Qō CLIIII. De luxurie partibꝰ 151 tale. 5º. vtꝝ nocturna pollutio ſit pctm̄. 6º. de ſtupro. 7º. de raptū. 8º. de adulterio. 9º. de inceſtu. 10º. de ſacrile. gio. ii. de pctō contra naturā. 12º. de ordine grauitatis. in predictis ſpeciebus. Ad primum ſic ꝓcedit̉. Uidet̉ ꝙ incōueniēter aſſignent̉ ſex ſpecies luxurie.ſ. fornicatio ſimplex: adulteriū: inceſtus: ſtuprū: raptꝰ: ⁊ vicia ꝯͣ naturā. Diuerſitas enī maͣe nō diuerſificat ſpēm. ſꝫ predecta diuiſio ſumit̉ ẜm maͣe diuerſitatē ꝓut.ſ. aliquis cōmiſcet̉ cōiugate vel v̓gini vel alteriꝰ cōditiōis mulieri. gͦ videt̉ ꝙ ꝑ hoc ſpēs luxurie nō diuerſificent̉. ¶ Pͣ. Spēs vicij vnius nō vident̉ diuerſificari per ea q̄ ꝑtinēt ad aliud viciū. ſed adulteriū nō differt a ſimplici fornicatiōe niſi in hoc ꝙ aliꝗs accedit ad eā que ē alteriꝰ. ⁊ ſic iniuſtitiā com mittit. ergo videtur ꝙ adulteriū nō dꝫ poni ſpēs luxurie. ¶ Pͣ. Sicut ꝯtingit ꝙ aliꝗs cōmiſcet̉ mulieri que ē alteri viro ꝑ matrimoniū obligata: ita etiā ꝯtingit ꝙ aliꝗs cōmi ſcet̉ mulieri que ē obligata deo ad votū. ſicut ergo adulte riū ponit̉ ſpēs luxurie: ita etiā ſacrilegiū ſpēs luxurie poni dꝫ. ¶ Pͣ. Ille qui ē matrimonio iūctꝰ nō ſolū peccat ſi ad aliā mulierē accedit: ſꝫ etiā ſi ſua cōiuge inordinate vtat̉. ſed hoc pctm̄ ſub luxuria cōtinet̉. ergo deberet īter ſpecies luxurie cōputari. ¶ Pͣ. Apl̓s. 2. ad Corī. 12. dicit: Ne iterum cū venero humiliet me deus apud vos: ⁊ lugeā mutos ex his ꝗ ante peccauerūt ⁊ nō egerūt pnīam ſuꝑ īmun dicia ⁊ fornicatione ⁊ īpudicitia quā geſſerūt. ergo videt̉ ꝙ etiā īmūdicia ⁊ īpudicitia debeāt poni ſpēs luxurie ſic̄ ⁊ fornicatio. ¶ Pͣ. Diuiſuꝫ nō cōdiuidit̉ diuidētibꝰ: ſꝫ luxuria cōdiuidit̉ p̄dictis. dicit̉ eniꝫ Gal̓. 5. Manifeſta ſunt oꝑa carnis: q̄ ſunt fornicatio: īmūdicia: īpudicitia: luxuria. ergo videt̉ ꝙ incōueniēter fornicatio ponat̉ ſpēs luxurie. ¶ Sꝫ cōtra eſt ꝙ p̄dicta diuiſio ponit̉ in decretis. 36. q. i. ¶ Rn̄º. dd̓m ꝙ ſicut dictū eſt pctm̄ luxurie ꝯſiſtit in hoc ꝙ aliꝗs nō ẜm rectā rōnē delectatione venerea vtit̉. qd̓ ꝗ dem cōtingit dupl̓r. Uno mō ẜꝫ maꝫ in qͣ huiuſmodi delectationē q̄rit. Alio mō ẜm ꝙ maͣ debita exiſtēte nō obſeruant̉ alie debite ꝯditiones: ⁊ qꝛ circūſtātia inqͣꝫtuꝫ huiuſmodi nō dat ſpēm actui morali: ſꝫ eius ſpēs ſumitur ab obiecto qd̓ ē maͣ actꝰ: iō oportuit ſpēs luxurie aſſignari ex parte maͣe vel obiecti: q̄ ꝗdē pōt nō cōuenire rōni recte du pliciter. Uno mō qꝛ hꝫ repugnātiā ad finē venerei actꝰ. ⁊ ſic inqͣꝫtū īpedit̉ gnaͣtio ꝓlis eſt viciū ꝯͣnam: qd̓ eſt in oī actu venereo ex quo gnatio ſeꝗ nō pōt. Inqͣꝫtū aūt īpedit̉ debita educatio ⁊ ꝓmotio ꝓlis nate ē fornicatio ſimplex q̄ ē ſoluti cū ſoluta. Alio mō maͣ in quā exercet̉ actꝰ vene ris pōt eē nō ꝯueniēs rōni recte ꝑ cōparationē ad alios ho mines ⁊ hoc dupliciter. pͦ ꝗdē ex parte ipſius femine cui aliꝗs cōmiſcet̉: qꝛ ei debitꝰ honor nō ſeruat̉. ⁊ ſic eſt inceſtus: qꝛ ꝯſiſtit in abuſu mulierū cōſanguinitate vel affinitate iūctarū. 2º ex parte eiꝰ in cuiꝰ ptāte eſt femina: q̄ ſi ē in ptāte viri eſt adulteriū. ſi aūt eſt in ptāte pr̄is ē ſtupruꝫ ſi nō inferat̉ violētia. raptus autē ſi īferat̉. Diuerſificant̉ aūt iſte ſpēs magis ex parte femine qͣꝫ viri: qꝛ in actu vene reo femina ſe hꝫ ſicut patiēs ⁊ ꝑ modū maͣe: vir aūt ꝑ modū agētis. dictū eſt autē ꝙ p̄dicte ſpēs ẜm differētiā maͣe aſſignant̉. ¶ Ad pͥᵐ gͦ dd̓m ꝙ predicta diuerſitas maͣe hꝫ annexā diuerſitatē formalē obiecti q̄ accipit̉ ẜm diuerſos modos repugnātie ad rōnē rectā: vt dictuꝫ eſt. ¶ Ad 2ᵐ dd̓m ꝙ nihil prohibet in eodem actu diuerſorum viciorum deformitates concurrere: vt ſupra dictum eſt. ⁊ hoc modo adulterium continetur ſub luxuria ⁊ ſub iniuſtitia: nec deformitas iuſtitie omnino per accidens ſe habet ad luxuriam. Oſtenditur enim luxuria grauior que intantuꝫ concupiſcentiā ſequitur ꝙ etiā in iniuſtitiaꝫ ducat. ¶ Ad tertiuꝫ dicenduꝫ ꝙ mulier vouens continentiaꝫ quoddā ſpirituale matrimonium facit cum deo: ſacrilegium quod cōmittitur in violatione talis mulieris eſt quoddaꝫ adulterium ſpirituale. ⁊ ſimiliter alij modi ſacrilegij reducuntur ad alias ſpecies luxurie. ¶ Ad quartum dicenduꝫ ꝙ peccatuꝫ coniugati cum ſua vxore non eſt ẜm indebitam materiaꝫ: ſed ẜm alias circunſtātias que nō cōſtituūt ſpeciem moralis actus: vt dictum eſt. ¶ Ad quintū dicendū: ꝙ ſicut glo. dicit ibideꝫ: īmundicia ponitur pro luxuria cō tra naturā. impudicitia autē eſt que ſit cuꝫ liberis a viro. vnde videtur ad ſtupruꝫ pertinere. vel etiaꝫ poteſt dici ꝙ impudicitia pertinet ad quoſdaꝫ actus circūſtantes actuꝫ venereū: ſicut ſunt oſcula: tactus ⁊ alia huiuſmodi. ¶ Ad ſextū dicēdū ꝙ luxuria ſumit̉ ibidem pro quacūqꝫ ſuperfluitate: vt glo. ibidem dicit. Ad ſecundum ſic proceditur. Uidetur ꝙ forni catio ſimplex non ſit peccatum martale. Ea eniꝫ que ſimul cōnumerant̉ videntur eē vnius rōnis: ſed fornicatio cōnumeratur quibuſdaꝫ que non ſunt peccata mortalia. Dicitur enim actuuꝫ. 15. Abſtineatis vos ab immolatis ſimulacroruꝫ ⁊ ſanguine ⁊ ſuffocato ⁊ fornicatione. illorū autem vſus non eſt peccatū mortale: ẜm illud. i. ad Thimo. 4. Nihil reijcienduꝫ eſt quod cum gratiaruꝫ actione percipitur. ergo fornicatio non eſt peccatuꝫ mortale. ¶ Pͣ. Nullum mortale peccatuꝫ cadit ſub p̄cepto dīno. ſed Oſee p̄ p̄cipitur a dn̄o: vade ſumme tibi vxorē fornicationū ⁊ fac filios fornicationuꝫ. gͦ fornicatio nō eſt pctm̄ mortale. ¶ Pͣ. Nullū peccatū mortale in ſcriptura ſacra abſqꝫ rep̄henſione ꝯmemoratur. ſꝫ fornicatio ſimplex ꝯmemorat in ſcriptura in antiꝗs patribꝰ ſine rep̄henſione: ſic̄ legit̉ Gen̄. 15. de Abraam ꝙ acceſſit ad Agar ancillā ſuā. ⁊. īfra. 30. legit̉ de Iacob ꝙ acceſſit ad ancillas vxoꝝ ſuaꝝ Balā ⁊ Zelphā. ⁊ infra. 38. legit̉ ꝙ Iudas acceſſit ad Thamar quam eſtimauit meretricē. gͦ fornicatio ſimplex nō eſt pctm̄ mortale. ¶ Pͣ. Omne pctm̄ mortale ꝯͣriat̉ charitati: ſꝫ fornicatio ſimplex non ꝯͣriat̉ charitati neqꝫ qͣꝫtum ad dilectionē dei: qꝛ non ē directe pctm̄ ꝯͣ deū: nec etiā qͣꝫtum ad dilectionē ꝓximi: qꝛ per hoc hō nulli ho mini facit iniuriaꝫ. gͦ fornicatio ſimplex non eſt pctm̄ mor tale. ¶ Pͣ. Omne pctm̄ mortale ducit in perditioneꝫ eter nam. hoc aūt nō facit fornicatio ſimplex: qꝛ ſuꝑ illud. i. ad Thimoth̓. 4. Pietas ad oīa vtilis eſt: dicit glo. Amb. Oīs ſumma diſcipline xp̄iane in mīa ⁊ pietate eſt: quā aliꝗs ſe quens ſi lubricū carnis patit̉: ſine dubio vapulabit: ſꝫ non peribit. gͦ fornicatio ſimplex nō ē pctm̄ mortale. ¶ Pͣ. Sicut Aug. dicit in li. de bo. ꝯiu. Qd̓ eſt cibus ad ſalutē corpo ris: hoc eſt ꝯcubitus ad ſalutē generis: ſꝫ non oīs inordinatus vſus ciboꝝ eſt pctm̄ mortale. gͦ nec oīs inordinatus cō cubitus qd̓ maxime videt̉ de fornicatiōe ſimplici q̄ minima eſt īter ſpēs enumeratas. ¶ Sꝫ ꝯͣ eſt qd̓ dr̄ Thob̓. 4. Attende tibi ab oī fornicatione. ⁊ preter vxorem tuā nūqͣꝫ patiaris crimen ſcire. crimen aūt importat peccatū morta le. gͦ fornicatio ⁊ omnis concubitus qui eſt p̄ter vxoreꝫ eſt pctm̄ mortale. ¶ Pͣ. Nihil excludit a regno dei niſi pecca tum mortale. fornicatio aūt excludit: vt pꝫ ꝑ apl̓m Gal̓. 5. vbi p̄miſſa fornicatione ⁊ quibuſdaꝫ alijs vitijs ſubdit: ꝙ qui talia agunt regnum dei non conſequentur. ergo fornicatio ſimplex eſt peccatuꝫ mortale. ¶ Pͣ. In decretis. 22. queſtione pͥma: dicunt talem de periurio penitentiam imponi debere qualem de adulterio ⁊ fornicatione ⁊ de homicidio ſponte cōmiſſo: ⁊ de ceteris criminalibus vitijs. gͦ fornicatio ſimplex eſt peccatum criminale ſeu mortale. ¶ Rn̄º. dd̓m ꝙ abſqꝫ omni dubio tenendum eſt ꝙ fornicatio ſimplex ſit pctm̄ mortale: nō obſtante ꝙ Deūt. 23. ſu per illud. Nō erit meretrix ⁊c̄. dic̄ glo. Ad eas ꝓhibet acce dere quaꝝ eſt venalis turpitudo. nō.n. dꝫ dici venialis: ſꝫ venalis qd̓ eſt ꝓprie meretricū. Ad huius aūt euidentiaꝫ ꝯſiderandū eſt ꝙ pctm̄ mortale eſt omne peccatū qd̓ cem
