſſuꝫ ꝑtinētibꝰ. vn̄ ad Gal̓. 5. dicit glo. luxu­ria eſt q̄libet ſuꝑfluitas. Ad 2ᵐ dd̓ꝫ vinū dicit res lu­xurioſa: vel ẜm hūc modū quo in qͣlibet maͣ abūdātia ad luxuriā refert̉: vel inqͣꝫtū ſuꝑfluus vſus vini īcētiuū volu­ptati veneree p̄bet. Ad 3ᵐ dd̓ꝫ libidinoſa voluptas: ſi in alijs materijs dicat̉: tn̄ ſpāl̓r hoc nomē vēdicant ve­neree delectatiōes: in ꝗbꝰ ēt ſpāl̓r libido dicit̉: vt Aug. di. cit in. 14. de ciuitate dei. Ad ſecundum ſic ꝓcedit̉. Uidet̉ null̓s actꝰ venereꝰ poſſit eſſe ſine pctō. Ni hil.n. vr̄ īpedire v̓tutē niſi pctm̄: ſꝫ oīs actꝰ venereꝰ maxīe īpedit v̓tutē. Dicit. n. Aug. in ſoliloꝗoꝝ. Nihil eſſe ſentio qd̓ magis ex arte deijciat aīuꝫ virile qͣꝫ blādimēta femine corporūqꝫ ille ꝯtactꝰ. nullus actꝰ venereus videt̉ ſine pctō.. Ubicūqꝫ īuenit̉ aliꝗd ſuꝑfluū qd̓ a bono rō­nis recedit̉ hoc ē vicioſū: qꝛ v̓tꝰ corrūpit̉ ſuꝑfluū dimi­nutū: vt dr̄ in. 2. ethi. ſꝫ in quolibet actu venereo ē ſuꝑflui­tas delectatiōis ītātū abſorbet rōnē īpol̓e ē aliꝗd ītel­ligere in ipſa: vt ph̓s dic̄ ī. 6. ethi. ſic̄ Hiero. dic̄ in illo actu ſpūs ꝓphetie tāgebat corda ꝓphetaꝝ. nullus actꝰ ve nereꝰ pōt ſine pctō.. Cauſa potior ē qͣꝫ effectus: ſed pctm̄ origīale ī paruulis trahit̉ a cōcupiſcētia fine actus venereꝰ eſſe pōt: vt pꝫ Aug. in lib. de nuptijs ꝯcupi­ſcētia. nullus actꝰ venereꝰ pōt ſine pctō. Sꝫ ꝯͣ ē qd̓ Aug. dic̄ in lib. de bono ꝯiugali. Satis rn̄ſuꝫ ē hereticis. ſi tn̄ capiūt ē pctm̄: qd̓ neqꝫ ꝯͣ nam cōmittit̉: neqꝫ ꝯͣ morē: neqꝫ ꝯͣ p̄ceptū: loꝗt̉ de actu venereo quo antiꝗ pr̄es plu ribꝰ ꝯiugibꝰ vtebant̉. oīs actꝰ venereus eſt peccatuꝫ. Rn̄º. dd̓ꝫ pctm̄ ī humanis actibꝰ ē: qd̓ ē ꝯͣ ordinē nis. Hꝫ aūt hoc rōnis ordo: vt q̄libet ꝯueniēter ordinet in ſuū finē. ē pctm̄ ſi rōnē vtat̉ rebꝰ aliꝗbꝰ ad fi­ ad quē ſūt ī ordine ꝯueniēti: ille finis ſit ali­qd̓ v̓e bonū. Sic̄ aūt ē v̓e bonū ꝯſeruet̉ corꝑalis naͣ vni us īdiuidui: ita ēt ē qd̓dā bonū excellēs ꝯſeruet̉ naͣ ſpēi humane. ſic̄ aūt ad ꝯẜuationē vite vniꝰ hoīs ordīat̉ vſus ciboꝝ: ita ēt ad ꝯſeruationē totiꝰ humani gnīs vſus vene­reoꝝ. Un̄ Aug. dic̄ in lib. de bono ꝯiugali: Qd̓ ē cibꝰ ad ſa­lutē hoīs. hoc ē ꝯcubitꝰ ad ſalutē gnis. ſic̄ vſus ciboꝝ pōt abſqꝫ pctō ſi fiat debito ordīe ẜm cōpetit ſa luti corꝑis: ita ēt vſus venereoꝝ pōt abſqꝫ pctō ſi fi at debito ordine ẜm ē cōueniēs ad finē gnaͣtionis humane. Ad pͥᵐ dd̓m aliꝗd pōt īpedire dupliciter v̓tutē. Uno qͣꝫtū ad cōeꝫ ſtatū v̓tutis. ſic īpedit̉ v̓tus niſi pctm̄. Alio qͣꝫtū ad ꝑfectū v̓tutis ſtatuꝫ: ſic pōt īpediri virtus aliqd̓ qd̓ eſt peccatū ſed ē minꝰ bonū. hoc vſus femine deijcit animū: a virtute ſꝫ ab arte.i. perfectione virtutis. Un̄ Aug. dicit in lib. de bo­ cōiugali. Sicut bonū erat qd̓ Martha faciebat occu­pata circa miniſteriū ſanctoꝝ: ſed melius qd̓ Maria audi ens verbū dei: ita etiā bonū Suſanne in caſtitate ꝯiugali laudamus: ſed bonū vidue Anne magis Marie v̓ginis anteponimꝰ. Ad 2ᵐ dd̓m: ſicut ſupra dictum eſt me­dium virtutis non attenditur ẜm quātitatem: ſed ẜm ꝯuenit rōni recte. abundātia delectatōis eſt in actu venereo ẜm rōneꝫ ordinato non ꝯͣriat̉ medio virtutis. Et p̄terea ad virtutē ꝑtinet qͣꝫtuꝫ ſenſus exterior delectet̉ qd̓ ꝯſequit̉ corporis diſpōnem: ſed qͣꝫtum appetitꝰ īterior ad huiuſmodi delectationes afficiat̉. nec hoc etiā pōt libeꝝ actū rōnis ad ſpūalia ꝯſiderāda ſimul illa de lectatione hr̄e on̄dit actus ille ſit virtuti ꝯͣrius. enim eſt virtuti ꝯͣriū ſi rōnis actꝰ aliqn̄ ītermittat̉ aliquo qd̓ ẜꝫ rōnē fit. alioqn̄ aliꝗs ſe ſomno tradit: eēt ꝯͣ virtuteꝫ. hoc tn̄ ꝯcupiſcētia delectatio venereoꝝ ſubiacet imꝑio moderationi rōnis ꝓuenit ex pena pͥmi pctī: inqͣꝫtuꝫ.ſ. rebellis deo meruit hr̄e ſuaꝫ carnē rebellē: vt pꝫ Aug. 13. de ciui. dei. Ad 3ᵐ dd̓ꝫ ſic̄ Aug. ibidē dic̄ ex cōcupi ſcētia carnis generāti īputat̉ in pctm̄: tāqͣꝫ ex filia pec cati ꝓles naſcit̉ originali obligata peccato. vnde ſequi­tur actus ille ſit pctm̄: ſꝫ in illo actu ſit aliquid pena­le a peccato primo deriuatum. Ad tertium ſic ꝓcedit̉. Un̄ luxuria eſt circa actꝰ venereos poſſit aliquod pctm̄. Per actū enī venereū ſemē emittit̉: qd̓ ē ſuꝑfluū ali mēti: vt pꝫ ph̓m in li. de generatiōe aīaliū: ſꝫ ī emiſſione aliaꝝ ſuꝑfluitatū attēdit̉ aliqd̓ pctm̄. neqꝫ circa actꝰ venereos pōt aliqd̓ pctm̄.. Quilibet pōt licite vti vt libet eo qd̓ ſuū ē: ſed in actu venereo non vtit̉ niſi eo quod ſuum eſt: niſi forte in adulterio vel raptu. ergo in vſu venereo pōt ē pctm̄: ita luxuria erit pctm̄.. pctm̄ hꝫ vitiū oppoſitū: ſed luxurie nullū vitiuꝫ videt̉ eſſe oppoſitū.. luxuria ē pctm̄. Sꝫ ꝯͣ ē cāe potior ſuo effectu. ſꝫ vinū ꝓhibet̉ ꝑꝑ luxuriā: ẜm illud apl̓i ad Eph̓. 5. Nolite īebriari vino in quo ē luxuria. luxuria ē ꝓhibi­ta.. Gal̓. j. enumerat̉ īter oꝑa carnis. Rn̄º. dd̓ꝫ qͣꝫto aliꝗd eſt magis neceſſariū: tanto magis opꝫ vt circa il lud rōnis ordo ſeruet̉. Un̄ ꝯn̄s magis eſt vicioſum ſi or­do rōnis p̄termittit̉. Uſus aūt venereoꝝ ſic̄ dictū ē: ē val­de neceſſariꝰ ad bonuꝫ cōe qd̓ ē ꝯẜuatio humani generis. ideo circa hoc maxime attendi dꝫ rōnis ordo. per ꝯn̄s ſiquid circa hoc fiat preterqͣꝫ ordo rationis habet: vitioſuꝫ erit. hoc autem pertinet ad rationem luxurie vt ordinem modum rationis excedat circa venerea. ideo abſqꝫ du­bio luxuria eſt peccatum. Ad primum ergo dicendum: ſicut philoſophus in eodem libro dicit: ſemen eſt ſuper­fluum quo indigetur. Dicitur enim ſuperfluuꝫ ex eo re­ſiduum eſt operationis virtutis nutritiue: tamen indige­tur eo ad opus virtutis generatiue. ſed alie ſuperfluitates